بررسی روزنامه های صبح شنبه تهران - ۸ آذر
روزنامه شهروند از گسترش «شیوع مصرف مخدر و نوشیدنی‌های الکلی» در میان نوجوانان پایتخت گزارش داده و نوشته‌است: «بعضی از دانش‌آموزان تهرانی، آنهایی که خلافشان سنگین است، اگر درس و مشق را نمی‌شناسند، مواد را خوب می‌شناسند. آنها ساقی‌های شِناس خودشان را دارند و اگر هم روزی آنها را پیدا نکنند، در پارک‌های تهران هستند ساقی‌هایی که همه جور مواد با هر قیمتی در بساطشان پیدا می‌شود.»
روزنامه دنیای اقتصاد در تیتر یک شماره شنبه خود از «سقوط نفت با سیگنال اوپک» خبر داده و نوشته‌است: «سد ۷۰ دلاری قیمت طلای سیاه شکسته شد.»
منصور بیطرف، روزنامه‌نگار، طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشته‌است: «قیمت شکننده نفت برای ایران حدود ۱۲۰ دلار است یعنی فروش نفت در زیر این عدد برای اقتصاد ایران صرفه اقتصادی ندارد.
برای عربستان این رقم حدود ۹۰ دلار است و برای کویت و امارات و قطر حدود ۷۰ دلار» و به این ترتیب «این کشورها کمتر از ایران آسیب می‌بینند، مضافاً آنکه آنها از حساب‌های کافی ارزی برخوردار هستند اما کشوری مانند ایران خیر.»
نرسی قربان، کارشناس بازار انرژی، نیز طی یادداشتی در روزنامه اعتماد به کاهش درآمد نفتی ایران اشاره کرده و نوشته‌است: «آنچه بعد از وقوع این اتفاق باید در اقتصاد وابسته به نفت ایران شکل گیرد این است که درآمدهای نفتی کشور را به میزان ۴۰ میلیارد دلار تصور کنیم و برنامه‌ریزی بودجه‌ای را بر مبنای همین مقدار قرار دهیم.»
روزنامه جوان ضمن انتشار گزارشی درباره گستردگی زمین‌خواری از «وقوع سالانه ۳۰ تا ۳۵ هزار مورد زمین‌خواری» در ایران خبر داده‌است.
روزنامه رسالت در تیتر یک شماره شنبه خود از قول رهبر جمهوری اسلامی در دیدار با «اعضای مجمع عالی بسیج»، نوشته‌است: «دولت آمریکا نیازمند توافق است از عدم توافق ضرر می‌کند.»
روزنامه‌های وطن امروز و جوان هم بخش دیگری از اظهارات علی خامنه‌ای در همین سخنرانی را در تیتر یک شنبه موردتوجه قرار داده و از قول وی نوشته‌است: «چه توافق بشود چه نشود، اسرائیل، نا امن تر می‌شود.»
روزنامه فرهیختگان از قول طه هاشمی معاون دانشگاه آزاد خبر داده‌است که آیت‌الله وحیدخراسانی در جریان دیدار با با مقام‌های این درباره عدم نتیجه‌گیری در مذاکرات هسته‌ای گفته‌است: «اسرائیل و سعودی از نتیجه مطلوب ممانعت کردند و راه قطعی این است که آقای هاشمی رفستجانی به عربستان سفر کند.»
روزنامه ایران از تعیین کف «معافیت مالیاتی حقوق‌بگیران خبر داده و نوشته‌است: «هیأت دولت در راستای بهبود وضعیت حقوق بگیران مقرر کرد که آنها در سال آینده تا یک میلیون و ۱۵۰ هزار تومان از پرداخت مالیات معاف شوند.» این روزنامه یادآوری کرده‌است که «معافیت مالیاتی حقوق‌ها در سال‌جاری معادل یک میلیون تومان است که دولت با افزایش ۱۵ درصدی در نظر دارد آن را تا سقف یک میلیون و ۱۵۰ هزار تومان افزایش بدهد.
روزنامه اعتماد در شماره شنبه گفت‌وگویی با گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی افغانستان از مخالفان دولت این کشور منتشر کرده و از قول وی نوشته‌است: «من جزیی از طالبان نیستم.»
این روزنامه همچنین با اشاره به اظهارات شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهوری اسلامی درباره مفقود شدن مجلدات «پروژه ملی بررسی اشکال خشونت خانگی» در سال‌های دولت محمود احمدی نژاد، از قول اشرف بروجردی، معاون وزیر کشور در امور اجتماعی و شوراهای وزارت کشور در دولت محمد خاتمی و از کسانی است که پروژه «بررسی اشکال خشونت خانگی» را با همراهی مرکز مشارکت زنان در دولت هشتم پیش برده بود، نوشته‌است: «بعد از اینکه دولت نهم سرکار آمد، وزارت کشور همه این کتاب‌ها را خمیر کرد.»
اشرف بروجردی درعین حال گفته‌است: «یک نسخه از این ۳۲ کتاب را در اختیار دارد، اما در وزارت کشور خبری از هیچ‌کدام از این جلدها نیست.»
روزنامه شهروند از قول احمدرضا لاهیجان‌زاده مدیرکل محیط‌زیست استان خوزستان نوشته‌است: «تالاب شادگان که در سال‌های جنگ هشت سال «منطقه نظامی بوده، هم اکنون به مهمات، خاکریز و ادوات آلوده است»، و در حال حاضر قرار است «تالاب هورالعظیم» نیز «توسط شرکت مهندسی و توسعه نفت ایران برای استخراج نفت خشک شود.»
سقوط قیمت نفت به زیر ۷۰ دلار با سیگنال اوپک
روزنامه دنیای اقتصاد در تیتر یک شماره شنبه خود از «سقوط نفت با سیگنال اوپک» خبر داده و نوشته‌است: «سد ۷۰ دلاری قیمت طلای سیاه شکسته شد.»
به نوشته این روزنامه، روز جمعه در شرایطی قیمت نفت با شکستن مهم‌ترین کف قیمتی خود در هفته‌های اخیر بعنی رقم ۷۰ دلار، به رقم ۶۸ دلار در هر بشکه رسید که نشست ۱۶۶ اوپک بر پاشنه تصمیم کشورهای عربستان، کویت و امارات چرخید و سقف تولید اوپک ثابت ماند.»
دنیای اقتصاد با اشاره به اینکه با سقوط قیمت نفت «قیمت نفت آمریکا با افت ۵ دلاری پس از پایان نشست اخیر به رقم ۶۸ دلار رسید و نفت برنت نیز در قیمت ۷۲ دلار تثبیت شد»، نوشته‌است: سبد نفتی اوپک هم روز پنج شنبه «با افت ۳ دلاری نسبت به روز پیش از آن به مرز ۷۰ دلار رسید.»
نسیم علایی در گزارش روزنامه دنیای اقتصاد از قول کارشناسان نوشته‌است: «عربستان و البته کشورهای همپیمان آن با دو نگرانی در رابطه با کاهش سقف تولید نفت روبه‌رو هستند؛ نخست اینکه تصمیم کشورهای غیرعضو اوپک از منظر کاهش سطح تولید همپای اعضای اوپک مبهم است، همان‌طور که مسئولان نفتی این کشورها با ابراز تردید در رابطه با اقدام بعدی کشورهای غیرعضو به خصوص روسیه، کاهش سقف تولید اوپک را واگذاری بازار به این کشورها تلقی کرده‌اند.»
به نوشته این روزنامه دومین نگرانی عربستان و کشورهای همپیمان آن «ضرورت عقب‌نشینی تولید نفت شیل کشورهایی از جمله آمریکا با پایین آمدن سطح قیمت‌ها است که به‌زعم برخی کشورها همچون عربستان زیان کوتاه‌مدت کشورهای عضو اوپک بهتر از چرخش بازارها به سمت نفت شیل در بلندمدت خواهد بود.»
دنیای اقتصاد از همین دو نگرانی سبب شد تا علی النعیمی، وزیر نفت عربستان، پیش از شروع اجلاس شصت و ششم اوپک اعلام کرد که «کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، جی‌سی‌سی تصمیم به تثبیت سطح تولید اوپک گرفته‌اند» و این اجلاس هم در نهایت با «تثبیت سقف ۳۰ میلیون بشکه‌ای اوپک را برای ششمین سال پیاپی» به پایان رسید.
این روزنامه یادآوری کرده‌است که «بهای نفت برنت» که به عنوان یکی از اصلی ترین معیاهای قیمتگذاری نفتاست «از ۲۹ خرداد سال جاری که به پیک ۱۱۵ دلاری خود رسیده بود تاکنون نزدیک به ۴۵ دلار از ارزش خود را از دست داده‌است.»
دنیای اقتصاد همچنین به اظهارات وزیر نفت ایران، درجریان اجلاس اوپک اشاره کرده و از قول بیژن نامدار زنگنه نوشته‌است: «آنچه می‌خواستیم نبود اما از تصمیم اوپک ناراحت نیستیم.»
دوره طلایی اوپک گذشته است؛ کاهش درآمد نفتی ایران به ۴۰ میلیارد دلار
منصور بیطرف، روزنامه‌نگار، طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشته‌است: «قیمت شکننده نفت و نیز درآمد ارزی حاصل از صادرات نفت است. قیمت شکننده نفت برای ایران حدود ۱۲۰ دلار است یعنی فروش نفت در زیر این عدد برای اقتصاد ایران صرفه اقتصادی ندارد. برای عربستان این رقم حدود ۹۰ دلار است و برای کویت و امارات و قطر حدود ۷۰ دلار» و به این ترتیب «این کشورها کمتر از ایران آسیب می‌بینند، مضافا آنکه آنها از حساب‌های کافی ارزی برخوردار هستند اما کشوری مانند ایران خیر.»
یادداشت‌نویس روزنامه اعتماد ضمن اشاره به «بی‌اعتمادی اعضای اوپک به یکدیگر»، یادآوری کرده‌است که «مدت‌هاست که دیگر اوپک عضو متخاطی را تنبیه نمی‌کند. یعنی ابزاری برای تنبیه ندارد و انتظاری هم نیست که کشور متخلف را مجازات کند و از همین‌رو است که می‌بینیم خود سردمدار بزرگ اوپک، یعنی عربستان سعودی، بیشترین تخلف را انجام می‌دهد و کشورهای کوچک‌تر هم به تبع او می‌روند.»
نویسنده روزنامه اعتماد یکی دیگر از نکات موثر در تصمیم کشورهای عضو اوپک را «نقش رقبا» عنوان کرده و نوشته‌است: «در حال حاضر رقیبان غیراوپکی تولیدکننده نفت آنچنان ضعیف هم نیستند. روسیه خود به تنهایی ۱۴ درصد تولید جهانی نفت را در اختیار دارد. ایالات متحده آمریکا هم همین‌طور در سطح ۱۴ درصد است. اگر مکزیک را هم به این کشورها اضافه کنیم چیزی نزدیک به ۴۰ درصد تولید نفت جهان در اختیار این سه کشور است که مدعی هستند حتی اگر قیمت نفت به بشکه‌ای ۶۰ دلار هم برسد ضرری متوجه آنها نیست.»
به نوشته روزنامه اعتماد مجموع این عوامل نشان می‌دهد که «ساختار اوپک دیگر مانند کارتلی نیست که بخواهد بر بازار تاثیر بگذارد و فقط تنها کاری که از دست آن برمی‌آید آن است که سهم بازارش گرفته نشود»، چرا که «دوره طلایی اوپک که حرف اول را در جهان نفت می‌زد گذشته‌است.»
یادداشت‌نویس اعتماد با طرح این پرسش که «آیا اوپک می‌توانست کاهش سقف تولید بدهد؟»، تاکید کرده‌است که در این صورت «اول آنکه ایران قبول نمی‌کرد. در حال حاضر تولید نفت ایران حدود ۲٫۸ میلیون بشکه در روز است که حدود یک میلیون بشکه آن صادر می‌شود، کاهش سقف تولید به معنای آن است که ایران از میزان صادراتش کم کند که این امکان‌پذیر نیست. دوم، عربستان هم قبول نمی‌کرد زیرا به معنای از دست دادن سهم بازار بود. سوم، کاهش سقف تولید نیازمند هماهنگی میان کشورهای تولیدکننده نفت غیراوپک مانند روسیه، نروژ و مکزیک بود که این سه کشور هم از پیش اعلام کرده بودند که تولید نفت خود را کاهش نمی‌دهند؛ بنابراین اگر اوپک به تنهایی سقف تولید را کاهش می‌داد، تنها بازنده بازار، این کارتل از هم پاشیده بود.»
نرسی قربان، کارشناس بازار انرژی، نیز طی یادداشتی در روزنامه اعتماد به کاهش در آمد نفتی ایران اشاره کرده و نوشته‌است: «آنچه بعد از وقوع این اتفاق باید در اقتصاد وابسته به نفت ایران شکل گیرد این است که درآمدهای نفتی کشور را به میزان ۴۰ میلیارد دلار تصور کنیم و برنامه‌ریزی بودجه‌ای را بر مبنای همین مقدار قرار دهیم.»
یادداشت نویس اعتماد درعین حال نوشته‌است: «آنچه می‌تواند در زمان کاهش قیمت نفت درهای جدیدی را به روی اقتصاد کشور بگشاید و اثرات این‌گونه تصمیمات اوپک را کمرنگ کند، به روزهای آتی دیپلماسی کشور و تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای وابسته است؛ تصمیم‌گیرانی که اگر سعی کنند مذاکرات ایران و گروه ۵+۱ را به‌طور موفقیت‌آمیزی به نتیجه برسانند، با آزادسازی و دسترسی به ۱۰۰ میلیارد دلار بلوکه شده دارایی ایران توسط کشورهای غربی خواهند توانست جایگزین مناسبی را برای کاهش قیمت نفت مهیا کنند.»
«وقوع سالانه ۳۰ تا ۳۵ هزار مورد زمین‌خواری»
روزنامه جوان ضمن انتشار گزارشی درباره گستردگی زمین‌خواری از «وقوع سالانه ۳۰ تا ۳۵ هزار مورد زمین‌خواری» در ایران خبر داده‌است.
این روزنامه به اشاره به اینکه معاون حفاظت امور اراضی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری «از وقوع سالانه ۳۰ تا ۳۵ هزار مورد زمین‌خواری خبر می‌دهد که در نتیجه آن چیزی بین ۲۰ تا ۳۰ هزار هکتار از اراضی ملی توسط دزدان با نام ونشان تصرف می‌شود»، نوشته‌است: با چنین ابعادی از زمین خواری «باید به بی‌خاصیت بودن قوانین در بازدارندگی‌شان و در حد حرف بودن تمام برخوردها پی برد.»
به نوشته این روزنامه، محمد تقی عموزاده، معاون حفاظت امور اراضی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری، چیشتر تاکید کرده بود که «بیشتر این تصرفات غیرقانونی در کلانشهرها و حاشیه شهرها بوده و به دلیل نداشتن مالک مورد سوء‌استفاده قرار گرفته‌اند.»
محمدرضا هادیلو در گزارش روزنامه جوان نوشته‌است: این مقام مسئول نگفته‌است که «چرا با توجه به تشکیل پرونده‌های مختلف در تمامی استان‌ها و مورد بررسی و رصد قرار گرفتن آنها، هنوز آمار افزایش ۱۰ درصدی زمین‌خواری از طرف سازمان‌ها و نهادهای مختلف از جمله خودشان منتشر می‌شود.»
این روزنامه «طولانی بودن فرایند دادرسی، به همراه استفاده متصرفان از شگردهای خاص و گرفتن وکیل و پیگیری پرونده از طرف آنها برای لغو یا خدشه وارد کردن به احکام صادره از سوی مراجع قضایی» را از جمله راه‌های دور زدن قانون توسط زمین‌خواران عنوان کرده و نوشته‌است: «تأسفبار است که معاونت حفاظت امور و اراضی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور می‌گوید: هم دستگاه‌های اجرایی و هم قوه قضائیه به خوبی از این افراد شناخت دارند و باید با زیاده‌خواهی‌های آنها مقابله کنند.»
روزنامه جوان به گزارش کمیسیون اصل ۹۰ نیز در این خصوص اشاره کرده و نوشته‌است که این کمیسیون در گزارش خود اعلام کرده‌است: «زمین‌خواری، جرم پیچیده‌ای است که دست‌های زیادی در پس آن دیده می‌شود، برخورد قاطع قضایی می‌تواند این دست‌ها را قطع کند. هرچند به نظر می‌رسد سازمان‌های دولتی باید در واگذاری‌ها دقت کنند تا زمین‌ها و مستغلات به نام مردم و کام زمین‌خواران رها نشود.»
این روزنامه به استناد «گزارش‌های منتشره از طرف معاونت حفاظت امور و اراضی سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری» نوشته‌است: «تهران در صدر آمار زمین‌خواری قرار دارد و پس از آن کلانشهرهایی مانند شیراز، مشهد و تبریز قرار گرفته‌اند. البته آتشی که به جان زمین‌های استان‌های شمالی کشور افتاده را هم نباید نادیده گرفت. زمین‌هایی که امروزه چوب حراج بر سرشان خورده و با توجه به توریستی بودن این مناطق، در هر شهری هزاران متر از جنگل‌ها و مراتع و سواحل در انتظار تبدیل شدن به ویلا و مجتمع‌های تجاری هستند.»
به نوشته روزنامه جوان، به رغم گستردگی زمین‌خواری در ایران «در قوانین عنوان خاصی تحت نام زمین‌خواری وجود ندارد و اگر تصرف غیرقانونی زمین‌ها از جلوه‌های کلاهبرداری محسوب شود، مجرم بر اساس قانون به مجازات جرم کلاهبرداری محکوم می‌شود، و البته عده‌ای نیز زمین‌خواری را مشمول ماده ۶۹۰ قانون مجازات اسلامی می‌دانند که آن هم آنقدر قدرت بازدارندگی ندارد و منافع خوردن زمین بیشتر از جرایمش است.»
این روزنامه با اشاره به اینکه بخشی از زمین‌هایی که در جریان زمین خواری‌ها تصاحب می‌شود «جزو منابع طبیعی و ملی هستند»، نوشته‌است: «هر چند تثبیت مالکیت دولت در ۱۳۲ میلیون هکتار از اراضی منابع طبیعی کشور محرز شده و به گفته مسئولان امر، نقشه این اراضی تهیه و کار انطباق با طبیعت و صدور سند آنها نیز انجام شده‌است اما نزدیک به ۸ میلیون هکتار از اراضی هم هنوز به نام دولت ثبت نشده و بلاتکلیف مانده‌اند.»
«شیوع مصرف مخدر و نوشیدنی‌های الکلی میان نوجوانان پایتخت»
روزنامه شهروند از گسترش «شیوع مصرف مخدر و نوشیدنی‌های الکلی» در میان نوجوانان پایتخت گزارش داده و نوشته‌است: «بعضی از دانش‌آموزان تهرانی، آنهایی که خلافشان سنگین است، اگر درس و مشق را نمی‌شناسند، مواد را خوب می‌شناسند. آنها ساقی‌های شِناس خودشان را دارند و اگر هم روزی آنها را پیدا نکنند، در پارک‌های تهران هستند ساقی‌هایی که همه جور مواد با هر قیمتی در بساطشان پیدا می‌شود.»
این روزنامه با تاکید براینکه «مصرف مواد و الکل در بین بعضی دانش‌آموزان» وارد فاز جدیدی شده، در گفت‌وگویی با شماری از نوجوانان تهران ابعاد تازه‌ای از گسترش مصرف موادمخدر و افزایش مصرف الکل در میان آنها را گزارش کرده و از جمله به نقل از «دانش‌آموز دوم دبیرستان که در محله بهارستان، در منطقه ۱۲ تهران» که قیمت انواع مواد مخدر را می‌داند، نوشته‌است: «ماریجوانا گرمی ۱۵ هزار تومنه. گل همون علفه و هر بسته ۳۰ هزار تومنه، رولی هفت‌هزار تومنه. چند روز پیش رفیقم یه کیلو گل خرید یه‌میلیون تومن. ساقی هم همه جا هست. توی همین پارک هم من دارم با شما صحبت می‌کنم، هست. من خودم هم می‌تونم ساقی باشم. توی مدرسه هم ساقی زیاد داریم، حتی خیلی از بچه‌های مدرسه میان و بهم می‌گن جنس داریم، پخش می‌کنی؟ ولی می‌گم نه. یکی دیگه از موادی که خیلی می‌بینم بچه‌ها مصرف می‌کنن، کِتامینه. من تا حالا مصرف نکردم؛ کتامین یه داروئه که از داروخونه می‌خرن.»
الناز محمدی در گزارش روزنامه شهروند گفت‌وگوهایی با شماری از نوجوانان در مناطق مختلف تهران از پونک، یافت آباد، تا شهر ری را منتشر کرده که بیانگر گسترش مصرف مواد مخدر، مواد مخدر صنعتی، و همچنین انواع قرص‌ها و داروهای مخدر و مشروبات الکلی در میان پسران و دختران نوجوان و دانش آموز است.
دو تن از این نوجوانان در مناطق یافت‌آباد و شهر ری درباره قیمت‌های مواد مخدر در محله خود به گزارش‌نویس روزنامه شهروند گفته‌اند: «یک ورق قرص اسید رو ۱۲۰هزار تومان می‌خریم، قرص کاملش آدم رو می‌کشه. باید گل باز باشی تا بتونی اسید استفاده کنی وگرنه می‌میری. پولدارا بیشتر کوک می‌زنن. البته ما پولدار نیستیم خانوم، بیشتر تِرا می‌زنیم؛ ترامادول ورقی ۱۵۰۰تومنه. البته ترامادول آمریکایی ورقی ۳هزارتومنه. گل که می‌زنی، چشمارو قرمز می‌کنه، نفازولین می‌گیریم، دونه‌ای ۸۰۰، می‌ریزیم توی چشما تا قرمزی شو بگیره.»
روزنامه شهروند همچنین ضمن انتشار نقل قول‌هایی از نوجوانان پسر و دختر در تهران که مشتری مشروبات الکلی هستند، از قول یکی از آنها نوشته‌است: «بین دانش‌آموزان بعضی مدرسه‌ها، مصرف الکل خلاف نیست و به موضوعی عادی تبدیل شده» است.
عباس دیلمی‌زاده، مدیرعامل جمعیت تولدی دوباره و پژوهشگر حوزه اعتیاد، به روزنامه شهروند گفته‌است: «هرچند در سال‌های گذشته و با راه‌اندازی مراکز ترک اعتیاد نوجوانان، تعداد کسانی که در این سن برای ترک اعتیادشان به این مراکز مراجعه کردند کم بود اما کم‌کم این تعداد درحال افزایش است و براساس تحقیقات ما، فاصله بین اولین بار مصرف مواد مخدر و کارتن‌خواب شدن سریع شده‌است و این نشان می‌دهد معتادان دارند سریع به آخر خط می‌رسند.»
به گفته این پژوهشگر حوزه اعتیاد «دسترسی مواد مخدر و الکل بین نوجوانان تأثیر زیادی در مصرف مواد مخدر بین آنها گذاشته» است و درحالی که «در کشورهای اروپایی که الکل آزاد است، قوانین و موانعی برای دسترسی نوجوانان زیر ۱۸ سال وجود دارد و همین هم یک عامل کنترل‌کننده‌است و نشان می‌دهد دسترسی به هر نوع ماده مخدری می‌تواند برای مصرف برای اولین بار تاثیرگذار باشد.»
روزنامه شهروند از قول عباس دیلمی‌زاده نوشته‌است: دلیل اصلی بیشتر شدن مصرف مواد مخدر و الکل میان دانش‌آموزان «انکار» است و وقتی «ما به‌طور کل مصرف مواد مخدر بین نوجوانان را در دهه گذشته انکار می‌کردیم به معنی آن بود که دانش‌آموز معتاد و الکلی نداریم و نباید برنامه‌ای برای آن داشته باشیم. به همین دلیل هم ما در سال‌های گذشته اصلا برنامه‌ای برای اولین مصرف نوجوانان و جوانان زیر ۱۸ سال نداشتیم.»
مدیرعامل جمعیت تولدی دوباره به این روزنامه گفته‌است: «باید در سیستم برنامه‌ریزی آموزشی و پیمایش‌های پیش‌گیرانه به‌ویژه در سنین نوجوانی تجدیدنظر کرده و تنها روی آموزش‌های کتب تأکید نکرده بلکه روی مهارت‌های اجتماعی آنها تمرکز کنیم. مثلا در دوران قبل از انقلاب برنامه‌های آموزشی را تحت عنوان‌ها و اردوهای مختلفی در صلیب‌سرخ داشتیم که مهارت‌های زیادی را به افراد می‌آموختند. ما نیاز داریم مدل بومی‌شده و ایرانی خودمان را برای به وجود آوردن گروه‌های همتا و خودیار مثبت برای نوجوانان مان تولید کنیم و از این طریق مهارت‌هایی را در طول ۴سال دبیرستان و در قالب اردوها و برنامه‌های جمعی و عملی به آنها آموزش دهیم.»