بررسی روزنامه های صبح تهران؛ سه شنبه چهارم آذر
روزنامه اعتماد ضمن انتشار عکسی از وزرای خارجه ایران، کشورهای ۵+۱ و کاترین اشتون در صفحه یک، در گزارشی با تیتر «تمدید دیپلماسی»، نوشته است: «ایران و ۵+۱ با تمدید توافق ژنو به گفت وگوها برای رسیدن به توافق جامع ادامه می دهند.»
روزنامه ایران، واکنش حسن روحانی به پایان مذاکرات وین را در تیتر یک شماره سه شنبه خود منتشر کرده و از قول رئیس جمهوری اسلامی نوشته است: «راهی جز توافق و پایان تحریم وجود ندارد»، و در سرمقاله خود ضمن پیشبینی افزایش فعالیت تندروها در داخل، از «روشن نگاه داشتن چراغ مذاکره»،«دور کردن غول تحریم ها» و تبدیل وضعیت ایران و غرب از «در آستانه جنگ به در آستانه صلح به عنوان سه دستاورد اصلی ۱۶ ماه مذاکره یاد کرده است.
روزنامه های آفتاب یزد و شرق نتیجه هفت روز مذاکره در وین با تیتر ها مشابه، «تمدید امید» توصیف کرده اند.
روزنامه شهروند در گزارشی با تیتر «تمام نشد»، نوشته است: « پیشرفت،تمدید و امید؛ دیپلماسی شکست نمی‌خورد.» روزنامه آؤمان هم تیتر «هفت روزمذاکره هفت روزمذاکره، هفت ماه تمدی هفت ماه تمدید» را برای گزارش پایانی مذاکرات وین برگزیده است.
روزنامه کیهان تیتر یک شماره سه شنبه به جای عنوان «تمدید مذاکرات» از عنوان «تمدید تحریم ها» استفاده کرده و نوشته است: « نتیجه یک سال مذاکره با ۵+۱» این است که «کدخدا قابل اعتماد نبود، تحریم ها تمدید شد.»
روزنامه وطن امروز،نزدیک به جبهه پایداری جز دو ستون یادداشت و تیتر یک خود با عنوان «هیچ»، بخشی از صفحه یک خود سفید چاپ کرده و نوشته است: «یکسال از توافق ژنو گذشت؛ مذاکرات هسته‌ای برای لغو تحریم‌ها به نتیجه نرسید؛ توافق ژنو ۷ ماه دیگر تمدید شد.»
روزنامه جوان، نزدیک به سپاه پاسداران، نیز در تیتر یک خود نتیجه مذاکرات وین را « استمرار قطعی تحریم‌ها تا تابستان» و «هفت ماه تنفس مصنوعی به دیپلماسی هسته‌ای» توصیف کرده است.
این روزنامه همرمان عکس یک خود را به حضور محمدعلی جعفری فرمانده سپاه پاسداران و محمدرضا نقدی فرمانده بسیج در مراسم «افتتاح ۲۰ هزار پروژه بسیج» اختصاص داده و از قول فرمانده سپاه نوشته است: «تمام اسرائیل در تیررس موشکهای مقاومت است» و « ترس و تسلیم را در وجود امریکا احساس می کنیم.»
روزنامه جهان صنعت ضمن انتشار گزارشی از «مراسم تشییع پیکر محسن خشخاش» دبیر فیزیک دبیرستان خافظه بروجرد که با ضربات چاوقی دانش پازنده ساله ای کشته شده است، از قول کورش محمدی، رییس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران ناتوانی سیستم آموزش و پرورش ایران یکی مقصران این رخداد معرفی کرده است.
روزنامه کسب و کار در گزارشی با تیتر «سونامی سرطان؛ شایعه یا واقعیت»، اظهارات متفاوت کارشناسان و مقام های رسمی درباره «سونامی سرطان» در ایران را مورد بررسی قرار داده و نوشته است: «هر چقدر هم مسئولان بگویند وجود سونامی سرطان در ایران واقعیت ندارد اما خبرها حرف دیگری می‌زنند. همین هفته گذشته بود که غلامحسین مظلومی، مرتضی پاشایی و مجید بهرامی به‌دلیل سرطان جان سپردند.»
روزنامه ابرار تیتر یک شماره سه شنبه خود را به «صدور قرار کفالت دو میلیاردی برای سعید مرتضوی» اختصاص داده و از قول مصطفی ترک همدانی وکیل‌مدافع تعدادی از کارگران شاکی در پرونده تأمین اجتماعی نوشته است: «در جلسه روز دوشنبه بازپرسی پس از تفهیم اتهام به سعید مرتضوی رئیس سابق سازمان تأمین اجتماعی، بازپرس شعبه ۱۵ دادسرای کارکنان دولت» برای برای جلوگیری از فرار و امکان دسترسی به متهم قرار دو میلیارد تومانی کفالت صادر کرد.
به نوشته روزنامه ابرار در جلسه بازپرسی «اتهامات خیانت در امانت، اختلاس و تصرف غیرقانونی در اموال دولتی» به سعید مرتضوی رییس سابق سازمان تامین اجتماعی تفهیم شد.»
«تمدید دیپلماسی»
روزنامه اعتماد ضمن انتشار عکسی از وزرای خارجه ایران، کشورهای ۵+۱ و کاترین اشتون در صفحه یک، در گزارشی با تیتر «تمدید دیپلماسی»، نوشته است: «ایران و ۵+۱ با تمدید توافق ژنو به گفت وگوها برای رسیدن به توافق جامع ادامه می دهند.»
این روزنامه با تاکید براینکه « هفت ماه دیگر به تقویم مذاکرات هسته‌یی ایران و ١+٥ اضافه شد»، نوشته است: «مهلت جدید برای توافق جامع، ۱۰ تیر ۹۴ است» و «ایران ماهانه ۷۰۰ میلیون دلار از پول های بلوکه شده خود را دریافت می گند.»
سارا معصومی خبرنگار اعزامی اعتماد به وین در گزارش آخرین روز مذاکرات نوشته است: «در شرایطی که تا ظهر روز دوشنبه تمام گمانه زنی‌ها در خصوص تمرکز طرفین بر توافق جامع هسته‌یی بود، از غروب این روز ورق در پله کوبرگ برگشت و زمزمه‌های تمدید مذاکرات شدت گرفت. با توجه به آنکه هفت کشور در یک سال گذشته تمام توان سیاسی و ابتکار فنی خود را برای به نتیجه رسیدن این پرونده به کار گرفته بودند گزینه شکست کامل مذاکرات از روی میز کنار گذاشته شد و همگان به شکل و شمایل تمدیدی فکر می‌کردند که می‌تواند ابزاری برای نجات جان مذاکرات باشد.»
خبرنگار این روزنامه درعین حال تاکید کرده است که «تمدید مذاکرات هسته ای تا ماه جولای نشان می‌دهد که ایران و ۵+۱ نتوانستند در این بازه زمانی از حجم اختلاف‌ها کاسته و به نوعی اراده سیاسی برای توافق را بر اختلاف‌های سیاسی ارجحیت بخشند.»
روزنامه اعتماد نوشته است: «درحالی که فضای داخلی در ایران در چند روز گذشته خود را مهیای امضای توافقنامه جامع کرده بود و در بسیاری از شبکه‌های مجازی، ایرانیان انتظار توافق جامع هسته ای را می‌کشیدند، تمدید این مذاکرات در قالب تمدید برنامه موقت ژنو تا ماه جولای می‌تواند با عکس العمل‌های فراوان داخلی روبه رو شود.»
این روزنامه همچنین یادآوری کرده است که «امضای توافقنامه جامع در حالی به آینده‌یی نامعلوم در هفت ماه آتی موکول شد که تمدید توافقنامه موقت ژنو و چگونگی اجرایی شدن مفاد آن تا لحظه تنظیم این خبر در هاله‌یی از ابهام قرار دارد» چرا که «برنامه اقدام مشترک ژنو که در نوامبر ۲۰۱۳ در ژنو میان ایران و ۵+۱ به امضا رسید تنها پشتوانه حقوقی بود که دو طرف می‌توانستند با تمدید دوباره آن اقدام به ادامه مذاکرات کنند، و اکنون سوال اینجاست که آیا نسخه ماه جولای دوباره پیچیده خواهد شد؟»
دستاورد ۱۶ ماه مذاکره؛تغییر وضعیت از «درآستانه جنگ» به «در آستانه صلح»
روزنامه ایران، واکنش حسن روحانی به پایان مذاکرات وین را در تیتر یک شماره سه شنبه خود منتشر کرده و از قول رئیس جمهوری اسلامی نوشته است: «راهی جز توافق و پایان تحریم وجود ندارد»، و در سرمقاله خود ضمن پیشبینی افزایش فعالیت تندروها در داخل، از «روشن نگاه داشتن چراغ مذاکره»،«دور کردن غول تحریم ها» و تبدیل وضعیت ایران و غرب از «در آستانه جنگ به در آستانه صلح به عنوان سه دستاورداصلی ۱۶ ماه مذاکره یاد کرده است.
به نوشته این روزنامه، روز دوشنبه پس از پایان مذاکرات ژنو، حسن روحانی در یک گفت‌وگوی تلویزیونی تأکید کرد که «آینده روشن است و پیروزی نهایی در مذاکرات هسته‌ای با ملت ایران خواهد بود» و گفت: «ما باید مذاکرات را ادامه دهیم و این مذاکرات را با جدیت ادامه خواهیم داد. منطق ما منطق مذاکره و تعامل و این است که حق ما باید گرفته شود، ما تحریم را ظالمانه می‌دانیم و باید قدم به قدم تحریم را برداریم، ما باید حقوق هسته‌ای مان مورد اذعان و اعتراف جهانیان باشد که امروز بحمدالله چنین است.»
محمد نوری، سردبیر روزنامه ایران در سرمقاله ای با تیتر «ارمغان مسافران وین» نوشته است: «فتر هفت روزه مذاکره هسته‌ای وین به پایان آمد. مذاکرات وین آغازی پرهیجان اما پایانی ملایم و آرام داشت. اجلاس وین به مسابقه شورانگیزی شباهت یافته بود که جهانی به تماشای آن نشسته بود. اما فرجام این مسابقه پرهیجان یک نتیجه تساوی بود که گرچه تماشاگران را راضی نساخت اما همه تیم‌های شرکت‌کننده از این نتیجه اظهار رضایت کردند.»
سرمقاله نویس روزنامه ایران نتیجه مذاکرات وین را «نتیجه واقع بینانه» توصیف کرده و نوشته است: «برخلاف ذائقه عامه مردم، دنیای دیپلماسی میانه‌ای با اتفاق‌های معجزه آسا ندارد»، نوشته است: «در قضیه مذاکرات هسته‌ای وین، ظریف یا کری می‌توانستند همه آموزه‌ها و اصول حرفه‌ای دیپلماسی را کنار نهند و با امضای یک ورق مقابل دوربین‌ها ۳۶ سال جدایی ایران و آمریکا را خاتمه یافته اعلام کنند. اما آیا براستی همه موانع پیدا و پنهانی که در مناسبات دو کشور وجود دارد با این حرکت سمبلیک فرو می‌ریزد.»
روزنامه ایران با اشاره به اینکه «مسأله هسته‌ای ایران رشته در هم پیچیده‌ای را می‌ماند که دیپلماتهای دو طرف می‌بایست با طمأنینه و تدبیر برای گشودن یکایک این گره‌ها تلاش کنند»ف نوشته است: «کار بزرگ دیپلمات‌ها در ۱۶ ماه گذشته از جمله در هفت روز مذاکره وین این بود که چراغ مذاکره میان ایران و غرب را فروزان نگه داشته‌اند.»
سرمقاله نویس روزنامه ایران همچنین جلوگیری از تحریم های بیشتر و تغییر وضعیت ایران و غرب از «آستانه جنگ به آستانه صلح» را یکی دستاوردهای این مذاکرات توصیف کرده و نوشته است: دیپلمات ها «با تکیه بر توان و تجربه خویش در امر دیپلماسی موفق شده‌اند غول بی‌رحم تحریم را از معرکه هسته‌ای دور سازند، نکته‌ای که مخالفان از اقرار به آن می‌گریزند این است که ظرف یک سال اخیر روابط ایران و غرب از آستانه جنگ به آستانه صلح و همکاری کشیده شده است و هر گامی از ژنو تا نیویورک و از مسقط تا وین طرفین را به این هدف نزدیک‌تر ساخته است، اجلاس وین مهر تأیید تازه‌ای بر این مسیر انتخابی زد و طرفین همپیمان شدند تا این مناقشه را جز از راه مذاکره دنبال نکنند.»
روزنامه ایران درعین حال با پیشبینی افزایش فعالیت «تندورها» در ایران، نوشته است: «می‌توان انتظار داشت از امروز بازار تحلیلها و تفسیرهای وارونه بویژه در محفل تندروها رواج یابد. برخی قرائن نشان از این دارد که یک جریان در تلاش است تا در پایان مذاکره وین خود را پیروز میدان وانمود کند.این گروه از هر فرصتی برای زیر سؤال بردن برنامه مذاکرات و تضعیف تیم دیپلماسی دولت اعتدال بهره می‌جوید، این جریان از چند روز قبل در رسانه‌های خود دو سناریو برای وین ساخته و پرداخته کرد و حتی تیتر جراید خویش را نیز از قبل مهیا ساخته است. سناریو اول آنها این بود که چنان که طرفین به توافق نهایی دست یافتند این اتفاق را نوعی سازش و عقب نشینی از اصول انقلاب معرفی کند، در سناریو دوم که امروز محور مطالب رسانه تندروها قرار گرفته است ادعا می‌شود که امضا نشدن توافق نهایی نشانه ادامه دشمنی طرف مقابل و حجتی است بر تعطیلی مذاکره.»
سرمقاله نویس روزنامه ایران تاکید کرده است که «جریان تندرو در فردای وین تلاش خواهد کرد تا با این تصویر وارونه دوباره توجه بخشی از افراد ساده اندیش را به سیاست‌های هشت سال گذشته جلب کند و مدعی آن شود که در آستین خویش راه حل‌هایی برای پرونده هسته‌ای دارد.»
این روزنامه البته نوشته است که «تندروها در این عملیات تبلیغاتی خویش با یک مانع غیر قابل عبور مواجه هستند، اینکه ظرف ۱۶ ماه همه حقایق مربوط به عواقب خسارت بار اندیشه تندروها در سیاست خارجی برای افکارعمومی ایران عیان شد و در همان حال شهروندان ایرانی دریافتند که می‌توان با همه قدرت‌هایی که هشت سال در جبهه تحریم ایران بودند، با زبان منطق و عقلانیت مذاکره و همکاری کرد و به‌جای تلاش بی‌حاصل برای زوال و شکست حریف به‌بازی برد-برد دست زد که شکست و ناکامی به‌آن راهی ندارد و این شاید مهم‌ترین آموزه ۷ روز مذاکره در وین باشد.»
ارزیابی روزنامه نزدیک به جبهه پایداری نتیجه مذاکرات وین؛ «هیچ»
روزنامه وطن امروز، به صاحب امتیازی مهرداد بذرپاش نماینده نزدیک به جبهه پایداری جز دو ستون یادداشت و تیتر یک خود با عنوان «هیچ»، تمام صفحه را سفید چاپ کرده و نوشته است: «یکسال از توافق ژنو گذشت؛ مذاکرات هسته‌ای برای لغو تحریم‌ها به نتیجه نرسید؛ توافق ژنو ۷ ماه دیگر تمدید شد.»
عابدین نورالدینی در گزارش روزنامه وطن امروز نوشته است: «توافق سیاسی هم تنها یک گمانه‌زنی بود. وین این بار نیز همانند ۴ ماه قبل آبستن یک خبر بزرگ نبود. شاید اگر در میان مذاکره‌کنندگان کسی به خرافات اعتقاد داشته باشد؛ پیشنهاد برگزاری مجدد مذاکرات در ژنو را مطرح کند. وین طلسم شده است.»
این روزنامه با تاکید براینکه «هم تیم مذاکره‌کننده دولت ایران و هم تیم مذاکره‌کننده دولت اوباما به شدت با اعلام شکست مذاکرات مخالفند و به همین دلیل شاید تمدید تنها راه چاره طرفین برای تداوم مذاکرات باشد»، باردیگر توافق ژنو را مورد انتقاد قرار داده و از قول «منتقدان نحوه رفتار تیم مذاکره‌کننده در مذاکرات هسته‌ای» نوشته است: «درباره توافق ژنو بارها اعلام شد عدم رعایت توازن در این توافق ضعیف، قطعا برای ایران هزینه‌ساز خواهد شد» و اکنون «تمدید» مذاکرات «باز هم خسارت‌بار است و مهم‌تر از همه اینکه نمودار محاسباتی طرف مقابل درباره رفتار تیم ایرانی را تقویت می‌کند.»
این روزنامه درعین حال نوشته است که «تمدید، یک سناریوی بسیار پرسود و منفعت برای طرف آمریکایی و شرکای آنها» از جمله «اسرائیل» است.
مهدی محمدی از اعضای دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در دوره دبیری سعید جلیلی، نیز در سرمقاله روزنامه وطن امروز با عنوان «پس صحنه وین» نوشته است: «مذاکرات هسته‌ای ایران و ۱+۵ تقریبا بدون نتیجه پایان یافت. دو طرف نه توانستند به یک تفاهم سیاسی کلی برسند و نه نهایی کردن جزئیات توافق نهایی امکانپذیر شد. تنها چیزی که اجمالا می‌دانیم رخ داده این است که دو طرف برای زمانی حدود ۷ ماه مذاکرات را در قالب یک توافق موقت جدید تمدید کرده‌اند.»
سرمقاله نویس این روزنامه با تاکید براینکه «مهم‌ترین بخش مساله، یعنی بده‌بستانی که منجر به یک توافق موقت جدید شده، مبهم است»، «تمدید» مذاکرات را «یک تاکتیک مذاکراتی» توصیف کرده و نوشته است: «این تاکتیک مذاکراتی دو هدف اصلی داشته است:یک.پوشاندن این موضوع که مذاکرات به دلیل زیاده‌خواهی آمریکا در واقع شکست خورده است، و دو. بازگشت‌ناپذیر کردن روند آینده برای دوطرف به‌گونه‌ای که مجبور باشند تا ماه مارس درباره کلیات مساله تفاهم کنند و تا ژوئیه به یک متن مشروح قابل اجرا برسند.»
روزنامه وطن امروز تاکید کرده است که «با موضع فعلی آمریکا، نه در ۷ ماه آینده و نه حتی در زمانی بسیار بیشتر از آن، امکان تفاهم و رسیدن به توافقی که دو طرف در بلندمدت به آن پایبند باشند، بسیار دشوار خواهد بود.»
نگاه کیهان به پایان مذاکرات وین: «تحریم ها تمدید شد»
روزنامه کیهان تیتر یک شماره سه شنبه به جای عنوان «تمدید مذاکرات» از عنوان «تمدید تحریم ها» استفاده کرده و نوشته است: « نتیجه یک سال مذاکره با ۵+۱» این است که «کدخدا قابل اعتماد نبود، تحریم ها تمدید شد.»
این روزنامه همچنین نوشته است: «عدم دستیابی به یک توافق جامع پس از یکسال مذاکره و البته اعتمادسازی یک طرفه ایران، موجب شده است تا طرفین عملا به سمت تمدید غیررسمی توافق پیشین در قالب یک توافقنامه کلی حرکت کنند؛ توافقی که باعث توقف برنامه هسته‌ای ایران بدون هزینه‌ای خاص از سوی غرب منجر شده است.»
کیهان درعین حال به نشست خبری وزیر خارجه آمریکا در وین اشاره کرده و نوشته است: « ایران فعالیت هسته‌ای خود را کندتر کرده و دنیا امن‌تر شده است. سال گذشته بحث غنی‌سازی ۲۰ درصد بود اما الان در ایران غنی‌سازی بین صفر تا ۵ درصد انجام می‌شود. ایران در واقع تعلیق فعالیت‌ها را پذیرفته است.»
این روزنامه همچنین نوشته که جان کری،وزیر خارجه آمریکا، در پاسخ به سوال «خبرنگار ایرانی مبنی بر اینکه شما می‌خواهید همه‌چیز را از جمله پلوتونیوم، غنی‌سازی و غیره صفر کنید پس کی تحریم‌ها را صفر می‌کنید؟» گفته است: «هنوز که توافق جامع امضا نشده است و ایران به سمت توافق حرکت کرده است و ما هم مقداری از تحریم‌ها را برداشته‌ایم. اگر ایران توافق جامع را امضا کند، ما هم نگرانی‌های ایران را درباره تحریم‌ها رفع می‌کنیم» اما «ما هنوز سوال‌های بزرگی درباره برنامه هسته‌ای ایران داریم.»
کیهان همچنین در سرمقاله ای با تیتر «از ژنو آرزو تا وین واقعیت»، با تاکید براینکه «تعهدات جدید ما هنوز معلوم نیست»، نوشته است:« آیا نام چنین کاری تمدید مذاکرات است؟در پاسخ برخی دیپلماتهای حاضر در مذاکره می‌گویند چون بخشی از توافقات درباره کلیات صورت گرفته و برخی جزئیات در پرانتز مانده، در واقع مسئله فراتر از تمدید مذاکره نوعی تفاهم سیاسی نانوشته،شفاهی، است.»
محمد ایمانی در سرمقاله کیهان نوشته است: «برخی کلمات در مذاکرات، مبهم و تعریف ناشده و بعضاً غلط‌انداز و تحریف‌آمیز ادا می‌شوند. از جمله اینکه گفته شده در کلیات توافق حاصل شده و در جزئیات اختلافاتی وجود دارد. درباره اهمیت فناوری هسته‌ای و نسبت آن با اقتصاد کشور و اینکه ساختار این فناوری (به عنوان سمبل عزت و استقلال ملی و نه حتی صرف فناوری) قابل معامله هست یا نه، بحث‌هایی در میان برخی محافل بوده است اما اینکه در مذاکرات باید تحریم‌ها لغو شود، حداقل توقع از مذاکرات» بوده است.
روزنامه جوان، نزدیک به سپاه پاسداران، نیز در تیتر یک خود نتیجه مذاکرات وین را « استمرار قطعی تحریم‌ها تا تابستان» و «هفت ماه تنفس مصنوعی به دیپلماسی هسته‌ای» توصیف کرده و نوشته است: « همانطور که پیشبینی می‌شد، مذاکرات هسته‌ای ایران با ۱+۵ به توافق جامع ختم نشد و دو طرف فقط برای دومین بار توافق ژنو را وین تمدید کردند.طرفین به توافق سیاسی که چند روز است در وین درباره آن بحث می‌شود نیز دست نیافتند و آن را به مذاکرات آتی طی ماه‌های آینده موکول کردند.»
دخالت ماموران در تشییع پیکر محسن خشخاشی
روزنامه جهان صنعت ضمن انتشار گزارشی از «مراسم تشییع پیکر محسن خشخاش» دبیر فیزیک دبیرستان خافظه بروجرد که با ضربات چاوقی دانش پازنده ساله ای کشته شده است، از قول کورش محمدی، رییس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران ناتوانی سیستم آموزش و پرورش ایران یکی مقصران این رخداد معرفی کرده است.
به نوشته این روزنامه، صبح دوشنبه «حدود سه هزار نفر از مردم بروجرد در مراسم تشییع پیکر محسن خشخاشی، دبیر فیزیک دبیرستان پسرانه حافظی که دو روز پیش توسط یکی از دانش‌آموزان به قتل رسیده بود، شرکت کردند.»
جهان صنعت با اشاره به «حضور پرشمار پلیس و ماموران نهادهای نظارتی» در این مراسم، نوشته است: «جنازه این معلم با حضور پلیس به صورت مستقیم از خانه به آرامگاه دارالسلام منتقل شد» و «هنگامی که مردم حاضر مقابل اداره آموزش و پرورش از انتقال جنازه به دارالسلام مطلع شدند، به سمت این آرامگاه که در شمال شهر بروجرد و بالای منطقه رودکی واقع شده است، حرکت کردند.»
این روزنامه همچنین خبر داده است که پس از مراسم تشییع و خاکسپاری محسن خشخاشی، «بیش از یکصد معلم که در مراسم تشییع جنازه شرکت کرده بودند در اعتراض به نحوه برگزاری مراسم به مقابل اداره آموزش و پرورش» تجمع کردند و یکی از معلمان حاضر در تجمع با انتقاد از محدودیت‌‌های ایجاد شده برای شرکت‌کنندگان در مراسم تشییع جنازه مرحوم خشخاشی گفت: «حتی یک بلندگو هم در اختیار صنف معلمان قرار ندادند تا مطالب خود را بیان کنیم یا برای معلم کشته شده مداحی کنیم» و در مراسم تشییع «فردی از جانب فرمانداری پشت بلندگو قرار گرفته بود که متن‌های از پیش آماده شده را می‌خواند.»
روزنامه جهان صنعت با مروری بر چگونگی کشته شدن محسن خشخاشی، دبیر فیزیک دبیرستان حافظیه بروجرد بر اثر ضربات چاقوی یک دانش آموز، از قول کورش محمدی، استاد دانشگاه و رییس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران درباره علل و انگیزه‌های این «فاجعه در مدرسه»، نوشته است: « در نظام تعلیم و تربیت ما، پرورش چندان کاربردی نشده و یک نظام آموزشی داریم که اصطلاح "پرورش" را با خود به یدک می‌کشد. آموزش و پرورش ارتباط آنچنانی با خانواده‌ها ندارد و یک نظام آموزشی آرمانگراست که افراد را به قصد کسب مدرک تربیت می‌کند و هدف غایی آن بیشتر مدرک است تا کارایی‌ها و قابلیت پرورشی دانش‌آموز.»
رییس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران با بیان اینکه بررسی‌ها درباره دانش‌آموزی که معلم خود را به قتل رسانده، مشخص کرده است که «وی به کرات غیبت داشته و در مدرسه حاضر نمی‌شده است» و حالا «باید دید نقش مشاوران در این مدرسه چگونه بوده است» چرا که «مدرسه باید از وضعیت روحی و روانی و خانوادگی دانش‌آموزانش مطلع باشد.متاسفانه امروز مشاوره یک حلقه مفقوده در آموزش و پرورش است.»
کورش محمدی ضمن تاکید براینکه «اظهاراتش نافی مسوولیت خانواده نیست»، گفته است: «باید پذیرفت که این دانش‌آموز با انگیزه قتل معلم به مدرسه نرفته است. صحیح است که چاقو به همراه داشته اما این موضوع دلیل بر این نیست که وی انگیزه قتل داشته است» و باید بررسی شود که «چرا یک دانش‌آموز باید سلاح سرد با خود حمل کند؟»، و «آیا خانواده مقصر است؟ یا آموزش‌و‌پرورش مقصر است و یا جامعه؟ »
روزنامه جهان صنعت همچنین از قول رییس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران نوشته است: «احتمال نخست این است که این فرد شاید از اختلال روانی رنج برده و دچار افسردگی، پرخاشگری و تبعات آن بوده باشد»، در احتمال دوم ممکن است « فرد تحت فشارهای تربیتی خانواده قرار داشته و تحت تاثیر الگویی که پرخاشگری و جسارت به بزرگترها را القا می‌کند قرار گرفته باشد»، و در حالت سوم «ممکن است این دانش‌آموز تحت فشارها و استرس‌های ناشی از شرایط موجود در مدرسه قرار گرفته باشد. روش‌های ناصحیح تربیتی، برخوردهای تند و شکننده، ارایه الگوهای تند، دیکتاتور مآبانه و پرخاشگرانه از سوی اولیای مدرسه بی‌تاثیر نیستند»، ضمن اینکه «نباید از الگوهای پرخاشگری ارایه شده توسط جامعه، محیط و رسانه‌هایی چون ماهواره غفلت کرد.»
رییس انجمن آسیب‌شناسی اجتماعی ایران تاکید کرده است که در همه این حالت ها «چیزی از بار مسولیت نظام تربیتی و پرورشی در خانه دوم دانش‌آموز که مدرسه است کم نمی‌شود»، چرا که مدارس در ایران «با دانش‌آموز دارای اختلال روانی یا سطحی از پرخاشگری آزار دهنده با رویکرد رفع تکلیفی برخورد می‌کنند و برنامه‌ای برای دانش‌آموزان پرخاشگر ندارند، این دانش‌آموزان یا طرد می‌شوند یا اخراج و نظامی وجود ندارد که وی تحت مراقبت باشد.»
به نوشته جهان صنعت، کورش محمدی درعین حال گفته است: «این موارد نافی حرکت زشت، تخریبی، ضدارزش و فاجعه بار این دانش‌آموز نیست و نباید با آن احساسی برخورد کرد. این حادثه به لحاظ قضایی و انتظامی یک شیوه برخورد می‌طلبد اما یک هشدار جدی برای نظام تعلیم و تربیت ماست.»
سونامی سرطان؛ شایعه یا واقعیت
روزنامه کسب و کار در گزارشی با تیتر «سونامی سرطان؛ شایعه یا واقعیت»، اظهارات متفاوت کارشناسان و مقام های رسمی درباره «سونامی سرطان» در ایران را مورد بررسی قرار داده و نوشته است: «هر چقدر هم مسئولان بگویند وجود سونامی سرطان در ایران واقعیت ندارد اما خبرها حرف دیگری می‌زنند. همین هفته گذشته بود که غلامحسین مظلومی، مرتضی پاشایی و مجید بهرامی به‌دلیل سرطان جان سپردند.»
سارا غصنفری گزارش نویس روزنامه کسب و کار نوشته است: «وقتی سری به داروخانه‌های پایتخت می‌زنید مسئولانشان می‌گویند بیشترین میزان مراجعه برای خرید داروهای سرطانی است اما باز هم مسئولان وجود سونامی سرطان را انکار می‌کنند»، و از جمله رسول دیناروند، معاون وزیر بهداشت و رییس سازمان غذا و دارو در حاشیه گردهمایی معاونان غذا و داروی دانشگاه‌های علوم پزشکی در پاسخ به سوالی درباره روند بروز سرطان در ایران گفته است: «آنچه که برخی رسانه‌ها به عنوان سونامی سرطان مطرح می‌کنند، درست نیست و ارزیابی‌های ما این موضوع را تایید نمی‌کند. سونامی به معنای آن است که سرطان در کشور چند برابر شده است که چنین چیزی نیست. سال‌هاست که نظام ثبت سرطان را در کشور داریم. پیشبینی ما آن است که در سال ۹۳ حدود ۸۵ هزار مورد جدید سرطان داشته باشیم.»
روزنامه کسب و کار همچنین بحث های جاری میان «سازمان حفاظت محیط زیست و نمایندگان مجلس» در این خصوص اشاره کرده و نوشته است: «محیط‌زیستی‌ها دلیل توقف تولید بنزین پتروشیمی‌ها را سرطان‌زا بودن "بنزن" موجود در بنزین پتروشیمی‌ها می‌دانند و با ارائه مستنداتی به مجلس سعی دارند تا بگویند سونامی سرطان فعلی در ایران ناشی از آلودگی هوا به‌دلیل بنزین‌های تولیدی است.»
این روزنامه با اشاره به اظهارات حسین آذین،سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس، نوشته است: سازمان محیط زیست «آمارهایی ارائه می‌کرد مبنی بر اینکه سرطان در سال‌های اخیر افزایش یافته است و به‌گونه‌ای این موضوع را به استفاده از ریفرمیت پتروشیمی ربط می‌داد اما وزارت بهداشت اعلام کرد که ۱۰ تا ۱۵ سال طول می‌کشد تا موج سرطان جدید وارد شود.»
محمداسماعیل اکبری، رئیس مرکز تحقیقات سرطان به روزنامه کسب و کار گفته است: «هر عاملی که سرطان‌زا باشد حداقل بیش از ده سال زمان می‌برد تا خودش را بروز دهد. این موج سرطان که درحال حاضر در ایران وجود دارد به آلودگی هوا مرتبط نیست. آلودگی هوا یا بنزن سرطان‌زا هستند اما عمر تولید سرطان با بنزن حداقل پانزده سال است و به‌دلیل آلودگی هوا ۲۰ سال زمان می‌برد تا سرطان آشکار شود. متاسفانه فرزندان ما در آینده به سرطان مبتلا خواهند شد و نمی‌شود وجود موج سرطان درحال حاضر را به بنزن موجود در بنزین‌ها مرتبط کرد.»
روزنامه کسب و کار با تاکید براینکه «بحث‌ها بر سر افزایش آلودگی هوای تهران و سرطان‌زایی بنزین‌های پتروشیمی داغ است اما کارشناسان در این بحث اتفاق نظر ندارند»، جنانکه حسن ابوالقاسمی، رئیس انجمن خون و سرطان کودکان ایران با اشاره به «نبود آمارها و اطلاعات کافی» درباره وجود سرطان ناشی از وجود بنزن در بنزین، به این روزنامه گفته است: «نمی‌توان در این مورد اظهارنظر کرد زیرا هنوز آزمایش‌های دقیقی در این خصوص انجام نشده است. بنزن ماده‌ای سرطان‌زاست اما درباره اینکه آیا بنزن موجود در بنزین‌های تولیدی عامل سرطان‌های فعلی در ایران است آمار دقیقی وجود ندارد. متاسفانه حلقه مفقوده علت وقوع بی‌شمار سرطان در ایران، نبود آمار دقیق یا آمارهایی است که به درستی اعلام نمی‌شوند.»
این روزنامه اظهارات حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت، درباره «هزینه‌های درمان سرطان» را یادآوری کرده و از قول وی نوشته است: «هر سال ۸۰۰ میلیارد تومان برای درمان سرطان‌های مختلف در ایران هزینه می‌شود.»
به گزارش روزنامه کسب و کار «افزایش هزینه‌های درمانی طی چند سال اخیر به جایی رسیده است که هم‌اکنون ۱۴ درصد از بیماران مراجعه‌کننده به مراکز درمانی با یک‌بار مراجعه به زیر خط فقر سقوط می‌کنند از دیگر سو فقط هزینه‌های درمان این بیماری معضل نیست، چه بسا افراد زیادی از شهرستان‌های دور به این بیماری مبتلا شده‌اند و باید هزینه رفت و آمد، اسکان و موارد دیگر را هم به این لیست اضافه کرد» و علاوه بر این «برای درمان بیماری سرطان یک بیمار یا همراهانش برای تهیه دارو باید مسافرت یک روزه‌ای در پایتخت داشته باشند.»
رسول دیناروند رئیس سازمان غذا و دارو نیز چندی پیش گفته بود: «سالانه بیش از ۱۰۰ هزار بیمار نیازمند شیمی‌درمانی داریم. حدود ۹۰۰ میلیارد تومان برای این بیماران هزینه می‌شود که تقریبا ۱۰ درصد این مبلغ را خود این بیماران و مابقی را بیمه‌ها و وزارت بهداشت می‌پردازند. »
گزارش نویس روزنامه کسب و کار تاکید کرده است که «اگر پای صحبت یک بیمار مبتلا به سرطان بنشینید، برایتان خواهد گفت که برای خرید هر آمپول شیمی‌درمانی باید در حدود ۴ میلیون تومان پرداخت کند که در مجموع باید در حدود ۲۰ میلیون تومان دارو بخرد که پرداخت درصدی توسط بیمه اصلا به چشم نمی‌آید.»