لیلی گلستان از سفارت فرانسه نشان شوالیه گرفت از وزارت ارشاد لیست اصلاحیه کتاب
تقاطع: مانی حقیقی، کارگردان و بازیگر سینما به اعطای نشان «شوالیه نخل آکادمیک» کشور فرانسه به مادرش لیلی گلستان همزمان با اعمال ممیزی بر آثار این مترجم باسابقه واکنش نشان داد.
آقای حقیقی در یک “پُست فیسبوکی” در این ارتباط نوشته: «دیشب سفیر فرانسه نشان شوالیه نخل طلاى آکادمیک را به مادر من اعطا کرد. روز قبلش، سانسورچىهاى ارشاد، لیست مبتکرانهاى از اصلاحیههاى جدید کتاب “زندگى در پیش رو” را به او اعطا کرده بودند. از اتوبان بابایى تا خیابان نوفل لوشاتو دو ساعت و نیم در ترافیک بودم و به گمانم، مقدار سُربى که استنشاق کردم براى ساختن یک گلوله کوچک کافى بود؛ گلولهاى که در مغز خودم شلیک کنم تا دیگر مجبور نباشم عبارت مسخره “تدبیر و امید” را بشنوم. راضیم ازت، ننجون.»
کتاب “زندگی در پیش رو” نوشتهی “رومن گاری” نویسندهی سرشناس فرانسوی است که نسخهی فارسی آن، نخستین بار در سال ۱۳۵۸ توسط “انتشارات امیرکبیر” و با ترجمهی لیلی گلستان منتشر شد و به فاصلهی کوتاهی توقیف گردید.
خانم گلستان در بهمنماه ۹۲ در یادداشت کوتاهی که در روزنامهی “شرق” چاپ تهران منتشر شد، داستان این کتاب را اینگونه شرح داده بود: «کتابهــاى “میرا” و “زندگــى در پیش رو” با ترجمه من، سالها ست که اجازه تجدید چاپ ندارند. هرکدام پیش از این به چاپهاى دهم و دوازدهم رسیده بودند و هزاران نفر آنها را خوانده بودند… هردو، چند بار توقیف شــدند و پس از مدتى دوباره اجازه چاپ گرفتند. مثلا “زندگى در پیش رو” سال ۵۸ از سوى انتشارات “امیرکبیر” با آدمهاى جدید، تا ســال ۷۰ توقیف شد. اول مرا خواستند که: این کتاب خیلى هواخواه دارد و ما به دلیل حرفهاى بىادبى پسربچه نمىتوانیم به این صورت کتاب را تجدید چاپ کنیم. شما این بچه را ادب کنید تا حرفهاى بد نزند و ما این کتاب را دوباره منتشــر مىکنیم. خندهام گرفت و گفتم وظیفه من امانــتدارى در ترجمه اســت و نه تربیت بچه دیگران!»
وی سپس با اشاره به تغییرات اعمالشده در این کتاب که منجر به انتشار با سانسور آن در سال ۷۰ توسط یک ناشر دیگر شد، ادامه داده بود: «به جاى حرفهاى بد این بچه بىادب، حرف اول بىادبىاش را نوشتیم و باقى را نقطهچین کردیم و خوانندهها خودشان نقطهچینها را پر کردند تا پنج-شش سال پیش که زمان دولــت احمدىنژاد دوباره بــه آن مجوز ندادند.»
لیلی گلستان در همان یادداشت از فروش نسخههای “افست” کتابهایش در کتابفروشیها خبر داده و گفته بود که در یک اقدام “انقلابی”و “دست در دست مجرم خلافکار”، خودش نیز این نسخهها را تهیه کرده و در گوشهای از گالریاش آنها را میفروشد.
او در خردادماه امسال نیز، در گفتگویی با “خبرگزاری ایسنا” گفته بود که وضعیت سانسور آثارش در دولت کنونی “فرقی نکرده” است و «سایه سنگین» هشت سال دولت احمدینژاد بر وزارت ارشاد وجود دارد.
گفتنی است نشان «شوالیه نخل آکادمیک»، از سوی دولت فرانسه به افرادی اهدا میشود که در جهت شناساندن فرهنگ و ادبیات فرانسه در کشور خودشان فعالیت کرده باشند و لیلی گلستان نیز که تمام کتابهای خود را از زبان فرانسه به فارسی ترجمه کرده، دوشنبهشب (۲۶ آبان-۱۷ نوامبر) موفق به دریافت این نشان شد.
او که دختر ابراهیم گلستان، داستاننویس، مستندساز و عکاس شناختهشدهی ایرانی است، در سال ۱۳۶۰ خورشیدی، کتابفروشی گلستان را در گاراژ خانهاش افتتاح و هشت سال بعد، این کتابفروشی را به گالری و محلی برای نمایش آثار هنرمندان تبدیل کرد که تا امروز به کار خود ادامه داده و از معروفترین گالریهای تهران است.
کتابهای «زندگی، جنگ و دیگر هیچ» اوریانا فالاچی، «گزارش یک مرگ» گابریل گارسیا مارکز، «بیگانه» اثر آلبر کامو، «قصه شماره سه» اوژن یونسکو، «میرا» کریستوفر فرانک، «تیستوی سبزانگشتی» موریس دروئون، «مردی که همهچیز همهچیز همهچیز داشت» میگل آنخل آستوریاس، «بوی درخت گویاو» گابریل گارسیا مارکز، و «مردی با کبوتر» رومن گاری، از جمله دهها کتابی است که توسط لیلی گلستان به فارسی ترجمه شده است.