کسینجر: ایران بدون آیتاللهها، متحد طبیعی امریکا است
تقاطع: تام بروکو (Tom Brokaw)، روزنامهنگار و تحلیلگر ارشد شبکهی خبری ان.بی.سی نیوز امریکا، در حاشیهی مراسم بیستوپنجمین سالروز فرو ریختن دیوار برلین در این شهر، گفتگویی را با دو وزیر خارجه خارجهی اسبق امریکا، “هنری کسینجر” و “جیمز بیکر” انجام داده و در بخشی از آن، از آنها دربارهی چگونگی مقابله با «حکومت اسلامی» (داعش) و نقشی که حکومت ایران میتواند در این خصوص ایفا کند، پرسیده است.
آقای بیکر که وزیر خارجهی دولت جرج بوش پدر بود، در پاسخ به این سوال گفت: «اگر ما یک ائتلاف بینالمللی واقعی داشته باشیم، شکست دادن رادیکالیسم و تروریسم، ۱۰۰ درصد دستیافتنی است. ولی این اتفاق نمیافتد اگر که شما باقی دنیا را همراه نکنید.»
او با تاکید بر اینکه «ما باید متحدان عربمان را وارد کنیم» افزود که این ائتلاف نباید بر اساس دستهبندیهای فرقهای باشد.
بیکر گفت که واقعیت این است که حکومت ایران هم با آنچه داعش انجام میدهد، کاملا مخالف است اما اصلا عجیب نیست که این حکومت با امریکا در این خصوص به طور کامل همکاری نکرده است.
در ادامهی این گفتگو، هنری کسینجر در پاسخ به سوالی دربارهی امکان درگیر کردن بیشتر ایران علیه داعش و مخالفت اسراییل به عنوان متحد اصلی امریکا با این موضوع گفت: «تا زمانی که ایران توسط آیتآللهها و بر پایهی فلسفهی فرقهای حکومت میشود، ما باید مراقب باشیم. اما به طور مبنایی، ایران به عنوان یک کشور، متحد طبیعی ایالات متحده است.»
وزیر خارجه امریکا در دولتهای نیکسون و فورد، تصریح کرد که «مولفهی ایدئولوژی مذهبی ایران را به دشمن امریکا تبدیل کرده است».
اظهارات تازهی آقای کسینجر در حالی است که او حدود یک ماه قبل در گفتگوی دیگری با رادیوی ان.پی.آر (NPR) امریکا گفته بود که «ایران از داعش، مشکل و تهدید بزرگتری است» چرا که «جای پای محکمتری در خاورمیانه دارد» و «با توجه به تشکیل کمربند شیعی از تهران تا بغداد و بیروت، جمهوری اسلامی میتواند امپراطوری باستانی پارسی را این بار با برچسب شیعه بازسازی کند».
او همچنین با تایید این موضوع که «داعش گروهی ماجراجو با یک ایدئولوژی تجاوزگرانه است» اضافه کرده بود که این گروه «برای تبدیل شدن به یک واقعیت دائمی و استراتژیک هنوز باید سرزمینهای بیشتر و بیشتری را فتح کند».
وزیر خارجه امریکا در دوران جنگ سرد تاکید کرده بود که درگیری ایالات متحده با «داعش» با همهی اهمیتش، در مقایسه با تقابل این کشور با ایران «قابل مدیریتتر» است.