نخستین معتاد به "عینک گوگل" در آمریکا تحت درمان قرار گرفت
مرد ۳۱ ساله آمریکایی به‌عنوان نخستین مورد ابتلا به اعتیاد اینترنت تحت درمان قرار گرفت. او برای ترک الکل به یک مرکز درمانی رفته بود، اما پزشکان دریافتند استفاده روزانه ۱۸ ساعته از عینک گوگل باعث اختلال رفتاری وی شده است.
استفاده از اینترنت و عینک گوگل هم در کنار سیگار و الکل به عنوان یک عنصر اعتیادآور قرار گرفت و نخستین مورد مبتلا به اعتیاد عینک گوگل در سان دیه‌گو آمریکا بستری و تحت درمان قرار گرفت.
یک مرد ۳۱ ساله که عضو نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا است برای درمان اعتیادش به الکل به مرکز درمان سوءمصرف مواد در ارتش مراجه می‌کند. پزشکان پس از معاینه این فرد، متوجه می‌شوند که وی علاوه بر اعتیاد به الکل از مساله مهمتری رنج می‌برد و آن "بلای اعتیاد به اینترنت" است.
انجمن روانشناسان ایالات متحده، اعتیاد به اینترنت را به عنوان یک اختلال روانی به رسمیت نمی‌شناسد اما از زمان افزایش تعداد مبتلایان به این نوع اعتیاد، بحث‌های بسیاری در این زمینه به‌وجود آمده است.
فرد "معتاد" که سابقه سوءمصرف مواد داشته و به حالات افسردگی و اضطراب دچار بوده، در دورانی که تحت نظر پزشکان قرار داشته، علایمی از خود نشان داده که حاکی از اعتیاد به اینترنت بوده است.
این فرد روزانه بیش از ۱۸ ساعت از عینک گوگل استفاده می‌کرده است. او تنها هنگام خواب یا زیر دوش حمام عینکش را کنار می‌گذاشته و معتقد بوده که عینک گوگل به او احساس اعتماد به نفس، به خصوص در موقعیت‌های اجتماعی می‌دهد.
به گفته پزشکان معالج، فرد مزبور به دلیل اعتیاد به عینک گوگل، در زمان عدم‌استفاده از آن کاملا تحریک‌پذیر است. او حتی به طور غیرارادی مرتب و در زمانی که عینک بر چشم نداشته، دست خود را برای جابه جا کردن عینک به سمت صورتش می‌برده است. علاوه بر این او از دریچه کوچک عینک گوگل جهانی موهوم و غیرواقعی برای خود ساخته بود.
این مرد به مدت ۳۵ روز تحت درمان قرار گرفت و به گفته پزشکان در این مدت حرکات غیرارادی دست و ضعف حافظه او بهبود چشمگیری پیدا کرده است. با وجود این توهمات فرد هنوز ادامه دارند.
دکتر "اندرو دوان" از نویسندگان "نگهبان" در باره این پدیده می‌گوید: «این که استفاده و اعتیاد به اینترنت یک بیماری مستقل است و یا نشانه‌ای از اختلالات دیگر است، در میان روانشناسان اختلاف نظر وجود دارد. اما در کار فعلی استاندارد انجمن روانپزشکی آمریکا، کتابچه راهنمای تشخیصی DSM-5،این نارسایی به عنوان یک عارضه بالینی به رسمیت شناخته شده است.»