حسن رحیمی: فرش زیر پایم را می‌فروشم تا قهرمان المپیک شوم

مهدی رستم پور

حسن رحیمی، ستاره تیم ملی کشتی آزاد ایران با انتقاد از مسئولان ورزش  گفت: «از مسابقه‌های جهانی با مدال طلا برگشتم اما یک دسته گل هم به من ندادند. واقعا بودجه ورزش کشور کجا خرج می‌شود؟»

حسن رحیمی از امیدهای اصلی ایران برای کسب مدال طلا در المپیک ۲۰۱۶ می‌گوید: «شش ماه است پدر و مادرم را ندیده‌ام. هزار جور سختی می‌کشیم اما دیگر بحث‌های مالی و بی‌توجهی را کنار می‌گذارم و شده فرش زیر پای خود را می‌فروشم تا در جهت آمادگی‌ام خرج ‌کنم. اگر مسئولان حق‌مان را بدهند می‌توانم تا دو المپیک دیگر کشتی بگیرم. ولی با این شرایط دیگر انگیزه‌ای ندارم و پس از المپیک از کشتی می‌روم.‌»

قهرمان مسابقات جهانی ۲۰۱۳ بوداپست به خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا گفت: «متاسفانه در حال حاضر هیچ حقوقی در اردو دریافت نمی‌کنیم. دو سال است از مسابقه‌های جهانی آمده‌ام اما تاکنون یک ریال هم نگرفته‌ام. حتی سکه‌های قهرمانی آسیا را نیز به‌رغم قول مسئولان نگرفته‌ایم. دلمان به همین چیزها خوش است اما متاسفانه مسئولان قول‌های زیادی می‌دهند و کسی پای کار نیست.»

عضو تیم ملی برای حضور در مسابقات جهانی ۲۰۱۴ ازبکستان افزود: «حتی در تغذیه هم دچار مشکل هستیم هرچند از سال گذشته که برای مسابقه‌های جهانی برنج خالی می‌خوردیم بهتر شده! وزیر ورزش گفته «کشتی‌گیران با عشق روی تشک می‌روند. اگر به آن‌ها توجه هم نشود خودشان را می‌کنند و نتایج خوبی می‌گیرند» علت این حرف این است که خیال‌شان از نتیجه‌گیری ما راحت است. از بدبختی ماست که هرچقدر هم به ما بی‌توجه بوده‌اند، باز ما نتایج خوبی گرفته‌ایم.»

حسن رحیمی با اشاره به هزینه‌های هنگفت دولت در ورزش فوتبال گفت: «فوتبالیست‌ها ما چه کار خاصی کرده‌اند که این همه پاداش می‌گیرند. کشتی، وزنه‌برداری و تکواندو که با مدال‌هایشان آبروی ورزش ایران را خریده‌اند همیشه مظلوم هستند و هر کسی راحت به ما بی‌احترامی می‌کند و حق ما را نمی‌دهند، بعد هم می‌گویند بضاعت‌مان در همین حد است.»

حسن رحیمی که در اردوی تیم ملی به سر می‌برد، گفت: «می‌توانم طلای المپیک را هم کسب کنم اما دیگر از این بی‌توجهی‌ها خسته ‌شدم و می‌گویم ولش کن. تا کی صبح و شب سختی‌ها را تحمل کنم. گودرزی اوایل کارش فقط یک بار به ما سر زد و دیگر خداحافظ! چند روز پیش من، کمیل قاسمی و رضا یزدانی را برای دیدار رییس جمهور با ورزشکاران دعوت کردند. من می‌دانم مسئولان با این‌گونه کارها فقط می‌خواهند پز بدهند.»

آقای رحیمی گفته است: «الان نزدیک بازی‌های آسیایی هستیم و چون به مدال کشتی‌گیران نیاز دارند یواش یواش می‌آیند. کشتی از اسمش پیداست، اگر نکشی تو را می‌کشند. چند روز پیش یک فوتبالیست، یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون برای یک سال گرفت. خدا به آن‌ها بیشتر بدهد اما او کجا و من حسن رحیمی کجا که پدرم در می‌آید تا یک مدال بگیرم و پرچم ایران را بالا ببرم. ما محتاج کسی نیستیم اما فقط حق‌مان را می‌خواهیم.»

مروری بر کارنامه حسن رحیمی

حسن رحیمی، هفت سال متمادی است که بی وقفه در سطح اول دنیای کشتی، با لباس تیم ملی ایران به روی تشک می‌رود.

سال ۲۰۰۷ در پکن و جوانان جهان به میزبانی چین پنجم شد اما ۱۸ ساله بود و دو سال دیگر می‌توانست در این رده کشتی بگیرد. سال بعد در دوحه روی سکوی نخست جوانان آسیا ایستاد. همان سال در جوانان جهان به میزبانی استانبول، به نریمان اسرافیلوف از روسیه باخت و نقره گرفت. رحیمی این شکست را در جام جهانی ۲۰۱۰ در خود روسیه جبران کرد.

در جام جهانی ۲۰۰۹ بزرگسالان به میزبانی تهران در ورزشگاه آزادی بر لوئیز ایبانز کوبایی غلبه کرد. سپس در جام تختی را با پیروزی مقابل بابک نورزاد نایب قهرمان سال ۲۰۰۱ جهان اول شد. در تایلند نیز روی سکوی سوم بزرگسالان آسیا در سال ۲۰۰۹ ایستاد.

در مسابقات ۲۰۰۹ جوانان جهان به میزبانی آنکارا، روی سکوی نخست قرار گرفت و توانست  میخاییل ایوانف از روسیه و ولادیمیر خینچیگاشویلی از گرجستان را شکست دهد. شش هفته بعد در ۲۰ سالگی و مسابقات بزرگسالان جهان به میزبانی دانمارک، روی تشک رفت.

سال ۲۰۱۰ در جام جهانی روسیه و سپس قهرمانی آسیا به میزبانی هندوستان نیز پنجه در پنجه حریفان انداخت.  تا مسابقات جهانی ۲۰۱۰ مسکو سخت تمرین کرد اما چون سرباز بود، به اصرار تربیت بدنی نیروی مسلح مجبور شد در مسابقات ارتش های جهان هم به روی تشک برود. آنهم در فاصله کمتر از یک ماه تا اعزام به مسابقات جهانی مسکو.

چنانچه پیش‌بینی می‌شد رحیمی در فنلاند، مدال طلای ارتش‌های جهان را کسب کرد اما نتوانست در آن فاصله ناچیز، مجدداً با کاهش وزن، مهیای حضور در رقابت‌های جهانی شود و آنجا به فرانک مارکز  از کوبا باخت و در بازی های آسیایی گوانگجو هم مدال نگرفت.

سپس در جزیره کیش روی سکوی نخست جام تختی ایستاد. در جام جهانی ماخاچکالا دو پیروزی مهم مقابل حریفان اهل گرجستان و جمهوری آذربایجان کسب کرد. اوج کارش مسابقات جهانی ۲۰۱۱ استانبول بود که شش دوره مبارزه کرد.

آندری دوکوف از رومانی و یانگ کیونگ ایل از کره شمالی را شکست داد. مغلوب رادوسلاو ولیکوف بلغاری شد اما در گروه بازنده‌ها ولادیسلاو آندریف از بلاروس، خینچیگاشویلی از گرجستان و نیکولاس سیمونز آمریکایی را مغلوب کرد.

او در جام جهانی ۲۰۱۲ باکو هم روی تشک رفت. در  فینال و مقابل محمود ماگومدوف روسی الاصل و عضو تیم ملی جمهوری آذربایجان به برتری رسید.

در المپیک لندن به آمیت کومار از هندوستان باخت اما سال بعد در فینال مسابقات جهانی بوداپست، انتقام این شکست را گرفت. رحیمی پس از مبارزه در جام جهانی تهران، سرانجام در مسابقات جهانی بوداپست، بزرگترین افتخار ورزشی‌اش را کسب کرد.

نمایندگانی از قزاقستان، کره جنوبی، قرقیزستان، نریمان اسرافیلوف از روسیه و سرانجام آمیت کومار از هندوستان را از پیش رو برداشت تا به نشان زرین دست یابد. مدالی که با گذشت یکسال، هنوز پاداش از پیش وعده داده شده‌اش را دریافت نکرده است.