ناگفتههای امید نمازی از تیم ملی فوتبال ایران
در گرماگرم جام جهانی، امید نمازی، مربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران، به دعوت بیبیسی فارسی به لندن سفر کرد تا در برنامههای ورزشی ما شرکت کند.
پس از جدایی ناگهانی او از کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران کارلوس کیروش عدم اطمینان و پیشنهاد فدراسیون فوتبال آمریکا را دلیل جدایی دستیار ایرانی اش عنوان کرد.
به همین دلیل گفتگویی داشتم در برنامه جام رویایی ۲۰۱۴ با امید نمازی از رفتن به ایران تا نشستن روی نیمکت تیم ملی. نیمکتی که آرزوی هر مربی ایرانی است.
آقای نمازی ممنون که در این گفتگو شرکت کردید. شما فقط از ۶ تا ۱۸ سالگی در ایران بودید. چطور شد که پس از سالها فعالیت در آمریکا به ایران سفر کردید؟
من در تیم زنان شیکاگو فعالیت میکردم که به یکباره کل لیگ فوتبال زنان آمریکا تعطیل شد. این مسئله با حضور خاکپور در استیلآذین همزمان شد. پس از حضور خاکپور در این تیم، از من دعوت کرد که به کادرش اضافه شوم.
پدر شما آدم شناخته شدهای در ورزش ایران است. آیا قبل از رفتن به ایران با او مشورت کردید؟
بله قطعا با او مشورت کردم اما علت آمدنم به ایران هیچ ارتباطی به پدرم ندارد. من برای پدرم احترام زیادی قائلم اما نمیخواهم که من را به پدرم وصل کنند. من به خاطر آشنایی که با خاکپور داشتم به استیلآذین دعوت شدم و این سوال را باید از خاکپور بپرسید که چرا در بین این همه مربیان ایرانی من را انتخاب کرد.
نقش شما در استیل آذین چه بود؟
این تیم خیلی دیر هنگام و با ستارههای تیمهای مختلف جمع شد. نتیجه نگرفتن این تیم علتهای مختلفی دارد، اما به نظر من انسجام در موفقیت یک تیم اهمیت زیادی دارد، اما استیلآذین از این خاصیت بی بهره بود.
هر چند که به نظرم اگر خاکپور با استیلآذین ادامه میداد می توانست نتیجه خوبی هم بگیرد. زمانی که خاکپور سرمربی تیم بود، من و او مانند دو شریک با هم کار میکردیم، اما وقتی یاوری آمد با وجود این که از پدرم شناخت داشت و می دانست که در رشتههای والیبال و بسکتبال ورزشکار بوده، وقتی من را دید به من گفت که حتما در جوانی بسکتبالیست بودهام!
این نشان میداد که او شناختی از من ندارد و به همین خاطر اعتماد زیادی به من نداشت و نقش من در استیلآذین کم رنگ شد.
شما در دو مسابقهای که به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم استیل آذین بودید چقدر اختیار داشتید؟ گفته می شود آقای پروین همه دستورات را به شما می داد و شما اجرا می کردید؟
در فوتبال ایران این مسئله تنها راجع به من مطرح نیست. علی پروین آن زمان مدیر فنی استیلآذین بود. وقتی استیلآذین با خاکپور قطع همکاری کرد، مسئولان باشگاه به دنبال یک مربی ایرانی بودند و به همین دلیل تا زمان انتخاب سرمربی من در دو بازی به عنوان سرمربی موقت کار میکردم.
همیشه از پروین مشورت می خواستم و او هم نظرش را میگفت. اما واقعیت این است که ارنج تیم در دو بازی را من خودم تعیین کردم، اما پروین در طول بازی با نیمکت تماس می گرفت و نظرش را میگفت.
کارلوس کیروش با شناختی تقریبا خوب در مورد دستیاران ایرانی سرمربی تیم ملی شد. آیا به خاطر اطمینان نداشتن به مربیان ایرانی شما را انتخاب کرد؟
من نمیتوانم راجع به این مسئله که کیروش به مربیان ایرانی اطمینان داشت یا نه صحبت کنم. قراردادم در استیلآذین رو به پایان بود. در همان زمان من با گاسپار درباره علاقه یک مربی ایرانی برای حضور در نیمکت تیم ملی تماس گرفتم که گاسپار از من پرسید خودت چه کار میکنی که من گفتم یک ماه دیگر قراردادم تمام میشود.
از من پرسید که آیا دوست دارم به تیم ملی ایران اضافه شوم که من هم پاسخم را دادم. من زمانی که کیروش به همراه گاسپار هدایت "مترو استارز" را برعهده داشت برای این تیم بازی میکردم و کیروش از من شناخت داشت به همین خاطر بعد از صحبتی که با گاسپار انجام دادم، در دو جلسه با کیروش گفت و گو کردم و سرانجام به تیم ملی ایران اضافه شدم.
نقش شما در تیم ملی چه بود؟
هدف کیروش این بود که کسی را به نیمکت ایران اضافه کند که زبان و فرهنگ ایرانی را میداند. او نه تنها با من، بلکه با مجید صالح و البته علیرضا منصوریان که از طرف فدراسیون معرفی شده بود، صحبتی را انجام داد، اما این که چه شد من را انتخاب کرد باید از خودش بپرسید. فکر میکنم که تفکرات فنی ما به هم نزدیک بود.
شما خودتان را بیشتر ایرانی میدانید یا آمریکایی؟
من ایرانیام و به ملیتم همیشه افتخار کردهام. درست است که ۲۷ سال در آمریکا درس خواندهام و در آنجا بازی کرده و مربیگری داشتهام اما همه من را در آنجا یک ایرانی میشناسند.
آقای کیروش در صحبتهایی شما را متهم کردند به خاطر پیشنهاد فدراسیون فوتبال آمریکا تیم ملی را ترک کردید؟
من بیش از سه سال با کیروش همکاری کردم و در تمام کارهای فنی در کنارش بودم. طبیعی بود که کیروش از رفتنم ناراحت شود. ضمن این که دو، سه هفته قبل از جدایی من، سیموئز نیز تیم ملی ایران را ترک کرده بود، اما کیروش هیچ وقت واکنشی به جدایی سیموئز نشان نداد.
وقتی میکمک درموت بعد از یک سال از تیم ملی جدا شد باز هم او هیچ واکنشی نشان نداد، این در حالی بود که من در مدت سه سال حضورم در تیم ملی ایران هیچ وقت برای تیم کم نگذاشتم.
آرزوی هر مربی ایرانی و غیر ایرانی نشستن روی نیمکت تیم ملی کشورش در جام جهانی است. شما که به گفته خودتان سه سال با کارلوس کار کردید چرا سه ماه فقط سه ماه مانده به چنین رویداد بزرگی استعفا کردید؟
آرزویم بود که روی نیمکت ایران در جام جهانی بنشینم. اما بعضی وقتها آرزوها برآورده نمیشود. دلیل جدایی من از تیم ملی ایران یک علت نبود، اگر بگویم به خاطر دوری از فرزندانم چنین تصمیمی گرفتم دروغ گفتهام.
این مسئله یکی از دلایل جدایی ام از تیم ملی بود، اما دلایل دیگری هم داشت. وقتی شما هزینههای مختلف زندگی مانند قسط خانه و ماشین و غیره را دارید و ماهها حقوق نگیرید به مشکل برخورد میکنید.
مشکلات مالی یکی دیگر از دلایل بود، اما باز هم همهاش نبود. خانم پیشین من به مریضی مبتلا شده بود که باید حتما در کنارش میبودم. حتی مدارک پزشکی همسر سابقم را به آقای کفاشیان نشان دادم.
به هر حال همان طور که گفتم دلایل مختلفی در گرفتن این تصمیم دخیل بود. من خیلی دوست داشتم که به تیم ملی کشورم خدمت کنم، اما یکسری مسائل وجود داشت که مانع از این کار شد و من اکنون از این تصمیم پشیمان نیستم.
کیروش در مصاحبه اخیرش با تلویزیون ایران گفته در ماههایی که فدراسیون فوتبال حقوق کادر فنی را نمیداده او خودش حقوق دستیارانش را پرداخت میکرده آیا به شما پولی داد؟
من هیچ وقت از کیروش پول نگرفتهام و انتظار چنینی چیزی را از او نداشتهام. این را هم باید بگویم که اگر کیروش ۹ ماه حقوق نگیرد با این که امید نمازی ۹ ماه حقوق نگیرد تفاوت دارد.
شرایط من و کیروش متفاوت بود. وقتی تصمیم به جدایی از تیم ملی گرفتم جلسهای ۳ ساعته را با کیروش برگزار کردم. او از وفاداری و اطمینانش به من گفت.
خودش هم میداند که در مدت زمان حضورش در ایران هیچ کس به اندازه من به او وفادار نبود. شاید او جدایی من را از تیم ملی به حساب بی وفایی بگذارد، اما واقعیت این طور نیست. ضمن این که وفاداری باید دو جانبه باشد. من مشکلی با کیروش نداشتم، اما احساس میکنم او می توانست بعضی وقتها بیشتر برای دستیارانش مبارزه کند.
او از شما حمایت کرد. وقتی فدراسیون قرارداد شما را تمدید نکرد کیروش شما و مارکار آقاجانیان را به خانه فرستاد و به فدراسیون گفت تا قراردادشان تمدید نشود آنها سرکار نخواهند آمد. چطور می توانید بگویید او پشت شما نبود؟
مثلا در پاداش صعود به جام جهانی رییس جمهور ایران گفته بود که به کادر فنی و بازیکنان حواله واردات یک خودرو را میدهد؛ پاداشی که ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان ارزش داشت.
در این میان ۲۴ بازیکن تیم ملی پاداش گرفتند. حتی ما بازیکنی داشتیم که یک دقیقه هم روی نیمکت ننشست، اما این پاداش را گرفت. با این حال به من و سیموئز و گاسپار این پاداش نرسید. میخواهم بپرسم چرا؟
میخواهم بدانم وقتی که کفاشیان و نبی این پاداش را گرفتند چرا این پاداش به مارکار تعلق نگرفت؟ من در این میان هم فدراسیون فوتبال را مقصر میدانم هم کیروش را.
کیروش بعد از صعود ایران به جام جهانی محبوبترین آدم بود و اگر میگفت که پاداش باید به دستیارانش هم تعلق بگیرد بعید بود که با این درخواست موافقت نشود.
رابطه کیروش با فدراسیون و شخص آقای کفاشیان و نبی چطور است؟
من نمیتوانم درباره این مسئله چیز زیادی بگویم، اما کیروش مربی جدی و در عین حال مربی بسیار باهوشی است. او همیشه بهترینها را برای خودش میخواهد؛ چیزی که خیلی در فوتبال ایران عرف نیست، اما به هر حال همه چیز در تیم ملی حرفهای پیش میرفت و خواستهها برآورده میشد.
بسیاری معتقداند رضا قوچان نژاد و اشکان دژاگه و بیت آشور را شما به ایران بردید و حتی کارهای پاسپورتهای ایرانی آنها را شما پیگری کردید؟
دوست ندارم که بگویم این بازیکنان به خاطر من به تیم ملی آمدهاند. اولین تماس را من با اشکان دژاگه، رضا قوچان نژاد و استیون بیت آشور گرفتم، اما اینها به خاطر من به تیم ملی ایران نیامدند.
آنها اول به دلیل خدمت به تیم ملی کشورشان و دوم به خاطر کیروش به ایران آمدند. در این مسئله شک نکنید.
آیا ماندن کیروش به سود فوتبال ایران است یا خیر؟
مسلما تداوم حضور کیروش در تیم ملی ایران به نفع فوتبال است. با این که از کادر فنی تیم ملی جدا شدهام، اما باید بگویم که کیروش کار خود را به خوبی بلد است و با افکار حرفهایاش میتواند به تیم ملی ایران کمک کند.
اکنون در فاصله پنج ماه تا آغاز جام ملتها کیروش بهترین گزینه است. البته اگر میخواهند تاثیرگذاری کیروش بیشتر باشد باید مسئولیت تیمهای پایه را هم به او بدهند.
البته در قرارداد قبلی او این مسئله آمده بود. اما کیروش وقتی دید مسئولان فدراسیون فوتبال در عمل این کار را از او نمیخواهند و کار در تیم ملی و صعود به جام جهانی کار سختی است، با هوش بالایش تمرکزش را تنها بر روی تیم ملی بزرگسالان گذاشت.
امیدوارم مسئولان فدراسیون فوتبال به آنچه تیم ملی در جام جهانی ارائه کرد اکتفا نکنند و فکر نکنند که فوتبال ایران به جایی رسیده است. باید برنامهای برای کودکان از هشت سالگی تا بزرگسالی تدارک ببینند و اصولی کار کنند.
مربیان ایرانی باید به کلاسهای خوب خارجی بروند. من به خیلی از کشورهای دنیا سفر کردهام و در تیمهای زیادی کار کردهام و میتوانم بگویم به غیر از برزیل هیچ جا مثل ایران استعداد ندارد، اما متاسفانه این استعدادها به هدر رفتهاند. اگر در فوتبال ایران کار اصولی انجام بگیرد، میتوانیم روزی را ببینیم که تیم ملی ایران به جمع هشت تیم برتر یا حتی نیمه نهایی جام جهانی صعود میکند.