احتـیاط کنیـد این راه برگشت ندارد
روزگاری بحث اضافه وزن و راه‌های خلاصی از آن، بیشتر در بین خانم‌ها رواج داشت تا آنجا که نقل هر مجلسی که چند خانم در آن حضور داشتند، مدل‌های مختلف رژیم غذایی بود.
این روزها اما، این بحث‌ها به گعده‌های آقایان هم راه پیدا کرده و از آنجا که پشت میزکار و فرمان اتومبیل نشینی و کم‌تحرکی گریبان بیشتر آقایان را گرفته است، بیشتر آنان دچار مشکل در آفساید بودن شکم (یا به قول بعضی‌ها اعتبارشان) مواجه هستند. از سوی دیگر هستند افرادی که با وجود وزن متعادل به‌دنبال اندام متناسب (شما بخوانید لاغر افراطی) هستند. همه اینها باعث شده بازار تیغ تیز جراحی رونق بگیرد و تبلیغات لایپوساکشن اندام‌های مختلف بدن، همه جا دیده شود. متأسفانه بسیاری از افراد هم بی‌آنکه به عوارض و مشکلات پس از این جراحی‌ها آگاه باشند، تنها برای رسیدن به وزن و تناسب اندام دلخواه فکر می‌کنند آسان‌ترین و بی‌دردسرترین راه را انتخاب کرده‌اند و خود را به تیغ جراحی می‌سپارند. در این باره با دکتر رزازی که سال‌هاست جراح لایپوساکشن انجام می‌دهند گفت‌وگو کرده‌ایم تا برایمان از واقعیت‌های این جراحی بگوید.
لایپو ساکشن یعنی چه
لایپو در زبان فارسی یعنی چربی، ساکشن هم یعنی بیرون کشیدن. لایپوساکشن یعنی مایع‌کردن چربی و بیرون‌کشیدن آن از داخل بدن.
در این جراحی‌ها، اول از همه مایعی برای بی‌حس‌کردن به داخل محل جراحی تزریق می‌شود. بعد از اینکه این دارو اثر کرد و گردش خون در آن ناحیه به حداقل رسید، چربی‌های مورد نظر توسط 2میله که مخصوص ساکشن است به خارج کشیده می‌شوند.
عارضه‌های احتمالی
زمانی که میله‌ها چربی‌های مورد نظر را خرد می‌کنند، ممکن است در زمان بالا و پایین‌شدن، بر رگ‌های چربی و اعصاب محیطی اصابت کنند و این باعث بروز کبودی، درد و عارضه‌های محیطی شود اما مسئله اصلی که گاهی اوقات در عمل‌های ساکشن رخ می‌دهد، این است که بر اثر برخورد این میله‌ها رگ ورودی خونی که به سمت قلب می‌رود پاره شود و این چربی‌ها به سمت قلب برود. این شدیدترین عارضه‌ای است که در این نوع عمل به‌وجود می‌آید و معمولا هم کشنده است. آمبولی در ساکشن هم معمولا در چند ساعت اول عمل ممکن است رخ دهد و فرد را به کشتن دهد.
لیپولیز و اولتراسونیک
عمل دیگری که برای خارج‌کردن چربی انجام می‌دهند «لیپولیز» است؛ یعنی چربی‌های بدن خرد و سپس بیرون کشیده می‌شود. در این جراحی، دیگر عارضه برخورد میله انجام نمی‌شود و چربی‌ها بعد از خرد‌شدن به شکل مایع از بدن خارج می‌شوند. همه جراحی‌ها ممکن است عوارض داشته باشند اما یکی از بهترین راه‌های خارج کردن چربی از بدن که معمولا کم‌ترین عارضه را در پی دارد، اولتراسونیک است. این روش را اغلب پزشکان برای کسانی که هیچ راهی برای از دست دادن چربی‌های اشباع شده بدنشان ندارند و دنبال امن‌ترین جراحی هستند، استفاده می‌کنند. در این شیوه چربی‌ها با استفاده از امواج صوتی تخلیه می‌شوند. در مرحله اول ترکیبی از سرم و یک مایع دیگر به قسمتی که قرار است جراحی شود، تزریق شده و بعد از دقایقی آن محل متورم می‌شود. سپس جراح با فرکانس خاصی که مخصوص سلول‌های چربی است، چربی را تبدیل به مایع کرده و از بدن جدا می‌کند. این روش از سال 1989 توسط یک پروفسور روس ابداع شد.
به پیشینه پزشک‌تان توجه کنید
شخصی که تصمیم به ساکشن دارد، باید قبل از اینکه زیر تیغ جراحی برود، بداند که ساکشن تنها راه برای لاغری نیست و امکان ندارد کسی بگوید با جراحی می‌توان تا 10 کیلو لاغر کرد. ساکشن فقط چربی‌های اضافی را خارج می‌کند. بنابراین بقیه راه برای رسیدن به وزن و اندام دلخواه، ورزش و رژیم است.
شخصی که می‌خواهد ساکشن کند، باید بداند که با بدنی سالم زیر تیغ جراحی می‌رود و ممکن است به هر دلیلی این بدن سلامت خود را از دست بدهد. بنابراین باید به نکاتی توجه کند؛ اینکه بداند پزشک معالج او (جراح عمومی یا فرد دارنده گواهینامه ساکشن) دستگاه لازم برای این کار را دارد یا نه؟ بداند که دوره آموزشی این دستگاه را گذرانده است یا خیر؟ اطمینان کسب کند که این فرد حداقل 4ماه تحت نظر جراح متبحر این عمل را به شکل تجربی آموخته است یا نه و به حرف‌ها و تبلیغات یک پزشک بسنده نکند. پیش از جراحی، با بیمارهایی که قبلا توسط آن پزشک ساکشن شده‌اند صحبت کند و نظر آنها را هم بپرسد؛ هم درباره کلیت جراحی و هم درباره کار آن پزشک خاص. با تمام این توصیفات، عمل ساکشن برای افرادی که بیماری‌های قلبی، دیابت و فشار خون دارند اصلا توصیه نمی‌شود.
بعد از جراحی
فردی که ساکشن کرده است باید تا 3 ماه بعد از عمل، از گن پزشکی که برای او دوخته شده و تمام ناحیه‌های ساکشن را در بر‌می‌گیرد، استفاده کند. بیمار یک هفته تا 10 روز بعد از عمل احساس کوفتگی و درد شدید می‌کند و تا چند روز از محل سوراخ‌هایی که برای خارج کردن چربی ایجاد شده، ترشح‌هایی خارج خواهد شد. گاهی هم ممکن است ناهمواری و عدم تقارن در پهلوها به‌وجود بیاید که در بیشتر موارد قابل حل است.
توصیه ما به افراد این است که بعد از ساکشن باردار نشوند چون ممکن است کش آمدن دوباره پوست مشکلاتی را ایجاد کند؛ به خصوص در مواردی که پوست شکم برداشته می‌شود اما اگر ساکشن به روش درست و حرفه‌ای انجام شود، ممکن است مشکل چندانی در بارداری ایجاد نکند.
درد، کوچک‌ترین مشکل است
سمیرا مادر 2پسر 7 و 4ساله است. زمانی که پسر دومش به دنیا آمد، تصمیم گرفت عمل زیبایی در ناحیه شکم انجام بدهد تا چاقی‌ای که در قسمت شکمش به‌وجود آمده است از بین برود.
او می‌گوید: بعد از اینکه پسر دومم به‌دنیا آمد، تصمیم گرفتم برای بهبود ظاهرم جراحی زیبایی اندام انجام بدهم. همسرم و تعدادی از دوستان، من را از این کار منع کردند اما از آنجایی که حوصله ورزش نداشتم، به‌نظرم راهی جز جراحی نمانده بود. بعد از مدتی تحقیق، به پزشک متخصص پوست و زیبایی مراجعه کردم و او قبول کرد به همراه یک جراح عمومی این عمل را انجام دهد.
باید بگویم درد وحشتناک، واژه کمی است برای آنچه بعد از عمل به سراغم آمد. حتی همین الان بعد از گذشت 3سال، تمام روزهایی را که در خانه خوابیده بودم و درد می‌کشیدم از یاد نبرده‌ام. دقیقا بعد از انجام عمل و بیرون آمدن از اتاق بود که فهمیدم چقدر از انجام این کار پشیمان هستم.
4ساعت در اتاق عمل بودم. وقتی به هوش آمدم از شدت درد شکم، دوباره از هوش رفتم. دکتر گفته بود تا چند روز باید خمیده راه بروی تا بخیه‌های شکمت کشیده نشود اما من تا ماه‌ها از ترس و درد، خمیده راه می‌رفتم و به همین‌خاطر ستون فقراتم نیز آسیب دید. با اینکه در این جراحی، پزشک زیبایی حضور داشت اما گوشت اضافه‌ای که روی شکم‌ام به‌وجود آمده بسیار آزار‌دهنده است.
بعد از آن جراحی، برای ترمیم و زیبایی 2عمل دیگر هم انجام دادم که متأسفانه هیچ‌کدامشان هم خوب از آب در نیامدند و مشکلات زیادی برایم به‌وجود آوردند. عفونت و درد الان مدت زیادی است که جزئی از زندگی من شده است.
بدتر از همه اینها این است که من از اضافه کردن حتی چند کیلو به وزن خودم می‌ترسم. گاهی که ناخواسته کمی چاق می‌شوم، احساس می‌کنم هر لحظه ممکن است پوست شکمم پاره شود.
نکته دیگر این است که زمانی که تن به تیغ جراحی سپردم، تصمیم نداشتم فرزند دیگری داشته باشم، اما حالا دوست دارم یک دختر داشته باشم، ولی دیگر نمی‌توانم این خواسته را عملی کنم و همسرم از این بابت بسیار ناراحت است.
خودتان را به تیغ مرگ نسپارید
دکتر مهرداد رضایی، جراح عمومی است، سال‌هاست که جراحی می‌کند و صحبت کردن درخصوص جراحی‌های زیبایی‌ای که ممکن است افراد را به کشتن بدهد، برای او کار سختی نیست. بیشتر پزشکان زمانی‌که قرار است درباره یک واقعیت پزشکی نکاتی را گوشزد کنند، معمولا خیلی با احتیاط صحبت می‌کنند اما دکتر رضایی همین که می‌شنود ما در مورد جراحی‌های لاغری و زیبایی اندام می‌خواهیم بپرسیم، به صراحت می‌گوید: «من درباره این جراحی‌ها خیلی ناراحت و نگرانم!»
متأسفانه جراحی‌های زیبایی مثل ساکشن باعث شده است قسمت درمانی رشته پزشکی ضعیف شود و تعدادی از پزشکان تنها به پول درآوردن روی بیاورند. این خیلی ناراحت‌کننده است ولی باید به صراحت بگویم این روزها عمل‌های زیبایی جای عمل‌های درمانی را گرفته است. تا جایی‌که مثلا یکی از مجریان هالیوود در یکی از برنامه‌هایش اعلام کرده که تهران پایتخت عمل‌های بینی است. برای جامعه پزشکی ما چه خبری می‌تواند از این تکان‌دهنده‌تر باشد؟ امیدوارم کسانی که قصد ساکشن دارند، بدانند بعضی پزشکان خودشان در اتاق عمل این کار را انجام نمی‌دهند؛ چون برای پزشکان سخت است یک ساعت وقت صرف کنند که تلمبه بزنند و چربی را از بدن خارج کنند؛ بنابراین این عمل اغلب توسط تکنسین‌ها صورت می‌گیرد.
آمبولی شایع‌ترین مشکلی است که پس از این جراحی رخ می‌دهد. آمبولی یعنی حین عمل جراحی مقداری چربی وارد خون شود و به قلب برسد یا وارد ریه شود و جلوی تنفس شخص را ببندد. جالب است بدانید خطر عملی مثل ساکشن آنقدر بالاست که بسیاری از کشورهای پیشرفته از آن ممانعت می‌کنند اما در کشور ما متأسفانه اینطور نیست و افراد گاهی بدون فکر کردن به عواقب کار، خودشان را خیلی راحت و بی‌محابا به تیغ جراحان می‌سپارند. بعضی از پزشکان هم برای کسب سود مالی بیشتر، بیمارانشان را به این جراحی تشویق می‌کنند. مراجعه‌کنندگان هم که اغلب خانم هستند، می‌خواهند بدون تحمل سختی ورزش و رژیم غذایی، به تناسب اندام برسند. آنها نمی‌دانند که گاهی عوارض و سختی‌های این جراحی به‌مراتب بیشتر از ورزش و رژیم غذایی است. درحالی‌که این تناسب با ورزش منظم و رعایت تغذیه مناسب به‌دست می‌آید بی‌آنکه لازم باشد افراد جانشان را به خطر بیندازند و شکم و معده‌شان را به تیغ تیزی بسپارند که به‌طور قطع نمی‌توان مدعی شد که از زیر آن تیغ سالم بیرون می‌آیند یا خیر.