محض رضای خدا سه درصد از وزن‎تان را کم کنید

راهنمای تازه ای که برای سازمان بهداشت بریتانیا (NHS) در انگلستان تهیه شده، به افراد توصیه می کند که مقدار اندکی وزن کم کنند و این کاهش وزن را همیشه حفظ کنند.

سازمان ملی بهداشت وخدمات درمانی NICE خواستار فرستادن کسانی به کلاس های لاغری شده که اضافه وزن دارند با این هدف که در آنجا ۳ درصد وزنشان را کم کنند.

این سازمان می‌گوید حتی کاهش میزان کمی از وزن- به احتمال زیاد حتی چند کیلوگرم- فشار خون را پایین می‌آورد و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و تعدادی از سرطانها را کم می کند.

از هر سه بزرگسال در انگلستان دو نفر اضافه وزن دارند و شاخص توده بدنی آنها (BMI) از ۲۵ بالاتر است.

اگر به دنبال درمانی برای همه‌گیر بودن چاقی هستید، این راه کمکی نمی کند. دستکم به خودی خود.

چاقی مشکلی در سلامت عمومی است که راه حلی سریع برایش وجود ندارد

در خلال مصاحبه‌ها مایک کلی از سازمان ملی بهداشت و خدمات درمانی آن را با سیگار کشیدن مقایسه کرد

برنامه های کاهش وزن مانند خدمات ترک دخانیات هستند اما باعث نمی شوند که کسی از ابتدا سیگار نکشد یا چاق نباشد

او می گوید این نیاز احساس می شد که باید محیط چاق کننده را کنترل کرد

جیمز گالاگر، خبرنگار بهداشت و سلامت در بی بی سی

کسی که وزنش ۱۰۰ کیلوگرم است باید چیزی حدود سه کیلوگرم کم کند. در این صورت اگر قدش ۱۷۰ سانتی‌متر باشد، شاخص توده بدنی‌اش از ۳۵ به ۳۳ می‌رسد. با شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰ ، شخص در گروه افراد چاق قرار می‌گیرد.

کاری دشوار

مایک کلی، مدیر مرکز سلامت عمومی در سازمان ملی بهداشت و خدمات درمانی می گوید این دستورالعمل درباره تغییری است که تمام مدت عمر حفظ می‌شود و مانند رژیم‌های غذایی یویووار نیست که وزن کم شده، پس از مدتی باز می‌گردد.

او می‌گوید برای این کار هدف باید قابل دست یافتن باشد "ما می خواهیم راه حلی آنی ارائه کنیم که سریع بشود به آن رسید. اما نباید فراموش کرد که این کار مشکل است."

او می‌افزاید "نمی‌شود گفت که محض رضای خدا خودت را جمع کن و چند کیلویی کم کن. این راه جواب نمی‌دهد."

"برای مردم انجام دادن این کار مشکل است. اینطور نیست که یک صبح از خواب بیدار شوید و تصمیم بگیرید که ۵ کیلو کم کنید. برای این کار اراده و تشویق لازم است."

آمار چاقی

    در انگلستان از هر چهار نفر، یک نفر به چاقی مبتلاست.
    ۴۲ درصد مردان و ۳۲ درصد زنان اضافه وزن دارند.
    شاخص توده بدن BMI، بین ۳۰ تا ۳۵، امید به زندگی را چهار سال کم می‌کند.
    شاخص توده بدن BMI ،۴۰ یا بالاتر ، امید به زندگی را ۱۰ سال کم می‌کند.
    چاقی برای سازمان ملی بهداشت بریتانیا سالانه ۵.۱ میلیارد پوند ( ۸.۵ میلیارد دلار) هزینه دارد.

جیل فاین متخصص تغذیه سلامت عمومی است که رهبری تیم ارائه کننده راهنمای تازه را بر عهده دارد. او می‌گوید ثابت نگه داشتن ۳ درصد کاهش وزن، مسیر چاقی روزافزون را تغییر می‌دهد.

او می‌گوید اگر مردم فکر کنند که باید ۶-۷ کیلو وزن کم کنند، هم وزنشان کم نمی‌شود و هم سرخورده می شوند. اما اگر کمی از وزنشان را کم کنند و نگذارند که دوباره بالا برود به سلامتی‌شان کمک می‌کنند.

این راهنما می گوید برنامه های مدیریت وزن باید:

    رژیم غذایی ، فعالیت بدنی و تغییرات رفتاری را در نظر بگیرد.
    تمرکزش بر روی تغییرات بلند مدت باشد و نه دستاوردهای کوتاه مدت.
    دستکم سه ماه طول بکشد اما هدف رسیدن به وزن مطلوب در پایان برنامه و پس از یک سال باشد.
    میزان کالری مصرفی را کاهش دهد اما غذا یا گروه غذایی خاصی را ممنوع نکند.
    فرد را با فعالیت‌های بدنی روزانه همچون پیاده روی آشنا کند.
    محترمانه باشد و در مورد افراد قضاوت نکند.

تم فرای از انجمن ملی چاقی بریتانیا می گوید آنچه راهنمای تازه ارائه می‌کند کافی نیست و مثل این است که بر روی مشکل درپوش بگذارید.

او می گوید کم کردن ۳ درصد از وزن ممکن است برای سلامتی فوایدی داشته باشد اما اگر با یک بیمار چاق طرف باشید، در آخر دوره همچنان چاق خواهد بود.

" کم کردن دستکم ۵ درصد از وزن بدن و ترجیحا ۱۰ درصد آن، در سالهای گذشته هدف از کاهش وزن بوده و امروز هم باید الگو همین باشد."

او می گوید سازمان ملی بهداشت و خدمات درمانی باید به جای پیشنهاد به مدارا، به دنبال مداوا باشد.

جان اشتون رئیس دانشکده سلامت عمومی می گوید چاقی مشکلی جدی برای سلامتی است.

او اضافه می کند: اینها فقط قدم های اول هستند. اگر مبارزه با چاقی به این آسانی بود که به مردم بگویید که باید کمتر بخورند و بیشتر حرکت کنند، امروز این مشکل را نداشتیم.

"افراد باید بخشی از مسئولیت را برعهده بگیرند اما دستورالعمل هایی مانند این یادآور این موضوع هستند که دولت هم باید برای کاهش هزینه های سنگین درمان چاقی کاری اساسی انجام دهد."

"راهکارهایی جدی‌تر و موثرتر هم لازم است. برای همین است که ما طرح مالیات بر شکر را آزمایش می کنیم تا ببینیم تا چه حد موفق است."

سر ریچار تامسون رئیس کالج سلطنتی پزشکان می گوید انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ اکثر بریتانیایی‌ها چاق باشند.

او می گوید راهنمای تازه سازمان ملی بهداشت و خدمات درمانی باعث تشویق بخش‌های خدماتی به هماهنگی بیشتر می شود. همچنین حمایتی است از کارکنان بخش درمان که بتوانند خدمات مبارزه با چاقی و مدیریت آن را با بهترین کیفیت ارائه کنند.