«فقط ۳ درصد پرستاران ایران از شغل خود راضی هستند».

آیا در ایران کسی را میشناسید که رازی از زندگیش باشد ، البته به جز آن آقازاده‌ها و آخوندهای بالا شهری که از رانت خورها و دزدان بزرگ میباشند که خامنهٔ ای‌ دزد رهبر آنان میباشد . یک گروه ۳۰۰ نفره در ایران حکم فرمایی میکنند علیه ۷۷ میلیون نفر، نابود باد این رژیم آخوندی

پرستار که هیچ، الان هیچکس از شغلش راضی نیست. من یه شرکت تولیدی دارم و 5ساله که فعالیت میکنم. تو بدترین شرایط رقابتی وارد بازار شدم و الان شناخته شده هستم ولی دیگه بریدم. استرس دائمی؛ نبود هیچگونه حمایتی تو هر زمینه و هزینه های سرسام آور و نبود نقدینگی. جدیدا هم به این نتیجه رسیدم که تو مدیریت نیروی انسانی هم اشتباهات زیادی کردم که به ضرر خودم تموم شده و اعتراف میکنم. دلیلشم اینه که من نمیدونستم یه انسان که به عنوان کارگر داره برات کار میکنه و حقوق و طلبش رو داره به موقع ازت میگیره میتونه انقدر پست و نمک به حروم باشه. الان عمده مشکل من نیروی انسانیه. در به در دنبال یه شغل کم استرس تر میگردم. من کارخونه م رو بفروشم و فقط از سود کوتاه مدت بانکیش استفاده کنم درامدم خیلی بیشتر از این حرفاس! اینه درد من که با اینهمه بدبختی کارمیکنم و آخرشم اینه اوضاع ما. اوضاع همه تولید کنندها همینه. بدون استثنا.

چند مدتی‌ هست همه دارن میان کانادا که اینجا شاید اوضاع بهتری داشته باشن ، اما اینجا هم دیگه کار نمیدان به مهاجرین پرستار

مدتی‌ کانادا پرستارهای ما را درو میکرد، آخه هر کشوری به پیشرفتِ خود و مردمش می‌اندیشد، غیر از این حکومتِ اجنبی که به پیشرفتِ غزه و سوریه و روسیه می‌اندیشد و تمامِ ایرانیانِ باسواد و متخصص را پر میدهد تا امور دستِ مزدورانِ بی‌سواد و جیره خورش بیفتد، در برابرِ دعوتِ روحانی از ایرانیانانِ خارج از کشور گارد گرفته اند و آنها را به حبس میاندازند تا هیچ ایرانی حقیقی‌ هوس برگشت نکند، اما باور داشته باشند که ایرانی فقط با حضورش در ایران خطری برایِ آنها نیست که اتفاقا از بیرون از ایران دمار از روزگارِ این حکومتِ اجنبی که مردم و ایران را به گروگان گرفته , در آورده و درخواهند آورد.

90% پرستارها شدیدا مشکل روحی روانی دارد و در طول روز با انواع فحاشی از بیماران پذیرایی میکنند