طرح واگذاری زمان‌مند آثار تاریخی ایران به بخش خصوصی.

خصوصی سازی تو ایران معنی نداره،چون مردم ایران در این زمینه فرهنگی ندارن و از همینی که هست هم می اندازن.پس یه فاتحه برای بناهای تاریخی بخونید.

خیلی خوبه این حکومت چیزی رو که باید در اختیار و یا کنترل دولت باشه مثل بهداشت و آموزش یا همین میراث فرهنگی رو رها میکنه و میده دست خصوصیهاش اما بخش اقتصاد و تولید و سرمایه گذاری رو که باید بخش خصوصی بگردونه عین بختک میپره روش حالا اگه دیدی عالی قاپو دیواراش کاغذ دیواری و کفش سرامیک شده و توش کافی شاپ زدن یا آتشکده ساسانی یزد تبدیل به نون داغ و کباب داغی شده یا تخت جمشید رو کردن شهر بازی و از پله و ستونش سرسره و الاکلنگ ساختن اصلا تعجب نکن اینجا ایرانه ایران فهمیدی ؟ کبلائی.

ایرانیها در هر کاری میتواند کاسبی کنند. فقط فکر بکنید، یک شرکت خصوصی بیاد چند میلیارد تومن خرج تعمیرات یک اثر تاریخی‌ بکند، بعد بعدش امتیاز مثلا بازدید از این اثر تاریخی‌ را برای ده سال به این شرکت بدهند. خوب چند تا سوال: ۱ اگر تو این کار استفاده هست، چرا دولت خودش این کار نمیکند. ۲ چه ضمانتی می‌شه از این شرکت گرفت که جای تعمیرات اساسی‌ به اصطلاح توف کار نمیکند. ۳ مگه صاحب سرمایه مزه خر کرده که چند میلیارد پول بریزه تو اینکار فردا یه دولت جدید بیاد سر کار قرارداد بهم بزنه. واقعا متفکران این مطلب چی‌ فکر کردند؟ این کار ها با حساب و کتاب به مال کشورهای هست که تو حساب و کتاب باشه، قانون باشه. تو ایران از شهرداری گرفته تا اداره برق و آب تا پدر تو درنیاورند یه پایان کار ساختمان بهت نمی‌دهند. تازه بعدش میفتی گیر اداره مالیات که فکر میکنند تو مال بابای اونها خوردی. خلاصه اینقدر باید رشوه (شیرینی‌) که از هرچی‌ سرمایه گذاری پشیمان میشی‌.