به بهانه نوع خبر رسانی درباره وقایع اوکراین - همه رضایت دادند الا صدا و سیمای ما!
عصر ایران: چنین به نظر می رسد که صدا و سیما از فرار و برکناری رئیس جمهور ویکتور یانوکوویچ در اوکراین و پیروزی مخالفین در به دست گرفتن قدرت و به دنبال آن، آزادی خانم یولیا تیماشنکو نخست وزیر سابق اوکراین ناراضی است چون مدام تاکید می کنند « تیماشنکو که مورد حمایت آمریکاست و به جرم فساد مالی به 7 سال زندان محکوم شده بود پس از سه سال آزاد شده است.» شبکه خبر نیز از اتفاقات سیاسی در اوکراین با عنوان «گرداب تحولات» یاد می کند. سایت صداوسیما هم برای توافق مخالفان و دولت از توصیف «عقبگرد» استفاده کرد.
تلویزیون همچنین اصرار دارد که دچار اشتباه نشویم و چون مسوول راهنمایی ما در همه امور عالم هستند مدام یادآوری می کنند «مخالفان» همان «مردم» نیستند و آنچه در اوکراین اتفاق افتاده در واقع معامله «استقلال» با «یورو» است. چون تیموشنکو وعده داده اوکراین به اتحادیه اروپا خواهد پیوست. به عبارت دیگر آن قدر که صدا و سیمای ما نگران استقلال اوکراین است شاید رییس جمهور فراری ( و به قول رسانه ملی رییس جمهور قانونی شان) نباشد. البته با مصوبه پارلمان و انتخاب رییس پارلمان به عنوان رییس جمهور موقت انتظار می رود قدری تخفیف دهند و بر قانونی بودن رییس جمهور فراری اصرار نورزند.
بخش خبری صداوسیما از تصرف مقر ریاست جمهوری اوکراین به دست مخالفان نیز با عنوان "ورود مخالفان به ساختمان ریاست جمهوری" و "فرار رئیس جمهور اوکراین" هم با عنوان "خروج از پایتخت" یاد کرد.
اوکراین اما نه متحد سیاسی ماست نه اشتراک زبانی و آیینی با آنها داریم و تنها حلقه وصل مان روس هایند. پس این سوال شکل می گیرد که صدا و سیمای ایران چرا این قدر از تحولات اوکراین ناراضی است و اصرار دارد اتهام تیماشنکو را نه مانند افکار عمومی بسیاری از کشورها «سیاسی» که «مالی» بداند تا رفتارهای سه سال گذشته با او را توجیه کند؟
در شکل عادی باید پاسخ این باشد که صدا و سیما در تحولات خارجی موضع رسمی وزارت خارجه را باز می تاباند اما نه جواد ظریف و نه خانم افخم هیچ یک این لحن را درباره اوکراین به کار نبرده اند.
پس این سیاست از کجا آب می خورد؟ از یک اصل کلی: این که هر چه را که آمریکا بگوید ما عکس آن را می گوییم. همین که آمریکا و غرب از این خانم حمایت می کنند بهترین دلیل است برای این که صدا و سیما ساز مخالف کوک کند. با این منطق چرا درباره القاعده، داعش و طالبان و پیشتر صدام و محکومیت نسل کشی بوسنیایی ها توسط صرب ها گاهی همپوشانی دیده می شد؟!
در هفته های اخیر انواع تحلیل ها از این رسانه انعکاس یافت تا بازگشت تیماشنکو به قدرت توطئه غرب قلمداد شود. اما مگر سیاست رسمی جمهوری اسلامی «نه شرقی نه غربی» نیست ، پس چرا به دلیل "نه" به آمریکا (غرب) ، این گونه سنگ روسیه (شرق) را به سینه می زنند؟!
اخبار اوکراین را منتشر کنید. تحلیل هم ارایه دهید اما واقعیت را ترسیم کنید؛ کم مانده بگویند چرا پس از سه سال آزاد شده و چرا چهار سال دیگر نمانده تا چهره اش کلا دگرگون شود؟!