ما با سرطان جنگیدیم و پیروز شدیم

در یک روز گرم زمستان، ابتسام عریقات و روث ابنشتاین، در بالای کوه زیتون در بخش شرقی بیت المقدس، با هم ملاقات می کنند.

این دو پس از آن که همدیگر را در آغوش می گیرند روی نیمکتی می نشینند و در باره تازه ترین اتفاقاتی که در زندگیشان افتاده با هم گپ می زنند.

ابتسام عکس های یک عروسی فامیلی را به روث نشان می دهد و روث با هیجان در باره هر یک از میهمانان از ابتسام سئوالاتی می کند.

در اولین نگاه، آنها دو دوست قدیمی به نظر می رسند. ولی ابتسام و روث می گویند رابطه آنها چیزی بیشتر از یک دوستی قدیمی است و آنها یکدیگر را خواهر می دانند. عامل این بستگی و پیوند، مبتلا شدن هر دو آنها به بیماری سرطان است.
داستان‌های مشابه

با توجه به این که ابتسام مسلمان و روث یهودی است دوستی آن دو به هر صورت غیرعادی است ولی داستان زندگی آنها به مراتب جالب تر است.

آنها سه سال قبل از طریق انجمنی (کوپ) با هم آشنا شدند که از زنان اسرائیلی و فلسطینی مبتلا به سرطان پستان و نیز زنانی که از این بیماری جان سالم به در برده اند، حمایت می کند.

روث که چهل و پنج سال دارد، سه سال قبل در حالی که سومین فرزندش را هنوز شیر می داد، به سرطان پستان مبتلا شد.

او می گوید: "من در حال شیر دادن به پسرم بودم که یک رادیولوژیست وارد اطاق شد و به من گفت حتی اگر جواب آزمایش آسیب شناسی منفی باشد آن جواب اشتباه است چون او مطمئن است که من مبتلا به سرطان هستم."

روث می افزاید: "احساس بسیار عجیبی داشتم، بدن من برای تغذیه و سلامت نوزادم شیر تولید می کرد با این حال من سرطان داشتم. چگونه چنین چیزی امکان دارد؟ شما کلمه سرطان را می شنوید و فکر می کنید زندگی تان دیگر پایان یافته."

"درست پس از آن که غده سرطانی را با جراحی بیرون آوردند، یکی از دوستانم با من در باره یک گروه فلسطینی-اسرائیلی، که از بیماران سرطانی حمایت می کند، صحبت کرد. بلافاصله تصمیم گرفتن به این گروه ملحق شوم. با خودم می گفتم چه کسانی بهتر از زنانی که تجربه مرا داشته اند می توانند وضع من را درک کنند؟"

پیوند دوستی

از طریق این گروه بود که روث با ابتسام که یک زن خانه دار پنجاه ساله فلسطینی و اهل شهر ابودیس، در حاشیه بیت المقدس بود، آشنا شد. داستان زندگی او تا حدودی شبیه داستان زندگی روث بود.

ابتسام می گوید: "در سال ۲۰۰۲ هنگامی که دخترم را شیر می دادم و در عین حال پسرم را یک ماهه حامله بودم، به سرطان پستان مبتلا شدم."

اگر چه او نمی خواست طفلی را که حامله بود از دست بدهد، به دستور پزشک کورتاژ کرد و بعد هم با عمل جراحی پستانش را برداشتند. ولی نتیجه کورتاژ تعجب آور بود.

ابتسام عریقات و روث ابنشتاین

ابتسام شرح می دهد که با وجود کورتاژ و خونریزی متعاقب آن، جنین به نحو معجزه آسایی از بین نرفته بود و او به این نتیجه رسیده بود که این خواست خدا بوده که بخشی از بدنش را گرفته و در عوض چیز دیگری به او داده. پسرش احمد، حالا سیزده ساله است.

روث می گوید جنگ با سرطان همزمان با شیردادن نوزاد، تنها وجه مشترک او و ابتسام نیست چون همسران هر دوی آنان از ازدواج قبلی خود صاحب فرزندانی هستند.

روث می افزاید: "ما هردو اعتقادی قوی به خدا داریم و در عین حال یکدیگر را نیز داریم. هر دوی ما اهل تفریح هستیم، هر چه را که فکر می کنیم به زبان می آوریم، اغلب با صدای بلند می خندیم. ما واقعا به آنچه سایرین می گویند اهمیتی نمی دهیم."

دوستی این دو نفر به اعضای خانواده شان نیز کشیده شده و فرزندانشان با یکدیگر آشنا هستند. روث می گوید پسر پنج ساله اش می خواهد هر چه سریع تر زبان عربی یاد بگیرد تا بتواند با ابتسام صحبت کند و به او عبری یاد بدهد.
عدم آگاهی

وجه مشترک دیگر این دو نفر این است که برای آگاه کردن زنان در باره بیماری سرطان پستان به شدت فعالیت می کنند.

ابتسام می گوید اگر خبردار شود که زنی به بیماری سرطان پستان مبتلا شده تا حد ممکن به او کمک کرده و برای استفاده از بیمه و پر کردن پرسشنامه، او را راهنمایی می کند.

ابتسام به این نکته اشاره می کند که بسیاری از زنان جامعه او نمی دانند چک آپ کردن و مراقبت های پزشکی تا چه حد مهم است.

دکتر جواد بیطار، که متخصص بیماری های مسری در وزارت بهداشت فلسطینیان است می گوید دومین عاملی که در نوار غزه و ساحل غربی، موجب مرگ زنان فلسطینی می شود، سرطان پستان است: "متاسفانه بیشتر زنان فلسطینی هنگامی می فهمند به سرطان پستان مبتلا شده اند که سرطان در همه جای بدن آنها پخش شده است و در نتیجه تعداد کسانی که معالجه می شوند کم است."

تحقیقاتی که توسط جمال زیدان، مدیر بخش پرتودرمانی مرکز پزشکی زیف، در شهر صفد در شمال اسرائیل صورت گرفته نشان می دهد که آگاهی در باره بیماری سرطان پستان و آزمایش های لازم باید افزایش یابد، به خصوص در میان زنان جوان عرب.

جمال زیدان می گوید تحقیقاتش نشان داده که یک عامل مهم در پیش بینی سرطان پستان، نژاد است: "سن متوسط در تشخیص سرطان پستان در میان زنان عرب ۴۹ سال است در حالی که سن متوسط زنان یهودی که به این بیماری مبتلا می شوند، ۵۹ سال است. این واقعیت به خصوص از این جهت بد است که سرطان پستان در زنان جوان در مقایسه با زنانی که سنشان بیشتر است، مهاجم تر است."

"همدردی و همبستگی"

به عقیده دکتر بیطار آگاهی در باره بیماری سرطان پستان یک گام مهم برای بهبود وضعیت است: "در گذشته برای زنان فلسطینی امکان آزمایش برای تشخیص بیماری سرطان پستان وجود نداشت و ما تصور می کردیم اگر این امکانات فراهم شود زنان بیشتر به آزمایش روی خواهند آورد. ولی حالا ما امکان آزمایش رایگان را برای تمام زنان فراهم کرده ایم اما هنوز از این امکانات استقبال بسیار کمی می شود. عده زیادی از زنان صرفا نمی دانند که چگونه ماموگرافی می تواند خطر مرگ ناشی از سرطان پستان را کاهش دهد."

روث و ابتسام نسبت به گسترش روابط اسرائیلی ها و فلسطینیان که انجمن حمایت از زنان مبتلا به سرطان پستان، در حقیقت مشوق آن بوده خوش بین هستند.

ابتسام می گوید یک همبستگی و همدردی واقعی بین اعضای گروه آنان وجود دارد و روث با تایید این اظهارات اضافه می کند که همین موضوع ثابت می کند صلح، تنها یک رویا نیست و می توان به آن دست یافت ولی مردم باید پیچیدگی های این روابط را درک کنند.

او آرزو می کند که روزی برسد که آنها بدون نیاز به جواز و سد معبرها بتوانند با هم ملاقات کنند و یادآور می شود که دشمن واقعی سرطان است نه مناقشه های ایجاد شده به دست بشر: "هنگامی که ما با هم در یک اتاق جمع می شویم، آیا کسی به این موضوع فکر می کند که چه کسی فلسطینی است و چه کسی اسرائیلی؟ ما کسانی هستیم که از بیماری سرطان جان سالم به در برده ایم. ما با دشمنی به مراتب بزرگ تر از مناقشه خاورمیانه جنگیدیم. ما با سرطان جنگیدیم و پیروز شدیم."