جاسوسی دولت کانادا از مسافران در فرودگاه
در مدارک درز داده شده توسط ادوارد اسنودن، به فرودگاه محل اجرای این عملیات جاسوسی اشارهای نشده است
به گزارش سیبیسی، مرکز جاسوسی الکترونیک دولت کانادا، در سال ۲۰۱۲ و طی یک عملیات دو هفتهای، از مسافرانی که در یک فرودگاه به اینترنت وصل میشدهاند، جاسوسی کرده است.
بنا بر این گزارش، این نهاد امنیتی دولت کانادا به مدت دو هفته از طریق اینترنت رایگان فرودگاه (وای فای) از مسافرانی معمولی که سوءظنی هم به آنها نداشته، جاسوسی کرده است.
سیبیسی که خواهر خوانده بیبیسی در کاناداست، اعلام کرده مدارک مرتبط با این عملیات را از میان اسناد فاش شده توسط ادوارد اسنودن، افشاگر اطلاعاتی و کارمند سابق نهادهای اطلاعاتی آمریکا استخراج کرده است.
این عملیات در حالی صورت گرفته که مطابق قوانین کانادا، آژانس جاسوسی الکترونیک این کشور اجازه ندارد هیچ یک از شهروندان را بدون علت و هشدارهای رسمی، مورد پیگیرد و مداقه قرار دهد.
هدف اصلی این عملیات، جمعآوری اطلاعات از تلفنها و رایانههای خارجیها بوده که این نهاد امنیتی از طریق شنود و نفوذ در لوازم الکترونیکی مسافران در فرودگاه آن را انجام داده است.
همزمان، آژانس امنیت ارتباطات کانادا (سی.اس.ای.سی) در بیانیه ای اعلام کرده این نهاد قانونا موظف است برای "حفظ کانادا و حفاظت از کاناداییها" سیگنالهای خارجی مربوط به مکالمات و مکاتبات الکترونیک را ثبت کند.
اشاره این نهاد به ثبت و نگهداری زمان و مکان مکالمات تلفنی یا پیغام های الکترونیکی نظیر ایمیل یا تکست است فارغ از این که محتوای چنین مکالمات یا مکاتباتی چه باشد.
'اینترنت مجانی در هوا'
اطلاعات درز شدهای که گزارش سیبیسی بر مبنای آنها تهیه شده، نشان میدهد، در سال ۲۰۱۲، آژانس جاسوسی الکترونیک کانادا با استفاده از نرم افزار بسیار هوشمندی که طی پروژه ای مشترک با سازمان امنیت ملی آمریکا (ان.اس.ای) تهیه شده است، به کامپیوترها و تماسهای تلفنی مسافرانی که در سالنهای انتظار فرودگاه از اینترنت مجانی موجود در فضای داخلی سالن استفاده میکرده اند نفوذ کرده و آنها را نشانهگذاری کرده است.
کارشناسان فناوری اطلاعات میگویند مسافرانی که مشخصات لوازم الکترونیکیشان طی این عملیات جمع آوری میشده، می توانستند حتی تا بعد از یک هفته توسط این نرم افزار ردگیری شوند، چرا که لوازم الکترونیکی آنها به محض وصل شدن به اینترنت در اماکنی چون رستوران و هتل در سراسر کانادا (و شاید آمریکا) قابل شناسایی بوده است.
بر همین اساس، حتی کنترلکنندگان این اطلاعات قادر بودهاند تمام مکالمات و جابجاییهای مسافران تا چند روز پیش از ورود به کانادا را هم ردگیری کنند.
در مدارک درز داده شده توسط ادوارد اسنودن، به فرودگاه محل اجرای این عملیات جاسوسی اشارهای نشده است.
با وجود این، فرودگاههای بین المللی ونکوور، تورنتو و یک شرکت فراهمکننده اینترنت وای-فای (شبکه محلی بیسیم) به نام باینگو اعلام کرده اند که در این عملیات مشارکت نداشتهاند.