باراک اوباما: ماریجوآنا از الکل که خطرناک‌تر نیست

مطابق گزارش سالانه سازمان ملل متحد، حدود ۸ درصد از جمعیت آمریکا مصرف تقننی یا دائمی ماریجوآنا را تجربه کرده‌اند

باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، در واکنش به آزادسازی مصرف ماریجوآنا در دو ایالت کلورادو و واشنگتن این کشور، این تجربه قانونی را "چالشی دشوار" برای آمریکا ارزیابی کرد.

او روز دوشنبه (۲۰ ژانویه - ۳۰ دی) گفت: "(از نظر من) مصرف ماریجوآنا و مضرات آن از نوشیدن الکل بیشتر نیست اما با این حال این یک عادت بد است."

آقای اوباما که با مجله نیویورکر گفتگو کرده همچنین به تجربه شخصی خودش در دوره جوانی اشاره کرده و گفته: "بارها از من نقل شده که در جوانی گرس کشیده‌ام و خب آن را جزء رفتارهای ناشایست دوران نوجوانی‌ام طبقه بندی می‌کنم. خیلی با سیگار فرقی نداشت که آن هم بخش بزرگی از جوانی و بزرگسالی من بوده است."

وی گفت نباید آزادسازی مصرف مواداعتیادآور را به عنوان راه حلی برای تمام آسیب‌های اجتماعی دانست.

این سخنان را رئیس جمهوری آمریکا در واکنش به قوانین جدید ایالت‌های کلورادو و واشنگتن در غرب آمریکا مطرح کرده که سال گذشته در جریان یک همه‌پرسی به آزادی مشروط مصرف ماریجوآنا رای مثبت دادند. ایالت کلورادو این قانون را از ابتدای ژانویه امسال به مورد اجرا گذاشت.

او در بخش دیگری از گفتگو با نیویورکر گفت: "بخش قابل توجهی از آمریکاییان فقیر و اکثرا آفریقایی‌تبار بارها به علت جرایم مرتبط با ماریجوآنا مجازات شده اند در حالی که قشر متوسط اغلب از تحمل مجازاتی این چنین مصون مانده است."

مطابق گزارش سالانه سازمان ملل متحد، حدود ۸ درصد از جمعیت آمریکا مصرف تقننی یا دائمی ماریجوآنا را تجربه کرده‌اند.

برخلاف باور رایج که هرویین و کوکایین را الگوی اصلی مصرف معتادان در جهان می‌داند، ماریجوآنا و دیگر مشتقات کانابیس (شاهدانه هندی) پر مصرفترین ماده اعتیاد آور جهان است و از حدود ۲۶۰ میلیون سوء مصرف کننده مواد اعتیادآور در جهان، حدود ۱۸۰ میلیون نفر ماریجوآنا مصرف می‌کنند.

با وجود این، غیرقابل ترزیق بودن این ماده، در سال‌های اخیر دولت‌ها را واداشته تا نسبت به آزادسازی آن تساهل نشان دهند؛ چرا که بعضی از کارشناسان کاهش تقاضای مواد، جرم‌زدایی از مواد اعتیادآور سبک را راهکاری برای پیشگیری از افزایش اعتیاد به مواد سنگینی چون هروئین و کوکایین می‌دانند. موادی که عواقب پیرامونی آن همچون تزریق مشترک و انتقال بیماریهای آمیزشی در سه دهه اخیر مصائب فردی و اجتماعی فراوانی را به دنبال داشته و با شناسایی و گسترش بیماری ایدز، تزریق از طریق سرنگ مشترک به عنوان یکی از اصلی‌ترین راههای انتقال ویروس اچ‌آی‌وی (عامل زمینه ساز بیماری ایدز) شناخته شده است.