راهی جدید برای درمان رماتیسم

یک گروه از محققان بین المللی بیش از 40 نقطه جدید در دی ان ای انسان را کشف کرده اند که باعث افزایش خطر رماتیسم مفاصل می شود.

این بزرگترین تحقیق ژنتیکی است که تا کنون در این زمینه انجام شده است.

این کشف تازه با مقایسه دی انی ای حدود 30 هزار بیمار مبتلا به رماتیسم مفصل یا آرتروز روماتوید، با افراد سالم به دست آمده. بر اساس نتیجه این تحقیق که در نشریه نیچر منتشر شده، محققان 42 نقطه آسیب دیده یا اس ان پی را در دی ان ای بیماران پیدا کرده اند که با رماتیسم مفصلی آنها در ارتباط بوده .

محققان با مشخص کردن موقعیت دقیق ژن ها، و جایگاه کروموزم ها در هر خاصه ژنتیکی، نقشه ای را مشخص کرده اند که عملا می تواند راهنمای ریسک ژنتیکی برای ابتلا به بیماری رماتیسم مفصلی باشد.

آنها امیدوارند بتوانند داروهایی پیدا کنند که مستقیما این ایرادهای ژنتیکی در دی ان ای افراد را هدف بگیرد. با این کار می توانند هم خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهند و حتی امید آن هست که به درمان قطعی این بیماری برسند.

سرپرست گروه تحقیق، پروفسور رابرت پلنج از دانشکده پزشکی هاروارد، می گوید نتایج این تحقیق این فرصت را فراهم می کند که داروهایی کلیدی برای بهبود بیماری های پیچیده یا حتی درمان آنها تولید شود.

با این همه هستند کسانی که معتقدند نشانه چندانی مبنی بر این که ساکت کردن این آسیب دیدگی های ژنتیکی با دارو به از بین رفتن نشانه های بیماری منجر می شود وجود ندارد.

پروفسور پلنج اما امیدوار است و می گوید رویکرد مطرح در این مطالعه توانایی توانایی پتانسیل بسیار بالایی دارد که می تواند برای شناسایی داروهایی مفید جهت همه بیماری های پیچیده و نه تنها رماتیسم مفصلی استفاده شود. بیماری هایی مثل دیابت، آلزایمر و بیماری های قلبی عروقی.

پروفسور جین ورتینگتون از مرکز مطالعات ژنتیک منچستر می گوید از آنجا که اس ان پی های به دست آمده در بررسی بیماران مبتلا به رماتیسم مفصلی ، در بیماران مبتلا به نوعی سرطان خون نیز دیده شده، این تحقیق نشان می دهد داروهایی که برای درمان سرطان به کار می روند می توانند برای درمان رمایتسم مفصلی هم مفید باشند و باید هر چه زودتر آزمایش این داروها را شروع کرد.

رماتیسم مفصلی یک بیماری مزمن التهابی است که می تواند در اندام ها و بافت های مختلف بدن پدیدار شود اما اساس به مفاصل حمله می کند. این بیماری شرایط دردناکی را بر زندگی فرد تحمیل می کند و در صورت درمان نشدن به موقع می تواند به ناتوانی های تحرکی جدی، تخریب غضروف های مفصلی؛ ساییدگی استخوان و به دنبال آن تغییر شکل مفصل منجر شود. این بیماری حتی می تواند دامنه التهاب را به ریه و سفیدی چشم هم برساند.