نظرسنجی جهانی درباره سال ۲۰۱۴
این نظر سنجی بین ماههای سپتامبر و دسامبر در ۶۵ کشور دنیا انجام شده و ۶۷۸۰۶ در آن شرکت کردند
یک نظر سنجی جهانی نشان می‌دهد نیمی از مردم دنیا تصور می‌کنند سال آینده میلادی سالی بهتر از امسال خواهد بود.
این نظر سنجی را شرکت وین-گالوپ اینترنشنال Win/Gallup از سال ۱۹۷۷ تاکنون هر سال انجام می‌دهد.
از سال ۱۹۹۰ تا به حال هر سال مردم دنیا پیش‌بینی سال بهتری را کرده‌اند.
با این حال پیش بینی برای سال ۲۰۱۴ به اندازه سال ۵-۲۰۰۴ خوش‌بینانه نیست، با این حال روشن است امیدواری مردم سال به سال بیشتر می‌شود.
به گفته اعجاز گیلانی معاون شرکت، افزایش قیمت کالا بعد از سال ۲۰۰۵ باعث کاهش شدید خوش‌بینی در دنیا شد تا اینکه در سال ۲۰۰۸ بحران اقتصادی سراسر دنیا را درنوردید.
باید توجه داشت که ۸۵ درصد مردم دنیا بیرون از آمریکای‌شمالی و اروپا زندگی می‌کنند.
نمودار پیش‌بینی مردم دنیا از وضعیت دنیا از 36 سال پیش تاکنون
البته خوش‌بینی مردم نسبت به سال ۲۰۱۴ به معنای آن نیست که مردم فکر می‌کنند اوضاع اقتصادی‌شان بهتر می‌شود، هرچند ۳۲ درصد چنین فکری می‌کنند اما ۳۰ درصد هم فکر نمی‌کنند جیبشان پرتر خواهد شد.
امسال یکی از سولات این بود که مردم دوست دارند کجا زندگی کنند: ۳۸ درصد مردم دنیا از جایی که زندگی می‌کردند رضایت داشتند. آنها که به دنبال امنیت یا رفاه می‌گشتند بیش از هر جای دیگری آمریکا کعبه آمالشان بود، هر چند استرالیا و کانادا هم از نظر جذابیت چندان عقب‌تر از آمریکا نیستند.
با این وجود رویای آمریکایی به اندازه گذشته جذابیت ندارد و بحث‌های داغی که در آمریکا درباره مهاجران در گرفته باعث شده "انبوه توده‌ها" فکر کنند ینگه‌دنیا ممکن است دیگر با آغوش باز از آنها استقبال نکند.
در کمال تعجب بهار عربی با اینکه بی‌ثباتی سیاسی به خاورمیانه و شمال آفریقا آورده مردم این کشورها چندان مایل به مهاجرت نیستند. آنها که هم مایلند بجای آمریکا چشمشان به کعبه واقعی یعنی عربستان است.
جالب آنکه جذابیت عربستان سعودی برای مهاجرت به اندازه ایتالیاست.
چه کشورهایی بیشترین تهدید برای صلح جهانی هستند؟
آمریکا نه تنها جذابیتش برای مهاجران کمتر شده بلکه ۲۴ درصد رای دهندگان این کشور را بزرگترین تهدید جهانی دانسته‌اند.
همسایه‌های آمریکا هم چندان دلخوشی از این کشور ندارند و ۳۴ درصد مکزیکی‌ها و ۱۷ درصد کانادایی‌ها این کشور را بزرگترین تهدید جهانی می‌دانند. ۱۳ درصد خود آمریکایی‌ها هم با بقیه مردم دنیا از این نظر هم عقیده هستند.
پاکستان با ۸ و چین با ۶ درصد بعد از آمریکا هستند و بعد ایران، اسرائیل، افغانستان و کره شمالی با پنج درصد مشترکا در یک رده قرار گرفته‌اند.
سوال دیگر این بود که آیا اگر بیشتر سیاستمداران زن بودند دنیا جای بهتری می‌شد یا نه.
پنجاه درصد شرکت‌کنندگان در نظرسنجی ظاهرا سیاست به خرج داده‌اند و یا گفته‌اند نمی‌دانند (۸%) یا گفته‌اند که سیاستمدار مرد وزن ندارد (۴۱%)، هر دو سر و ته یک کرباس هستند.
۳۴ درصد اما نگاه مثبتی به اینکه زنان سر رشته امور را در دست بگیرند داشتند، دو برابر آنها که نظر منفی داشتند (%۱۷).
بهرحال این سوال ظاهرا بیش از همه نیاز به تفکر داشته است. این نظرسنجی نشان می‌دهد در بیشتر کشورهای اسلامی بدبینی به اینکه زنان سیاستمداران خوبی از آب در نخواهند آمد زیاد است.
ژاپنی‌ها، کنیایی‌ها و تایلندی‌ها در سیاستمداری زنان تردید زیادی نشان دادند، شاید به این علت که نخست وزیر زن دارند.
اما در آمریکای جنوبی به زنان سیاسمتدار بیشتر اعتماد دارند و کلمبیا در این زمینه از همه گوی سبقت را ربوده است.
اما در افغانستان که جامعه‌ای مردسالار تلقی می‌شود، در کمال تعجب موافقان با سیاستمداران زن اندکی بیشتر از مخالفان بود. در چین هم با اینکه مردان حرف اول را می‌زنند است ظاهرا علاقه به تغییر و روی کار آمدن زنان رو به افزایش است.
ایرانی‌ها در این نظرسنجی شرکت نداشتند اما افغان‌ها در میان شرکت‌کنندگان بودند.