«آل‌اشپورت» اسپانسر ماست یا ما اسپانسر برند گمنام المانی؟
تابناک : هنوز تکلیف چهار تیم از ۳۲ تیم حاضر در جام‌جهانی مشخص نشده و معلوم نیست، جنگ برندهایی که از ماه پیش و با رونمایی پیراهن برزیل از سوی کمپانی نایکی شروع شده، چه کسی می‌برد؛ اما از آنچه تا کنون مشخص است، نایکی با یازده تیم در صدر جدول است و پوما و آدیداس با ۹ و ۸ تیم در رده‍‌های بعدی هستند. البته این‌ها تنها برندهای تأمین کننده البسه جام‌جهانی نیستند و کمپانی گمنامی چون آلشپورت هم با جلب موافقت تنها یک تیم، و آن هم تیم ملی کشورمان، توانسته در جام‌جهانی برزیل حضور داشته باشد تا این حضور پله ترقی این کمپانی شود. اکنون با این وضعیت معلوم نیست آلشپورت اسپانسر ماست یا ما اسپانسر آلشپورت.
به گزارش «تابناک»، وقتی اسپانیا در فینال رقابت‌های جام‌جهانی ۲۰۱۰ برابر هلند به برتری رسید، آدیداس نهایتا نفس راحتی کشید، زیرا این کمپانی بزرگ نمی‌توانست تحمل کند که دو فینال پیاپی را از دست بدهد، به ویژه اینکه آن‌ها چهار سال پیش، فینال مهمی را از دست داده بودند. سال ۲۰۶، ایتالیا با پیراهن‌های پوما فرانسه «سه خطه»ای را شکست داده بود که تنها امید آدیداس برای قهرمانی بود.
اما این شکست چیزی فرا‌تر از قهرمانی جهان بود. شاید در آن لحظه کارکنان آدیداس غمگین‌تر از مردم فرانسه بودند. چرا که آدیداس شکست برابر هر برندی را می‌پذیرفت، الا شکست برابر پومایی که از دل یک دعوای خانوادگی بیرون آمده بود. آدی‌داسلر در حالی کمپانی آدیداس را راه‌اندازی کرد که برادرش آدلف با این موضوع مخالف بود و همین دعوای خانوادگی، موجب شکل‌گیری دو کمپانی بزرگ آدیداس و پوما شد.
اما این روز‌ها به رغم اینکه پوما ضمن قرار داد با ۹ تیم جام‌جهانی بالا‌تر از آدیداس است، ولی آدیداسی‌ها با همان غرور خاص آلمانی‌شان به حضور چهار تیم بر‌تر رنکینگ جهانی (اسپانیا، آلمان، آرژانتین و کلمبیا) ذیل نام خود اشاره می‌کنند و آن را عامل برتری خود می‌دانند. البته در این جنگ نباید این نکته را نادیده گرفت که آدیداس با قراردادی که با فیفا دارد و آن را تا سال ۲۰۳۰ هم تمدید کرده، به هیچ وجه قابل مقایسه با سایر برند‌ها نسیت.
اما از دعوای این دو برند آلمانی که بیرون بیاییم، اکنون نایکی آمریکایی با یازده تیم در صدر برندهای تولید کننده جام‌جهانی قرار دارد. نایکی که با خریدن کمپانی ورشکسته آمبرو جای آن دولوزی معروف روی پیراهن انگلستان را گرفت علاوه بر جذب انگلستان فرانسه را هم از چنگ آدیداس بیرون آورده و برزیل هم که همیشه پای ثابت نایکی بوده، از طرف دیگر دعوای معروف مسی و رونالدو که چند سالی است، چه در قالب رئال و بارسلونا و چه در کسب عنوان مرد سال فوتبال جهان سطح اول فوتبال جهان را تحت تاثیر قرار داده است به نوعی به دعوای نایکی و آدیدیاس هم تبدیل شده است؛ جایی که مانند جام‌جهانی ۲۰۱۰ نایکی اسپانسر پرتغال است و آدیداس پیراهن آرژانتین را تولید می‌کند.
اما در میان همه این دعوا‌ها تیم ملی کشورمان که از نخستین تیم‌های صعود کننده با جام‌جهانی بود با اسپانسری برندی پا به رقابت‌های جام‌جهانی خواهد گذاشت که شاید بزرگ‌ترین رقابت خود را تجربه می‌کند و از این بابت بسیار خوشحال است که ایران پای این تیم را به رقابت‌های جام‌جهانی باز کرده است. اگر سری به وب‌سایت آلشپورت بزنیم تا ببینیم به جز ایران این کمپانی گمنام آلمانی البسه ورزشی چه تیم‌هایی را تهیه می‌کند با نام‌های تیم ملی امید تونس و تیم بزرگسالان، فوتبال ساحلی و فوتسال ایران مواجه می‌شویم.
«آل‌اشپورت» اسپانسر ماست یا ما اسپانسر برند گمنام المانی؟
آلشپورت که توپ‌های تولیدی آن در این فصل لیگ صدای همه را در آورده است، هم‌اکنون تمرکز خود را بر بازار خاورمیانه متمرکز کرده و با جذب موافقت هوگو لوریس دروازه‌بان تیم ملی فرانسه، تلاش دارد تا بازار خود را در این منطقه توسعه دهد؛ اما کیفیت پایین محصولات این کمپانی، تنها محدود به توپ‌های لیگ نیست و علیرضا منصوریان مربی تیم ملی زیر ۲۲ سال ایران را هم به این محصولات اعتراض و درخواست کرده تا برای تیم او از کمپانی با کیفیت بالا‌تر لباس تهیه شود. کارلوس کی‌روش هم که کاملا به مختصات مدیریت در ایران آشنایی پیدا کرده، رفع نیازهای اولیه تیمش را به چانه زدن بر سر پیراهن ترجیح داده است.
رئیس فدراسیون فوتبال کشورمان که سفر یک ماه پیشش به کمپانی آلشپورت در حد فعالیت مدیران بازرگانی یک نهاد جلوه کرده بود و نه رئیس فدراسیون فوتبال، اما تنها مدافع این کمپانی در ایران است. این یک مدل همیشگی مناقشه در مسائل گوناگون در فوتبال ایران است که فدراسیون همیشه طرفدار موضوعی است که بقیه با آن مخالفند، ولی این فدراسیون است که با یکدنگی پیش می‌رود.
در اینجا هم به رغم اینکه ترابیان در گفت‌وگویی بیان داشته که «من با برند کاپا در دبی مذاکره کردم، آدیداس و پوما هم پیشنهادهایی داشتند» اما باز هم حرف همان حرف آلشپورت است که مسئولان ترجیح می‌دهند، تولید کننده البسه ایران در جام‌جهانی باشد؛ برندی که البته تبحرش در تولید دستکش است.
هرچند مسئولان فدراسیون به مسائل اخلاقی اشاره می‌کنند و اینکه در ایام تحریم این تنها آلشپورت بود که حاضر به تولید لباس تیم ملی ایران شد، برخی بر این باورند که فدراسیون فوتبال با آلشپورت قراردادی بسته که هزینه‌های فسخ آن چنان سنگین است که آن را به برندهای جهانی ترجیح می‌دهند. آنگونه که از حرف‌های این عده بر‌می‌آید، با قرارداد هوشمندانه‌ای که مسئولان فدراسیون با آلشپورت بسته‌اند تا سال ۲۰۱۵ ایران را گریزی از آلشپورت نیست.