کمبود واکسن آنفلونزا در ایران؛ چه کسانی به آن نیاز دارند

واکسن آنفلونزا معمولا در عضله تزریق می‌شود اما نوعی از آن زیر جلد تزریق می‌شود

رئیس سازمان غذا و داروی ایران می‌گوید کمبود واردات واکسن آنفلونزا باعث شده فقط ۱۰ عدد واکسن به داروخانه‌های منتخب تحویل داده شود و با اینکه حدود یک میلیون و دویست هزار واکسن توزیع شده اما کمبود هنوز برطرف نشده است.

دکتر رسول دیناروند امروز (یکشنبه ۱۹ آبان) گفت این واکسن با تاخیر وارد کشور شده و توزیع آن به صورت کامل میسر نیست بنابراین مجبور هستیم دارو را تنها به داروخانه‌های منتخب ارایه دهیم:

"اگر در هفته حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار واکسن آنفولانزا وارد کشور شود با وجود ۱۰ هزار داروخانه نمی‌توان بیشتر از ۱۰ عدد در ماه بین داروخانه‌های خصوصی توزیع کرد و برای آنکه این ۱۰ عدد به دست بیماران برسد لازم است آن را در بین داروخانه‌های منتخب پخش کنیم."

به گفته دکتر دیناروند در ۸-۷ هفته اخیر که این واکسن وارد کشور شده تغییر قیمت نداشته و افزایش قیمت آن نسبت سال گذشته به دلیل دو برابر شدن نرخ ارز بوده است.

اردیبهشت ماه امسال دکتر مصطفی قانعی معاون تحقیقات و فناوری وزیر بهداشت در آن زمان خبر از تولید واکسن آنفلوآنزا در داخل ایران داد و گفت این مخصول امسال به بازار عرضه می شود و در تولید واکسن آنفلونزا دیگر وابستگی خارجی وجود نخواهد داشت.

واکسن آنفلونزا

واکسن آنفلونزا که فقط در مقابل یک گونه مصونیت می‌دهد. واکسن‌های فعلی در مقابل سه یا چهار گونه ایمنی ایجاد می‌کنند

آنفلونزا ویروسی است که به دستگاه تنفسی فوقانی حمله می‌کند و می‌تواند عفونت جدی تنفسی بسیار مسری ایجاد کند. هر چند این بیماری می تواند خفیف باشد و در دو سه روز بهبود پیدا کند اما معمولا شدیدتر از سرماخوردگی معمولی است و نیاز به چند روز (یک هفته) استراحت دارد.

موارد شدید این بیماری می‌تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان یا حتی مرگ شود. سالانه ۲۵۰ تا پانصد هزار نفر در دنیا به علت آنفلونزا می‌میرند که بیشتر آنها سالمندان، مبتلایان به بیماری‌های مزمن یا نقص سیستم ایمنی هستند یا کسانی که در فقر زندگی می‌کنند و سوء تغذیه دارند.

این بیماری معمولا برخلاف سرماخوردگی معمولی علائم پیش درآمد مثل آبریزش بینی و گلو درد ندارد و ناگهانی ظاهر می‌شود.
واکسن آنفلونزا ویروس کشته شده سه یا چهار گونه ویروس آنفلونزای نوع A و B است که هر سال در پاییز تزریق می‌شود. تزریق این واکسن برای شماری از افراد یک ضرورت است.

تزریق معمولا عضلانی است و معمولا عارضه خاصی بغیر از عوارض خفیف و موضعی ندارد.

عوارض خفیف ممکن است شامل درد ، قرمزی و تورم ناحیه تزریق ، تب ، بدن درد و سردرد باشد که خودبخود یا با درمانی مختصر برطرف می‌شوند.

از آنجا که ویروس آنفلونزا مثل سایر ویروس‌ها جهش و تغییر می‌کند، بنابراین باید هر سال واکسن جدید تولید شود.

کارشناسان سازمان بهداشت جهانی شیوع آنفلونزا را در سراسر دنیا زیر نظر دارند و با در نظر گرفتن معیارهایی، گونه هایی را که احتمال شیوع آن در پاییز و زمستان پیش رو زیاد است پیش بینی می‌کنند و تولیدکنندگان واکسن سال را بر اساس آن تولید کنند.

هفت تا ده روز بعد از تزریق واکسن مصونیت ایجاد می شود. با توجه به اینکه ویروس آنفلونزا با شروع پاییز شیوع پیدا می‌کند بهتر است هر چه زودتر تزریق شود بنابراین بهترین زمان برای تزریق آن شهریور و مهرماه است. .

این واکسن بیشترین تاثیر را در شش ماه اول دارد بنابراین تا پایان زمستان و اوایل بهار که فصل شیوع آنفلونزاست موثر باقی می‌ماند.

واکسن آنفلونزا از شش ماهگی به بعد قابل تزریق است و سازمان غذا و داروی آمریکا تزریق آن را برای همه بعد از شش ماهگی توصیه کرده است.

شستن مرتب دست و استفاده از دستمال کاغذی موقع عطسه و سرفه از مهمترین راه‌های پیشگیری هستند

 

از آنجایی که این واکسن فقط در مقابل سه یا چهار نوع ویروس آنفلونزا مصونیت ایجاد می‌کند و این تصور که تزریق آن مانع از "سرماخوردگی" در پاییز و زمستان می‌شود درست نیست.

باکتری‌ها، دیگر گونه‌های ویروس آنفلونزا و دیگر ویروس‌ها یا عواملی که عفونت تنفسی ایجاد می‌کنند هم می‌توانند باعث عفونت‌های تنفسی شوند. با این حال این واکسن در بزرگسالان سالم ۷۰ تا ۹۰ درصد مصونیت می‌دهد یا بیماری را سبک‌تر می‌کند.

اما تزریق این واکسن برای کسانی که قبلا به این واکسن حساسیت داشته اند و کسانی که به تخم مرغ حساسیت دارند ممنوع است. در صورت وجود تب باید تزریق واکسن تا بهبودی به تعویق بیفتد.

با این حال باید توجه داشت که تزریق این واکسن برای همه ضروری نیست و از همه مهمتر این که باید با پزشک مشورت کرد.


چه کسانی به واکسن آنفلونزا نیاز دارند؟

    تمام افراد ۶۵ سال به بالا
    کودکان ۶ ماهه تا ۵ ساله (در کشورهای مختلف متغیر است)
    افراد که در اماکن دسته‌جمعی زندگی می‌کنند مثل خانه سالمندان یا پادگان
    مبتلایان به بیماری قلبی
    مبتلایان به بیماری کلیوی
    مبتلایان به بیماری ریوی
    مبتلایان به بیماری کبدی
    مبتلایان به دیابت
    کسانی که سابقه سکته مغزی دارند
    کسانی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند، مثل مبتلایان به ایدز یا کسانی که شیمی درمانی می کنند.
    زنان باردار
    پزشکان ، پرستاران و کارکنان بهداشتی و کسانی که در مراکز نگهداری کار می‌کنند.