آزمایشگاه تعطیل است، بروید تهران

به‌نظر نمی‌رسید بالای ۶۰سال سن داشته باشد اما به‌سختی پله‌های اتوبوس بی‌آرتی را بالا آمد و حتی با کمک اطرافیان توانست کنارم روی صندلی بنشیند.

چهره زرد مرد بیشتر نشان از خستگی داشت تا بیماری. انگار که خجالت‌زده باشد شروع کرد به شرح حال. صورتش را به پشت برگرداند و با اشاره همسرش را نشان داد و گفت: «برای انجام یک‌آزمایش ساده مجبور شده‌ایم از کرمانشاه به تهران بیاییم. تهران را خوب بلد نیستم اما همین بی‌آرتی کمک می‌کند به‌راحتی به آزمایشگاه برسم. با انجام یک آزمایش تیروئید باید تا میرداماد برویم. کرمانشاه هر جا که بگویید سر زدم. اما می‌گفتند ما این آزمایش را انجام نمی‌دهیم. تا قصرشیرین و صحنه و جوانرود هم رفتم. آنجا هم همین حرف را می‌زدند.‌ اصلا در برخی از جاها مثل صحنه، آزمایشگاه تقریبا تعطیل بود. برای همین مجبور شدیم کلی هزینه کنیم و تا تهران بیاییم. حالا هم که آمدیم می‌خواهیم چند تا از مشکلات درمانی‌‌مان را همین‌جا انجام بدهیم. اما حالا می‌فهمم پولمان کفاف نمی‌دهد. انگار چند درد دیگر هم به ما‌ اضافه شده است».

این فرد فقط نمونه‌ای از بیمارانی است که به‌خاطر درمان مجبور می‌شوند هزینه رفت‌وآمد تا شهرهای بزرگ و اقامت را متحمل شوند. بیماران زیادی هستند که مجبورند هرچند‌ماه یک‌بار کار و زندگی را رها کنند و برای گرفتن جواب آزمایش، بررسی مجدد پزشک پس از مصرف دارو، خرید دارو و... به تهران سفر کنند. در همین استان کرمانشاه هستند بیمارستان‌های تخصصی و مراکز درمانی‌ای که نه کمبود نیروی انسانی و پزشک دارند و نه کمبود امکانات اما به‌خاطر آنکه پول راه‌اندازی یا نگهداری تجهیزات آزمایشی را ندارند از گرفتن آزمایش‌های مختلف سر باز می‌زنند. کافی است از یکی متخصصان علت امر را بپرسید و پاسخ بشنوید که آزمایشگاه فلان کیت را برای راه‌اندازی دستگاه تست هورمونی ندارد. در استان کرمانشاه و البته در اغلب استان‌های غربی کشور مثل کردستان وضعیت به همین منوال است و مسئولان چون نمی‌توانند خوراک آزمایشگاه‌های هورمونی را تأمین کنند، خیلی وقت‌ها دستگاه‌ها را به‌کار نمی‌اندازند و خیلی از آزمایشگاه‌ها فقط آزمایش‌های روتین را انجام می‌دهند.