شاه‌حسینی: فساد هست؛ پابرهنه‌های دیروز، این روزها باشگاه می‌خرند

رئیس سابق کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال و یکی از پیشکسوتان داوری با حضور در خبرگزاری فارس، مباحث فساد در فوتبال کشور را در زمینه داوری و حقوقی مورد ارزیابی قرار دادند.

به گزارش خبرگزاری فارس، این روزها بحث فساد در فوتبال به صورت گسترده مطرح شده و حرف‌ و حدیث‌های بسیار زیادی به وجود آورده است.

این مسئله به شکلی گسترده و فراگیر در جامعه منتشر شده و التهابات زیادی در فوتبال ایران بوجود آورده است.

بحث فساد دارای گستردگی زیادی است که جنبه های مختلف مثل تبانی، رشوه،‌ شرطبندی،‌ تغییر نتایج، زد و بندهای فوتبالی و ... را در بر می گیرد.

کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی و برخی مراجع ذیصلاح به این موضوع ورود کردند تا این به این وضعیت پیچیده رسیدگی کنند.

در همین ارتباط به سراغ عبدالرحمن شاه حسینی و پرویز سیار کارشناس داوری رفتیم تا بحث فساد و عوامل تشکیل دهنده آن را به صورت دقیق مورد بررسی و ارزشیابی قرار دهیم.

در زیر حاصل این گفت‌وگوی چند ساعته را از نظر می گذرانید:

این روزها بحث فساد در فوتبال مطرح شده است، به عنوان شروع فساد را شامل چه بخش‌هایی می‌بینید؟

شاه‌حسینی: فساد مفهوم عامی دارد که دارای زیرمجموعه‌هایی است. بحث تبانی، دستکاری نتایج، رشوه، رشا و ارتشاء و برخی مصادیق دیگر از زیرشاخه‌های این موضوع هستند. اگر بخواهیم بگوییم منشأ فساد از کجاست و چرا یک شخص اعم از اینکه در مقام حقوقی باشد یا حقیقی مرتکب این جرم می‌شود می‌توانیم در پاسخ به آن یک کتاب صحبت کنیم. قسمتی از این مسئله به جامعه باز می‌گردد، جامعه خود به زیرمجموعه‌ای مثل محیط تربیت، محیط تحصیل، محیط سربازی و باشگاهی که شخص در آن پرورش یافته است را دارد که می‌تواند در عوامل تشکیل‌دهنده فساد نقش داشته باشد. اعتقاد دارم ریختن پول بی‌حساب به فوتبال و خرج‌کرد، بدون نظارت آن در جهت‌های خاص باعث به وجود آمدن فساد شد. کسی نمی‌تواند منکر فساد شود. به شخصه اعتقاد دارم باید با فساد در فوتبال ریشه‌ای برخورد کرد، نباید دایره این قضیه را محدود به یک قشر کرد ولی اعتقاد دارم چون فوتبال ورزشی تأثیرگذار است و به دلیل وجود رسانه‌های زیاد به صورت آنی اثر خود را نشان می‌دهد. شاید در جامعه اتفاقات بزرگتری بیفتد اما انعکاس آن تا این اندازه نباشد.

حالا باید دید آیا ما که زیر پرچم جمهوری اسلامی زندگی می‌کنیم می‌توانیم در خصوص شائبه‌ها و اتهامات صحبتی کنیم؟ آیا حق داریم در مرحله‌ای که یک شخص متهم است و یا شائبه‌ای وجود دارد نام او را افشا کنیم.

سیار: فساد بخش‌های بسیار متعددی دارد. هرگز تصور من این نبود که فساد در جامعه داوری وجود داشته باشد، همیشه از قدیم شنیده بودم که شرط‌بندی‌ها در فوتبال وجود دارد، این شرط‌بندی‌ها در فوتبال اروپا بود اما شنیده‌ام این شرط‌بندی‌ها در ایران هم به وجود آمده است. به طور مثال در اروپا 10 مسابقه را پیش‌بینی می‌کنند و اگر کسی بیشتر از 6 پیش‌بینی‌اش درست بود جایزه‌ای را به مراتب صحیح بودن که هر چه بیشتر می‌شد جایزه بالاتر می‌رفت و آن را دریافت می‌کرد. در ایران چنین چیزی نبود اما شنیده‌ام به وجود آمده و نمی‌توانم بگویم تاریخ شروع آن برای چه زمانی است. متأسفانه چیزی که من اصلا فکر نمی‌کردم این بود که بخش داوری و اجرای عدالت دچار فساد شود. هرگز در این مورد فکری نمی‌کردم تا اینکه کم‌کم شنیدیم رشوه به شخصی داده شده یا پول‌هایی به حساب اطرافیان داور ریخته‌اند.

صحبت‌ها و جواب‌های مرتضی کریمی را شنیدیم و معلوم شد تصورم غلط بوده و فساد به فوتبال ایران وارد شده است. حتی تصور نمی‌کردم جمله «تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها» برای داوران درست باشد و به این حرف در جامعه داوری اعتقاد نداشتم. وقتی مطالب چند روزنامه بزرگ کشور را که هر روز مطالعه می‌کنم با مطالب مجلاتی که از خارج از کشور برایم ارسال می‌شود بررسی می کنم متوجه می‌شوم فاجعه در حال تکمیل شدن است.

فاجعه به این ترتیب که همه ادعای جامعه داوری این است که زحمات، تمرینات و تلاش‌هایشان برای انجام یک قضاوت ایده‌آل است تا حقی از کسی ضایع نشود و عدالت اجرا شود. وقتی که این موضوعات به وجود آمده و به نظر می‌رسد بدون زحمت هم می‌توان به پول‌های زیاد رسید متأسفانه اینجا باید هر دو دستمان را محکم بر سرمان بکوبیم و بگوییم وای به روزی که بگندد نمک.

حالا که مشخص شده فساد وجود دارد چه دستگاه نظارتی باید به این موضوع رسیدگی کند؟

شاه‌حسینی: مدیریت خوب این است که فرد با نظرات و تصمیماتی که به کار می‌برد بتواند خطا را به حداقل برساند. هیچ مدیری نمی‌تواند ادعا کند در مجموعه‌اش خطایی صورت نمی‌گیرد. اگر در دادگستری کتاب خاطرات داوری در عدلیه را مطالعه کنیم متوجه می‌شوید چه شد داوری را که وزیر دارایی بود و حقوق خوانده بود به حکم حاکم وقت او به وزارت عدلیه می‌رود. یکی از علت‌هایی که او به آنجا رفت بحث فسادی بود که رسوخ کرده و داور را مأمور کردند به این مسئله ورود کند.

فساد در همه جا وجود دارد و مختص فوتبال نیست. هیچ شخصی نمی‌تواند ادعا کند مجموعه‌اش پاک است، چون اگر کسی چنین ادعایی کند دیگر انسان معمولی نیست بلکه معصوم است. جمعیت شاغل در فوتبال بسیار زیاد است. اگر نگاه عام داشته باشیم حتی هواداران هم می‌توانند جزو این جمعیت محسوب شوند. اگر خاص نگاه کنیم کسانی که در حد آماتور و حرفه ای در هر رده‌ای با فوتبال ارتباط دارند جزو اهالی فوتبال محسوب می شوند. با توجه به آمارهایی که در ناهنجاری‌هایی فوتبال داریم آمار قابل قبول است اما چون تأثیر زیادی در جامعه دارد وجود 3- 4 ناهنجاری هم زیاد است چرا که آثار منفی زیادی در جامعه دارد. اگر تشکیلاتی را دیدیم که از هر جهت در راستای وظایف ذاتی خود حرکت می‌کند به طور مثال فوتبال در راستای فوتبال و وزارت نفت در راستای گاز و نفت فعالیت می‌کند قله ای برای موفقیت دارد. قله فوتبال موفقیت فنی در رشته‌های مختلف است که مردم آن را در حد متعارف بپذیرند و نمره قبولی بدهند در کنار این هدف اصلی که فنی است اهداف و شاخ و برگ‌های دیگری وجود دارد که یکی از آنها بخش سالم‌سازی فوتبال است. یکی از بخش‌های دیگر مسئله آموزش است. اگر در یک مجموعه هر کدام از این بخش‌ها نقاط ضعفش بر نقاط قوت غلبه کرد شما باید مدیریت را مؤاخذه کنید. در بحث فساد هم فکر می‌کنم یک اصل موضوع را رها کردیم و به فرع آن پرداختیم، ما چه کردیم که فساد و ناهنجاری در فوتبال ما به وجود آمده و سال به سال افزایش پیدا کرده است. آیا نباید فردی در کشور ما آستین بالا بزند و بخواهد با این ناهنجاری‌ها برخورد کند، مجمع ما خنثی است. مجمع حلقه اول مدیران است  اما شما کی دیدید مجمع تشکیل شود و مسئولان فدراسیون را مؤاخذه کند. کجای مدیریت دیدید که هر روز عده‌ای یقه یکدیگر را بگیرند و علیه هم صحبت کنند.


آیا یک رئیس می‌تواند کل فوتبال را تحت اختیار بگیرد در حالی که یک بازیکن زیر نظر باشگاه است؟

شاه‌حسینی: رئیس فدراسیون به حکم قانون احاطه و اشراف روی تمامی اعضای فوتبال دارد و  مقابل اعمال آنها نیز پاسخگو هستند. یک بحث بازدارنده و بحث دیگر تنبیه است، به نظر من در بخش بازدارندگی اقدامی نکردیم و اینکه اگر تخلفی شد بحث برخورد عادلانه، شجاعانه را نداشتیم. اینها همه باعث می‌شود مشکلات زیاد شود، دستگاه‌های نظارتی به سمت اقتصاد فوتبال می‌رود، وقتی در فوتبال می‌بینیم ورودی از بودجه عمومی است که دیگر از کلمه بیت‌المال هم استفاده نمی‌کنیم چون شائبه‌های دیگری به وجود می‌آید.

بودجه عمومی یعنی کسی که در شهرستان دوری حضور دارد و کتاب و دفتر مشق ندارد در این بودجه شریک است و مالکیت مشاعی دارد. وقتی این پول را در اختیار افرادی قرار دادیم و آنها را مدیرعامل کردیم و خواستیم مدیرعامل استقلال، پرسپولیس و یا باشگاه صنعتی شوند اما نظارت و پاسخی از آنها نخواستیم این مشکلات به وجود می‌آید.

این از عوامل بروز فساد است. نرخ بازیکنان را یک سیستم مافیایی در فوتبال ما وحشتناک بالا بردند. شما نگاه کنید حقوق قاضی در کشور ما با حقوق اعضای هیئت علمی دانشگاه برابر است ، دلیل این کار چیست؟ به این خاطر چنین تصمیمی گرفتند که قانونگذار دقیقا نقش قاضی را از نظر اعمال مقررات و صدور حکم که باعث امنیت در جامعه می‌شود با اعضای علمی که قرار است در بحث پرورش افراد شرکت کنند برابر دانسته است. اگر در پرورش خوب کار شود مطمئنا جرم هم کمتر خواهد شد. مدیریت صحیح این است که توضیح خواسته شود و بدانیم این پول‌ها در چه جایی خرج شده است.

مشکل اینجاست که هر وقت کارگروهی تشکیل شده و خواسته این موضوعات را بررسی کند وقتی به اسم‌های بزرگ رسیدند موضوع را لاپوشانی کردند و روی آن سرپوش گذاشتند.

شاه‌حسینی: اسم این نام‌های بزرگ را "یقه سفیدها" می‌گذارم، من می‌گفتم این افراد دانه درشت هستند اما این نام را عوض کردم و به آنها یقه سفید می‌گویم. در خصوص نحوه طرح شدن این موضوعات صحبت دارم، آبی که ریخته نمی‌توان جمع کرد همانطور که آبروی رفته را نمی‌توان بازگرداند. حالا که اینطور شد من روی آن حرف دارم چرا که بر اساس قاعده فقهی قانون و آئین دادرسی کیفری نمی‌توانستند چنین اقدامی انجام دهند. با صدای بلند می‌گویم اگر مردم ایران این توقع را دارند که از درون تشکیلات فعلی فدراسیون فوتبال به این موضوع ریشه‌ای رسیدگی شود سخت در اشتباه هستند، اعتقاد دارم آنها هم صلاحیت ندارند و هم توان این کار را ندارند. این موضوع یک عزم ملی همانند پرونده اختلاس 3 هزار میلیاردی می‌خواهد، شاید جمع عملیات مالی این پرونده به 300 میلیون تومان برسد اما به خاطر تأثیرگذاری‌اش در جامعه یک عزم ملی مثل پرونده 3 هزار میلیاردی می‌خواهد که دیگر کسی احساس مصونیت بر اساس رابطه نکند. این طنابی که اکنون بعضی‌ها گرفته‌اند و در اول آن هستند به خیلی‌ جاهای دیگر می‌رسد. نباید یک قشر مظلوم را به عنوان پرچم درست کنیم و عده‌ای هم زیر آن سینه بزنند، باید از بالا بررسی‌ها شروع شود و نباید اگر در پایین‌ترین رکن فوتبال فسادی است رها شود.

آیا مشکلاتی که امروز در جامعه داوری ماحصل اختلافاتی نیست که بین کمیته انضباطی و دپارتمان داوری وجود داشته است؟

سیار: حرف شما را به هیچ عنوان نمی‌توانم رد کنم. این می‌تواند یکی از عوامل مشکل ساز باشد همانطور که شاه‌حسینی گفت باید از بالا به پایین این مسئله ریشه‌یابی شود، در داوری هم همین طور است. وقتی یک سازمان نظارت بسیار دقیق نداشته باشیم که نتوانند داوران را در زمین نظارت کنند و نمراتی را که به آنها می‌دهند بر اساس قانون و اصول داوری باشد مشکل به وجود می آید، یعنی اینکه ناظر جزو باندی باشد که این داور در آن باند حضور ندارد و اگر او عالی هم قضاوت کرده باشد نمره مناسبی به داور ندهد بنابراین اگر آن بالا هماهنگی وجود نداشته باشد این به رده‌های پایین‌تر انتقال می‌یابد.

اول اینکه خود داور بی‌انگیزه می‌شود و فکر می‌کند اگر در بدترین شرایط هم تصمیم درستی بگیرد به حالش فرقی نمی‌کند و ارجی برای او قائل نمی‌شود، او نیز ممکن است چشم خود را از تصمیم‌های بزرگ و خطرناک ببندد در بالای مجموعه باید یک قدرت مطلق تصمیم‌گیرنده وجود داشته باشد. این قدرت می‌تواند یک مجموعه شامل چند عضو باشد که همه یک هدف و یک انگیزه داشته باشند. الان کمی این اختلاف کمتر شده است و با توجه به صحبت‌هایی که شده وضعیت کمی بهتر از قبل است اما همیشه این موضوع را گفته‌ام باید کمیته داوران یکی از کمیته‌ داوران کشورهای مدرن مثل آلمان، سوئیس، اتریش الگو بگیرد. به طور مثال من آلمان را می‌شناسم و عده دیگری از دوستان هستند که در انگلیس تحصیل کرده‌اند، باید یکی از این کشورها را به عنوان الگو انتخاب کرد. افرادی می‌بایست به این کشورها بروند و هزینه آنها توسط دولت و فدراسیون تقبل شود تا بتوانند الگوی خوبی را در بازگشت در ایران به وجود بیاورند. البته من قصدی بر این کار ندارم تا نگویند این موضوعات را برای خودم بیان می کنم، اگر قرار باشد سفری انجام دهم آن را با هزینه خودم خواهم رفت اما در کل باید چنین کاری را انجام داد تا بتوان به اصول و برنامه مشخصی برسیم یا مجموعه‌ای از این قوانین را که با فرهنگمان تعارضی نداشته باشد در کشور پیاده کنیم.

این روزها بحث شرط‌بندی هم در فوتبال شنیده می‌شود، این موضوع را چقدر روی بحث تبانی مؤثر می‌دانید؟

شاه‌حسینی: شرط‌بندی نیز یکی از مصادیق فساد است و جزو رشاء و ارتشاء و دستکاری نتایج محسوب می‌شود. من با 6- 7 رئیس فدراسیون کار کردم و فقط شرط‌بندی را در ورزشگاه امجدیه قدیم دیده بودم که اگر الان به آن مکان برویم می‌توانم با کشیدن خط مکان حضور آنها را نشان دهم. من در آن قالب شرط‌بندی را دیده بودم. هر موقع اشخاص متفاوت از جاهای متفاوت آمدند مطلبی را به شما اعلام کردند باید این طور قضاوت کرد که اصل بر صحت است. اگر امروز شما که اینجا حضور دارید بگویید شاه‌حسینی نماز نمی‌خواند و این مسئله را یک نفر از غرب تهران، فرد دیگر از شرق تهران تکرار کند اصل را بر صحت بگذارید. در قضاوت این مسئله یکی از شگردهای من بود. برای رسیدن به علم باید این را در نظر گرفت، شرط‌بندی در دوران ما به این شکل که بیان کردم بود. عده‌ای در امجدیه می‌نشستند و سر اولین کرنر، اولین خطا و ... با یکدیگر شرط می‌بستند اما شرط‌بندی که امروز مورد بحث است مرزش فراتر از این موضوع است و سراغ نتیجه می‌رود. این به دور از اخلاق است. این مسئله به من ثابت نشده است به همین دلیل اگر کسانی در شرط‌بندی دخالت داشته باشند نمی‌توانند این کار را انجام دهند مگر اینکه با افرادی درون تیم‌ها ارتباط داشته باشند.

فکر نمی‌‌کنید بحث ورود به فساد خیلی کلی بیان شده است، به نظر شما چطور باید به این مسئله پرداخته شود؟

شاه‌حسینی: برای طرح فساد در فوتبال و رسانه‌ای کردن این موضوع در کشور قانون داریم. کسی نمی‌تواند از قانون فرار کند، ما می‌گوییم قانون شما را قبول ندارد، یک سؤال می‌پرسم این پرونده‌ای که اکنون مطرح شده و خوراکی برای رسانه‌ها و کارشناسان شده است مهمتر است یا پرونده 3 هزار میلیاردی؟ شکی در این موضوع نیست که پرونده 3 هزار میلیاردی مهم‌تر است. آیا تا آخرین روزی که حکم در پرونده 3 هزار میلیاردی صادر شد هیچ مقام مسئول یا رسانه‌ها و خبرنگاران نتوانستند متوجه شوند که یک اسمی مطرح شود به این خاطر که مانع قانونی وجود داشت و الان هم دارد. ما اصلی در فقه داریم که به آن اصالت البراعته می گویند، اصل 37 قانون اساسی هم می گوید اصل بر برائت اشخاص است مگر آن که خلاف این موضوع ثابت شود. اگر به اتهام افراد در محکمه صالح رسیدگی شود و محکوم شوند. در جای دیگر گفته می شود اصل بر علنی بودن دادگاه ما است. خبرنگاران می توانند در محاکم علنی شرکت کنند از جریان محاکمه گزارش تهیه کنند اما حق ندارند اسامی و شغل اشخاص را اعلام کنند. اگر کسی این کار را بکند به اتهام افترا او را دنبال و مجازات می کنند. می توان هر کسی را متهم کرد اما هر متهمی محکوم نیست. کسی که به پرونده او رسیدگی می شود قانون گذار حرمت او را که به مثابه خونش است احترام می گذارد چون اگر ریخته شود دیگر نمی توان آن آبرو را بازگرداند. بنابراین این شیوه ای که در بحث فساد در فوتبال انجام شد خلاف قانون کشور ما است و خودش جرم است. من جزو پرچمداران مبارزه با فساد هستم اما باید این کار از راه درستش انجام شود. شیوه درست این است، تحقیق، دادرسی، صدور حکم،‌در صورت صلاحدید مرجع  انتشار اسامی و در آخر اجرای حکم. در این قضیه ما کار را از آخر شروع کردیم و از همان ابتدا اسامی را اعلام کردیم.

عده ای می گویند چون این غده سرطانی شده شاید در صورت رسانه ای شدن به عده ای تلنگر بخورد تا به این فساد رسیدگی‌ شود؟

شاه حسینی: نباید دستگاه‌هایی که به این مسائل رسیدگی می کنند به این چیز ها توجه کنند. می خواهم پیشنهادی بدهم؛ اعتقاد من این است که التهابی در جامعه به وجود آمده است. این مسئله در کل جامعه است یعنی کسی که با فوتبال سر وکاری ندارد و آن را تعقیب نمی کند و کسی را نمی شناسد این ناخود آگاه از این مسئله آگاه شده و از این فساد ناراحت است. اعتقاد من این است که آقای آملی لاریجانی به دلیل وجود التهابی که در جامعه شکل گرفته باید همانند پرونده 3 هزار میلیاردی ابلاغیه ای به قاضی که هم آگاه به مسائل جامعه و هم فوتبال باشد بدهد و او را تعیین کند تا به این موضوعات رسیدگی کند. از این قضات کم نداریم او باید به ضابطین دادگستری دستور بدهد تا به این مسائل به صورت محرمانه رسیدگی کنند و افراد خلافکار محاکمه شود کسی که خلافش اثبات شد باید با شدیدترین مجازات ها برخورد شود. اگر از حلقه های اول فدراسیون هم بود رحم نکنند. مجرم را اگر قاضی صلاح دانست نامش را اعلام کند. این یک نظام دادرسی عادلانه می شود نه این که از یکسری افراد که در کمیته اخلاق بنشینند و بگویند چند نفر تعلیق هستند. برخورد با ضعفا دارد بار دیگر نمایان می شود و افراد که به آن ها می گوییم یقه سفید باز در امان قرار بگیرند. به قول آقای سراج که در مباحث اقتصادی می گفت اگر 10 یقه سفید را بگیریم مشکل اقتصاد حل می شود. من هم می گویم در فوتبال هم اگر همین تعداد یقه سفید را شناسایی کنند و آن ها و عواملشان را از فوتبال حذف کنند مشکل فوتبال از بین می رود یقه سفید ها افرادی هستند که اگر کسی به سراغشان برود قدرت این را دارند که آن فرد را از شغلش بردارند. افرادی که وقتی به فوتبال آمدند پابرهنه بودند اما حالا ادعا می کنند تیم های بزرگ و پر طرفدار را می خرند. در قانون اساسی بحث رسیدگی به ثروت مسئولان را داریم بپرسند حقوق شما چقدر بوده. برخی را می شناسیم که موقع آمدن به فوتبال چه وضعیتی داشتند اما حالا برای خود اعوان و انصاری به راه انداختند این ها را بگیرند بدون شک فساد فوتبالی ایران حل خواهد شد. اما حالا از بحث داوری شروع کردند. اصلا کار را از همانجا شروع بکنند و بعد به سایر مباحث برسند. تنها مسئولی در فدراسیون فوتبال بودم که پشت میز کمیته انضباطی بودم و اگر مشکلی از مسئول بالاتر می دیدم اول این را به خودش می گفتم و اگر اصلاح نمی کرد آن را در تلویزیون می گفتم؛ آرشیو این موضوع موجود است. این انگ به ما نمی چسبد که بگویند من از فدراسیون رفتم و حالا بعد از پنج سال این حرف را می زنم. در محلی هر شب سرقت می شود بعد آدم ها می روند می گویند این چه وضعیتی است. اعتقاد دارم اگر اراده قوی و حکومتی باشد می توان مثل آب خوردن این مشکل را برطرف کرد.

اکنون در بحث فساد در فوتبال تمام تمرکز روی داوران است. آیا این جو روانی که راه افتاده باعث نمی‌شود داوران نتوانند قضاوت خوبی داشته باشند؟

سیار: بدون شک این مسئله تأثیرگذار است. اعتقاد کلی من این است که داوران هم به خاطر قسم‌نامه‌ای که در ابتدای کارشان به آن متعهد می‌شوند انسانهای کاملاً باشرفی هستند که تمام زحماتشان برای اجرای عدالت است. حتی اشتباهاتی هم که به دلیل فنی انجام می‌دهند و در صحنه‌هایی که داور نمی‌تواند به دلیل شرایطی که وجود دارد تصمیم درستی بگیرد، همه سهوی است. این سال‌ها است که تجربه شده و همه به این نتیجه رسیدند که غیرممکن است اشتباهات داور را به صفر رساند. مثال می‌زنم در والیبال یک داور فاصله‌اش با توپ بسیار کم است اما دیده می‌شود به دلیل سرعت بالای توپ گاهی دچار اشتباه می‌شود، در کشتی داور گاهی یک متر هم با یک ورزشکار فاصله ندارد اما برای اینکه تشخیص بدهد شانه یک کشتی‌گیر به زمین برخورد کرده دست خود را زیر کمر او می‌برد اما در فوتبال این طور نیست. 20 متر در 100 متر زمین مساحت دارد و زمان مسابقه بسیار طولانی است. داور در فوتبال همانند یک دونده باید در تمامی صحنه‌های حاضر شود و گاهی پیش می‌آید در یک ضد حمله 50 متر با توپ فاصله دارد و نمی‌تواند تصمیم درستی بگیرد. ما می‌دانیم نباید اشتباه شود اما به دلیل نوع ورزش این اشتباه وجود دارد. متأسفانه این اشتباهات می‌تواند عکس‌العمل‌های بسیار بدی داشته باشد.

همین تأثیرگذاری باعث شده اعتراضات زیادی شود اما واقعاً در فوتبال ایران فضا نامناسب است. آیا راهکاری در این ارتباط وجود دارد؟

شاه‌حسینی: می‌خواهم فلش‌بکی به گذشته بزنم. من با داوران زیادی ارتباط دارم. خواهش می‌کنم روزی در همین خبرگزاری چند تن از افراد شاخص فعال در داوری را دعوت کنید؛ مثل فغانی، مظفری‌زاده و ... را دعوت کنید. از سایر افراد، پیشکسوتان و ... در این جلسه دعوت کنید. شما از این داوران همین سؤال‌ها را بپرسید؛ مطمئناً به جوابهای خوبی می‌رسید.

اینکه امروز اسلحه سمت داوران گرفته شده و دائم به آنها شلیک می‌شود این نتیجه عملکرد مدیریتی 4، 5 سال گذشته فدراسیون است. یکی از وظایف این مرجع ایجاد امنیت شغلی برای زیرمجموعه خود از جمله داوران است تا داور وقتی به ورزشگاه می‌رود با خیال راحت سوت بزند و احساس کند اگر کسی به او توهین کرد مرجع دیگری بتواند عادلانه تصمیم بگیرد و امنیت را برای او به وجود بیاورد. از قول خود داوران می‌گویم که به خانواده‌شان توهین شده و در پاسخ تنها آن باشگاه‌ها 200، 300 هزار تومان جریمه شدند، این تنبیه نامناسب است. تنبیه این نیست که شما چوب قانون را بردارید و بگویید آقای فلانی که در ایران معروف است دو جلسه یا یک جلسه محروم و یا اینکه کسر امتیاز کنید. شیرینی عدالت به خوب اجرا شدنش است. من این را امتحان کردم چه در فوتبال و چه خارج از آن. اگر غیر از این باشد جوابی نمی‌گیرید اگر داوران امنیت نداشته باشند ضریب اشتباهاتشان بالا می‌رود و این مسئله را می‌بینید.

چه راهکاری برای کم شدن این اشتباهات دارید؟

شاه‌حسینی: راهکار این است که باید سریعاً به این مسئله رسیدگی کنیم تا سایر داوران احساس امنیت کنند.

سیار: توپ درون اوت می رود و داور در سه متری زمین می‌ایستد و می‌خواهد توپ را پرتاب کند پشت داور در چند ردیف تماشاگر نشسته‌اند، هواداران پول در می‌آورند و آن را به داور نشان می‌دهند که او پول گرفته است. حالا معلوم نیست داور تصمیمش درست بوده یا غلط. وقتی پول در می‌آورند و کنار آن حرفهای بسیار توهین‌آمیزی می‌زنند باعث می‌شود داور تمرکزش از بین برود. در آلمان 8 سال قضاوت کردم در ورزشگاه‌های کوچک و بزرگ و بازیهای حساس قضاوت کردم و مطمئناً اشتباهاتی انجام دادم. بدترین حرفی که در ورزشگاه آلمان می‌شنوید این است که همه با هم می‌گویند آقای داور  "تلفن با شما کار دارد". آنها حتی نمی‌گویند داور برو بیرون چرا که این بی‌احترامی‌اش بیشتر از آن جمله تلفن با شما کار دارد است. این شعار یک درجه محترم‌تر است حالا شما این مسئله را با حرفهایی که در ورزشگاه‌های ایران زده می‌شود مقایسه کنید اینکه کسی فحشی بدهد را در تمام زمان تحصیل‌ام، کاری‌ام در آلمان ندیده‌ام.

آیا داوری در آنجا حضور داشت که تخلفش محرز شود؟

سیار: هیچ وقت چنین چیزی را نشنیدم، حدود 50 سال است که هر ماه مجله‌ای که به صورت تخصصی به بحث داوری می‌پردازد برای من ارسال می‌شود. در این مجله آلمانی در مورد اتفاقات داوری بحث می‌شود. "بریش" بهترین داور سال 2013 در آلمان است او هفته پیش تصمیم اشتباهی گرفت و توپی که از بیرون وارد دروازه شده بود را گل اعلام کرد. همه این مسئله را فهمیدند اما هیچ اتفاق عجیبی نیفتاد و هیچ کس اعتراض نکرد. وقتی جامعه با اشتباه چنین بزرگی به این شکل برخورد می‌کند مطمئناً داور انگیزه‌اش بالا می‌رود اما در ایران این طور نیست و اعتراضات شدید تمرکز داوران را بر هم می‌زند حالا ممکن است فدراسیون آلمان آن مسابقه را به خاطر آنکه در نتیجه تأثیرگذار بوده تکرار کند اما طبق قانون تصمیم داور باید عمل شود، توپی که مارادونا با دست به درون دروازه فرستاد 80 هزار نفر دیدند 6 میلیارد چشم دیدند که آن توپ با دست به دروازه رفت اما داور آن را به اشتباه گل اعلام کرد و به دلیل این قانون که اگر چیزی برای داور محرز شود آن تصمیم باید اجرا شود آن توپ به اشتباه گل اعلام شد. اگر بناست قانون عوض شود بحث ما فرق می‌کند اما با این شرایط باید به داور احترام گذاشت.

 

چه مرجعی می‌تواند به این مسائل رسیدگی کند، چون به نظر می‌رسد کمیته انضباطی به تنهایی وارد این مسئله نشده است. اکنون می بینیم که کمیسیون اصل 90 مجلس نیز به صورت جدی برای رسیدگی به این پرونده وارد شده است.

 

شاه‌حسینی: کسانی که لطمه به این استقلال زدند خودشان باید پاسخگو باشند. خودشان استقلال کمیته انضباطی را از بین بردند و باعث شدند اشخاص دیگری برای فدراسیون فوتبال تعیین تکلیف کنند. روزی پس از استعفای من علی کفاشیان بنا بر مناسبتی به محل کار من آمده بود و صحبتی میان ما به وجود آمد. به او گفتم اگر توانستی به من ثابت کنی 5 رئیسی که در کمیته‌های مختلف گذاشتی با انتخاب خودت است حاضرم به فدراسیون فوتبال به عنوان آبدارچی بازگردم. یکسری از افراد بیرون از فدراسیون نفرات را مشخص می‌کنند؛ عکس این موضوع هم در استقلال تصمیمات است، شما دیدید که آقای ایکس به عنوان یک سیاستمدار خواسته تا فلان جریمه بخشیده شود بعد این موضوع رسانه‌ای هم می‌شود و دیدیم که تصمیمات تغییر می‌کند. اسم زیاد برده شده  بنده مصادیق زیادی دارم که این افراد بانفوذ و شاید وابسته به دولت می‌خواستند در کار فدراسیون دخالت کنند اما مدیرانی از جمله محمد دادکان به هیچ عنوان چنین اجازه‌ای را ندادند. او هزینه این کار را هم داد ما هم هزینه‌اش را پرداخت کردیم. ما به ازای هر نامه و توصیه‌ای که به ما می‌شد تنها زیرش می‌نوشتیم بایگانی شود. هزینه این اتفاق آن بود که این افراد علیه ما نامه نوشتند و خواستند ما را کنار بگذارند.

فقط در پایان شیرینی این مسئله آن بود که با قدرت کارمان را انجام دادیم دیدید کمیته انضباطی بارها و بارها به برخی احکام ورود نکرده است، احکامی که در مورد افرادی خاص بود. می‌دانید افرادی در دوربین تلویزیون هر چه دلشان می‌خواست به فدراسیون می‌گفتند اما یک بار آنها را صدا نکردند اما امثال رسول کربکندی و محمد احمدزاده یک حرف منطقی می‌زدند و با وجود آنکه عنوان بی‌احترامی هم نداشت فوراً به کمیته انضباطی برده می‌شدند.

کربکندی گفت احکام کمیته انضباطی عادلانه نیست و دلایلش را هم آورد، اینکه بی‌احترامی ندارد اما فردای آن اتفاق او را دو جلسه محروم کردند، این تبعیض‌ها اول از همه باعث تضعیف بدنه خود فدراسیون شد. امروز چرا افراد بی‌غرض و دلسوز همه معتقدند که رسیدگی به فساد در فوتبال کار فدراسیون نیست؛ به این خاطر که آنها گذشته را می‌بینند، این استقلال را خودشان لطمه زدند. روز اولی که مجمع تشکیل شد عالم و آدم هم می‌دانند که افراد چگونه به فدراسیون آمدند.

در مجمع افرادی سیاسی، مجلسی و ... که زورشان خیلی بیشتر بود نظر دیگری داشتند اما برخلاف حرف شما فرد دیگری انتخاب شد.

شاه‌حسینی: من اصلا مجمع را قبول ندارم، البته منظور من به ترکیب مجمع است، مجمع یک مجلس فوتبال است باید از بدنه خود فوتبال افراد آن بیرون بیایند آن وقت مطمئن باشید افرادی که اهلیت دارند در قالب هیئت رئیسه و سایر بخش های فوتبال به فدراسیون خواهند رفت بارها مثال گفتم چه اشکالی دارد پیشکسوتان و قدیمی‌هایی که حق گردن فوتبال دارند وارد مجمع شوند. اساسنامه قانون که نیست، فیفا حتی ما را تشویق می‌کند اگر تغییراتی اینچنین در آن به وجود بیاوریم. کاری کنیم که تمام رؤسای فدراسیون فوتبال که در قید حیات هستند، 10 یا 5 پیشکسوت داوری به انتخاب انجمن صنفی خودشان، 10 نفر از کاپیتان‌های ادوار تیم ملی به همراه تعدادی از پیشکسوتان عضو مجمع شوند. واقعا حیف است افرادی مثل صفر ایرانپاک، ناصر حجازی، محراب شاهرخی و ... در جمع ما حضور ندارند، هستند افرادی مثل این بزرگواران که بتوانند به فوتبال کمک کنند، چرا نباید این افراد در مجمع باشند؟ مربیان در حال فعالیت چرا نباید در مجمع حضور داشته باشند. باید یک مجمع واقعی داشته باشیم نه اینکه افرادی که با یک تلفن پُست گرفتند در مجمع نظر بدهند. به قول برخی فوتبالی‌ها اگر افرادی که یک لگد به گربه نزده‌اند چه برسد به توپ به مجمع بیایند آن وقت این نتیجه که مشاهده می‌کنید به دست می‌آید، اگر مجمعی که من گفته‌ام را داشته باشیم که از نظر من اصلاح اساسنامه و تصویب آن در فوتبال بیشتر از دو ماه وقت نمی‌برد آن وقت می‌توانیم برآیند خوبی را مشاهده کنیم. آن وقت اعضای مجمع افرادی را از جنس خودشان انتخاب می‌کنند. ما دکتر، حقوقدان، تحصیلکرده و مدیر در فوتبال کم نداریم. امثال دادکان در فوتبال زیاد هستند. از بد روزگار از مجمع چنین فوتبالی به وجود آمده است. خدا را شکر می‌کنیم فوتبال پس از 5 سال شکست و باخت به جام جهانی رفت اما همه کسانی که منصف هستند می‌گویند خدا مردم ایران را به خاطر این اتفاق بغل کرد. با بزرگان فوتبال به بوشهر می‌رفتیم. این سفر قبل از 3 بازی آخر ما در مقدماتی جام جهانی بود. تعدادی از بزرگان مثل پنجعلی، مایلی‌کهن، مظلومی، فریادشیران و ... در این سفر بودند که هیچکدام آنها پیش‌بینی صعود ما به جام جهانی را نمی‌کردند حالا آقایان پشت این صعود پنهان می‌شوند و می‌خواهند سایر نقاط ضعف را بپوشانند، شما ببینید هر موقع مشکلی به وجود می‌آید مثل همین بحث فساد در فوتبال در فدراسیون و اعضای آن سکوتی عجیب حکمفرما می‌شود و هیچ‌کس حرفی نمی‌زند، این جریانی سازمان‌یافته است که 5 سال است آن را رصد می‌کنم. زمانی که تیم ملی می‌باخت و 97 درصد مردم می‌گفتند اینها باید از فدراسیون بروند باز هم سکوت عجیبی را بین آنها می‌دیدیم. انگار سکوت می‌کنند تا این موج تمام شود بعد کار خود را انجام دهند، ما این را رصد کرده‌ایم، رسم کار این نیست، فوتبال ما پتانسیل بالایی دارد که دارای نیروهای انسانی شایسته‌ای است. بعضی از کسانی که صلاحیت فعالیت در فدراسیون را ندارند باید بروند و افراد دارای شایستگی جایشان را بگیرند، اگر درست عمل می‌شد آیا به امروز می‌رسیدیم، شک نکنید این اتفاق نمی‌افتاد، اعتقاد دارم امروز کلیه امور از دست فدراسیون خارج شده و آنها کنترلی ندارند که باعث شده هر کس هر چه می‌خواهد به یکدیگر بگوید. به جای اینکه مربی و بازیکن تربیت شود فقط جنگ رسانه‌ای وجود داشته و امروز ما آمده‌ایم و می‌‌گوییم این رأی‌ها را بدهید. چه کسی گفته ما قانون را یک سال شل و یک سال سفت اجرا کنیم. یک بار بدترین و سخت‌ترین حکم‌ها را بدهیم و یک بار دیگر ساده‌ترین حکم‌ها را بدهیم. پروژه‌ای در بین آقایان وجود دارد که هر بار اتفاقی می‌افتد می‌گویند از این پس بدترین برخورد را می‌کنیم. مفهوم حقوقی این مسئله این است که الاقرار و عند الحاکم، خودشان اقرار می‌کنند  تا الان نظارت کافی نبوده و از این پس می‌خواهند سخت‌گیری کنند و تا الان شل می‌گرفتند. قانون را زیر پا می‌گذاشتند و در جایی آن را برای حسن می‌دیدند و برای حسین نگاهی به قانون نمی‌کردند. حق چنین کاری را نداریم. داد می‌زنم و تنها کسی هستم که این موضوع را می‌گویم که عمدا در قانون این موضوع را نگذاشته‌اند که مسئولان فدراسیون هم مورد مؤاخذه قرار بگیرند، چرا وقتی محرز می‌شود یک نفر تخلفی را کرده چون فرد دارای نفوذ است مورد مؤاخذه قرار نمی‌گیرد اما اگر همان تخلف را فردی در سطح پائین‌تر انجام دهد  او را جریمه می‌کنند باید این اتفاق بررسی شود، خدا شاهد است به دنبال آئین‌نامه‌ای بودم که اگر دبیر، رئیس و مسئولان بلند‌پایه فدراسیون تخلفی می‌کردند آنها را مؤاخذه کنم همانند یک بازیکن که مرتکب اشتباه شده است. من آن دادگاه فوتبال را قبول دارم که شمولیتش این اندازه باشد و همه اعضا را در بر بگیرد. مگر بن‌همام رئیس کنفدراسیون آسیا مورد محاکمه قرار نگرفت، رؤسای فیفا هم قبلا مؤاخذه شدند شاید من اشتباه می‌گویم، شما می‌توانید موردی را بگویید که مسئولان بلند‌پایه فدراسیون مؤاخذه شده باشند؟ در این آئین‌نامه آمده اگر فردی از کارکنان فدراسیون دچار تخلف شد این موضوع به رئیس فدراسیون گزارش می‌شود همین. واقعا جالب است پس از آن چه می‌شود. در کشور ما هیچ مقامی مصونیت ندارد و هر مقامی از آن بالا به پایین مرتکب جرم شود مرجع رسیدگی به جرمش مشخص است از رئیس‌جمهور بگیرید تا پایین اما در فدراسیون مصونیتی درست شده که به وسیله خودشان است. شما دیدید مدیریت فدراسیون را محاکمه کنند و علیه او حکمی بدهند. تخلفات هم کاملا واضح است، اصول حقوقی را بلدم، این خلاء‌ها را چه کسی می‌خواهد درست کند، اعتقاد دارم همین حالا و قبل از جام جهانی بافت فدراسیون تغییر پیدا کند. اینجا می‌خواهم از طریق خبرگزاری فارس پیامی را ارائه کنم، آقای صالحی امیری به واسطه اعتمادی که رئیس‌جمهور به او دارد به عنوان سرپرست وزارت ورزش انتخاب شده است، در گذشته هم این موضوع بود معمولا کسی که به عنوان رئیس سازمان تربیت بدنی انتخاب می‌شد فردی بود از بدنه دولت، به نظر من هم کار درستی است چرا که می‌خواهد بودجه و مدیریت بیاورد.

آقای سیار اگر الان شما رئیس دپارتمان یا کمیته داوران بودید برای خروج از این وضعیت و افرادی که تخلفشان ثابت شده چه تصمیمی می گرفتید؟

سیار: اگر مسئولیتی داشتم تمام این موضوعات را فدای آن مسئولیت می‌کردم و افرادی را که دارای شخصیت در داوری هستند و زیادند را به کمیته داوری می‌آوردم، افراد شریف را جمع می‌کردم.

رئیس کمیته داوران نباید فقط در آن 4 ساعت کاری‌اش به فکر حل این مشکلات باشد، او اگر شده باید روزی ساعت‌های زیادی را به صحبت با افراد و داوران با شرافت بگذراند البته برخی از افراد هستند که داوران خوبی بودند اما نسبت به مشکلات بی‌تفاوتند و هیچ وقت دخالتی در این امور نکردند. باید افراد شجاع و نترس را به جلسه بیاورند تا تصمیمات خوبی گرفته شود. باید به دنبال افرادی که فساد کرده‌اند و مشخص شد این افراد وجود هم دارند بروند. باید از افرادی مثل مجید جلالی که هر وقت حرفی می‌زنند روی آن فکر می‌کند شنیده ‌شود که می‌گوید فساد وجود دارد چون این افراد، افراد شریفی هستند و واقعیت‌ها را مطرح می‌کنند آنها را جمع می‌کردم و  می‌خواستم هر اطلاعی که درباره فساد دارند بیان کنند و سپس با بررسی بدون مطرح شدن نامی تا مشخص شدن نتیجه با این افراد شدیدترین برخورد را می‌کردم. همیشه اعتقاد داشتم جامعه داوری صد در صد شریف و پاک است اما متأسفانه متوجه شدیم مشکلاتی وجود دارد.

در فوتبال دنیا بازیکن می‌داند جایگاه و منزلت داور از او بالاتر است، باید حقیقت را قبول کنیم، در حالی که خودمان این منزلت را از داور گرفتیم و جایی هم در آموزش بازیکنان غلط رفتار کردیم، در این ارتباط نظری دارید؟

شاه‌حسینی: اجرای قانون، عملکرد داور، عملکرد فدراسیون و کمیته داوران تجمیعش این مشکل را حل می‌کند و باعث می‌شود داور به قدرت واقعی خود برسد. مثال می‌زنم اگر بازیکن معروف و حرفه‌ای به داور انتقاد کرد و برخورد بدی داشت اگر او را محروم کنند خیلی از این مسائل کم می‌شود البته این محرومیت‌ها باید یکسان باشد البته در جایی می‌بینیم داوران برای دادن یک اخطار حرکات نامتعارف انجام می‌دهند اسم نمی‌برم اما داوری داریم که همیشه در حاشیه است.همین داوری که امروز مشکلاتی برایش به وجود آمده در انزلی یک بازیکن را به صورت عمدی به طرفی هل داد. این قسمت از داوران خودشان باعث کسر شأن جامعه داوری می‌شوند. تا به حال دیدید امثال آقای مظفری‌زاده، ترکی و ... حرکت اضافه انجام دهند. آیا درست است یک داور بینی‌اش را به بینی یک داور دیگر بچسباند.

البته این بخش از داوران تعداد کمی هستند، مطمئن باشید اگر از اکثر جامعه داوران بپرسید آنها به شما می‌گویند که حمایت خوبی ندیده‌اند.

 

سیار: داور یک شخصیت بزرگ است، تمام صد هزار نفر و 22 بازیکن از او تبعیت می‌کنند، داور باید از همه آنها برجسته‌تر باشد، ادبیاتی که به کار می‌برد باید درست باشد.

 

فکر می‌کنید آرایی مثل کسر امتیاز از باشگاه‌ها می‌تواند در فراهم کردن جوی مناسب در ورزشگاه‌ها مؤثر باشد؟

 

شاه‌حسینی: برخی از محرومیت‌هایی که جدیدا اعمال شده با چند سال تأخیر است. محرومیت مربیانی که در خصوص داور صحبت می‌کنند باید زودتر انجام می‌شد، در آئین‌نامه آمده که کسی با داور بد صحبت کند و حتی به او اشاره‌ای انجام دهد که بی‌احترامی شود از یک تا 8 جلسه باید محروم شود. معتقدم در بحث محرومیت‌ها این پروژه خیلی دیر شروع شد و می‌ترسم تأثیرگذار نباشد. در بحث کسر امتیاز این اتفاق را در این مقطع قبول ندارم و معتقدم کسر امتیاز در قوانین فعلی فیفا فقط در بحث نژادپرستی است. باید آن  بخش از آئین‌نامه که تعارض با قوانین فیفا دارد را اصلاح کنیم یا اینکه آنها را منسوخ کنیم.

 

اما آقای شاه حسینی خود شما سال 87 ، 5 امتیاز از سپاهان کسر کردید؟

 

شاه‌حسینی: آن یک اتفاق نادر بود و شما ببینید فاجعه چه اندازه بود. در آن قضیه یک سرباز هر دو چشم خود را از دست داد. اعتقاد داشتم حتی باید جریمه‌های سنگین‌تری در نظر می‌گرفتیم، فیلم‌هایی از جاهای مختلف جمع کردیم و به ما ثابت شد که آن طرفداران نارنجکی زدند که باعث شد یک جوان بیگناه نابینا شود چون آن هواداران منتصب به سپاهان بودند آن رأی را دادیم و 5 امتیاز از سپاهان کسر کردیم. البته آن رأی برای آن زمان بود و به گواه رسانه‌ها تا 4 سال اتفاقی در ورزشگاه فولادشهر نیفتاد که این نشان از تأثیرگذاری رأی داشت. آن موقع در مقررات چنین اجازه‌ای به وضوح برای ما وجود داشت، البته تنها کسر امتیاز نبود و در کنار آن 3 ماه بازی‌‌های خانگی سپاهان در شهرستان‌های دیگر برگزار می‌شد، اکنون کسر امتیاز‌ها به تنهایی انجام می‌شود. این باعث می‌شود که هواداران تأثیر رأی را  درک نکنند. اکنون تماشاگران تخلف می‌کنند و فقط باشگاه محروم می‌شود و رابطه بین متخلف و تخلف از بین می‌رود. من خودم هنوز به قانون مراجعه نکردم اما اگر در فیفا فقط کسر امتیاز را برای شعار نژادپرستانه پیش‌بینی کرده باشند باید این قانون را منسوخ دانست و در مجمع بعدی آئین‌نامه را اصلاح کرد. مطلب دیگر که برای من باقی ماند این است که فیفا تنبیهاتی را پیش‌بینی کرده و عمداً تقدم و تأخری برای آن در نظر گرفته، ابتدا اخطار شفاهی و درج در پرونده سپس اخطار کتبی، جریمه نقدی، ممنوعیت از انجام بازی خانگی، انتقال بازی به یک ورزشگاه دیگر بدون تماشاگر و در ردیف 8 و  9 کسر امتیاز و بعد از آن از همه بدتر سقوط از یک لیگ به رده پایین‌تر در نظر گرفته شده است، قانون‌گذار از این کار هدفی داشته که شخص مجری آن بتواند رفتارها را مدیریت کند و نمی‌تواند سریع سر خانه آخر برود. ما امسال قبل از مراجعه به این تنبیهات یک راست سر خانه آخر رفتیم. شما اگر بازی‌های یک تیم را از شهری به شهر دیگر ببرید آن تیم دچار مشکل می‌شود، نمی‌توانید در هفته اول یا دوم لیگ به لحاظ فحاشی تماشاگران آن تیم را با کسر امتیاز مواجه کنید. اگر بخواهید برای اجرای قانون یک مرتبه به ردیف هشتم بروید مجبور می‌شوید از هر تیمی که فحاشی می‌کند یک امتیاز کسر کنید چرا که آن وقت اگر این کار را نکنید عدالت را زیر سؤال بردید. شما حساب کنید حالا در هفته‌های آخر قرار گرفتیم و بعضی تیم‌ها قهرمانی‌شان به یک یا دو امتیاز بستگی دارد ممکن است این مسئله تأثیرگذار شود با توجه به اینکه سیستم تماشاگران ما مشخص نیست ممکن است یک تیم عده‌ای را به ورزشگاهی بفرستند تا مشکل ایجاد کنند در ایران سیستم هواداران از دست باشگاه خارج است. پرونده سپاهان تجربه‌ای شد که به این نتیجه برسیم زمانی بتوان باشگاهی را مؤاخذه کرد که به آنها اختیاراتی داده باشیم. در ایران یک تیم میزبان است اما ممکن است مسئولان آن تیم را به ورزشگاه راه ندهند. سازمان لیگ به دلایلی که می‌دانم برگزاری مسابقات را دست خودش گرفته و هر اتفاقی که می‌افتد باشگاه را محکوم می‌کنند باید زمینه‌ای ایجاد شود که در آینده از تنبیهات استاندارد به جا و به موقع استفاده شود. اگر من اکنون در کمیته انضباطی بودم شک نکنید احکام من اینها نبود بلکه از ابزارهای زیبایی که قبل از این محکومیت‌ها وجود دارد استفاده می‌کردم. حالا این سؤال به وجود می‌آید که شما در این سه چهارسال چرا چنین محکومیت‌هایی را در نظر نمی‌گرفته‌اید. حق ندارید قانون را روی طاقچه بگذارید تا گرد و خاک بخورد. من نگران این هستم که این احکام تأثیرگذاری خودش را از دست بدهد و نتیجه سوء داشته باشد مدیریت این مسئله بسیار سخت است، آن وقت عکس‌العمل افرادی که از این حکم ضرر کردند خیلی بدتر خواهد بود. کار فردی که بعد از این آقایان بخواهد بیاید کار کند خیلی سخت است.

 

 

سیار: یک بار قلم و کاغذ برداشتم و شروع به محاسبه جریمه‌ها کردم به این نتیجه رسیدم که کسر امتیاز می‌تواند در پایان مسابقات بی‌عدالتی شود. مثلاً از یک باشگاه بسیار محترم که هیچ وقت خلافی نکرده اما یک روز هوادارانش مشکلی را به وجود آوردند از آنها امتیاز کسر کنیم این کسر امتیاز از نظر مالی گاهی هزار برابر می‌شود که شما یک نفر را جریمه کرده‌اید چون ممکن است کسر امتیاز از یک تیم باعث شود به دسته پائین‌تر سقوط کند یا اینکه به قهرمانی نرسد. آن وقت این اتفاق خسارت میلیاردی به وجود می‌آورد البته گاهی رفتار داوران ما هم درست نیست به طور مثال وقتی یک داور می‌خواهد به یک بازیکن کارت بدهد نباید دنبال او راه بیافتد او باید خیلی محترمانه با لحنی با ادب بگوید آقای بازیکن خواهش می‌کنم بایستید به او نمی‌تواند بگوید بایست یا برگرد ببینم. اگر بازیکن به حرفش گوش نداد به کاپیتان تیم می‌گوید او را صدا بزند اگر باز هم نیامد دعوا نداریم خیلی ساده کارت زرد اول را نشان می‌دهد و سپس با نشان دادن کارت زرد دوم او را اخراج می‌کند. همه اینها در کلاس درس داده می‌شود اما وقتی داور رعایت نمی‌کند مشکلاتی به وجود می‌آید.

 

شاه‌حسینی: این لب‌خوانی که در برنامه 90 شد واقعا ناراحت‌کننده بود. کمک‌داور چه حقی دارد بگوید همینه که هست. در جمع‌بندی صحبت‌هایم می‌خواهم به بحث قضاوت بروم یک قاعده‌ای هست که می‌گوید هیچ موقع همه اشخاصی که با قانون سروکار دارند همیشه راضی نیستند می‌گویند هرکسی که به محکمه برود معمولاً 50 درصد افراد ناراضی باز می‌گردند. این یک قاعده است در فوتبال توقعی از کمیته انضباطی نداریم که همه اشخاص راضی بازگردند. زمان من هم خیلی افراد از احکامی که می‌دادیم راضی نبودند مهم این است که انسان کار خود را درست انجام دهد دیگر نباید زیاد نگران رضایت دیگران بود چون رأی درست اثر خود را در جامعه فوتبال می‌گذارد. آقای سیار از شما می‌پرسم آیا زمان ما داورهای نمی‌گفتند خیلی از شعارها کم شد شعار داور عزیزم دقت کن از زمان ما آغاز شد. فکر می‌کنید ما آن موقع کار خاصی انجام دادیم تنها کاری کردیم این بود که تبعیض قائل نشدیم، همین! گفتیم قانون برای همه است و اگر این کار را شخصی انجام دهد هرکسی باشد مجازاتش این است حالا نمی‌دانم انگار آدم‌ها از هم آتو دارند و وضعیت شکل دیگری است.