بررسی بقایای مغزی مربوط به بیش از دو هزار و ۵۰۰ سال پیش

بخش به جا مانده مغز در جمجمهتیم باستان‌شناسان بریتانیایی جزییات بیشتری از مغزی که عمری بیش از دو هزار و ۵۰۰ سال دارد، اعلام کردند.  این مغز در داخل جمجمه‌ای از عصر آهن بوده و در اعماق گل مدفون مانده است.

 

در سال ۲۰۰۸، تیمی از محققان در نزدیک «یورک» بریتانیا، این جمجمه را کشف کردند. به گزارش سایت «بنیاد باستان‌شناسی یورک» تیمی از ۳۴ باستان‌شناس روی بقایای این مغز کار می‌کنند.

 

به گزارش این بنیاد، این مغز مربوط به قرن ششم پیش از میلاد است و نزدیک به دو هزار و ۶۰۰ سال عمر دارد. کارشناسان می‌گویند این مغز متعلق به مردی بین ۲۶ تا ۴۵ ساله بوده است.

 

بدن انسان پس از مرگ به سرعت تجزیه می‌شود و بافت‌های سستی مثل مغز، خیلی زود از بین می‌روند. به همین دلیل پیدا کردن بافت مغزی در میان آثار باستانی بسیار نادر است.

 

به گزارش سایت «هایر لرنینگ»، «ریچل کیوبیت» از باستان‌شناسانی که این مغز را کشف کرده‌اند، مشغول کار روی بیرون آوردن جمجمه بود که متوجه شد بخشی از مغز در آن باقی مانده است.

 

وی می‌گوید: «مشغول بررسی حفره‌های جمجمه بودم که در کمال تعجب دیدم ماده‌ای اسفنجی مانند و زرد رنگ درون آن دیده می‌شود».

ریچل کیوبیت گفته است: «ما فکر می‌کنیم این سر در گل خاک رس دفن شده و در جایی بوده که دسترسی به اکسیژن مهیا نبوده است».

بدون اکسیژن، باکتر‌ی‌هایی که باعث تجزیه می‌شوند، توان زندگی ندارند. از این رو در حالی که پوست و مو و گوشت روی جمجمه قرن‌ها پیش تجزیه شده‌اند، اکسیژن تازه در محیط نبوده است، در نتیجه بافت مغزی بیش از دو هزاره دوام آورده و تجزیه نشده است.