سه چراغ، یک زنگ و مرحوم نوذری؛ آنچه این مناظره کم داشت!

روز گذشته مناظره انتخاباتی برخلاف تصور و به شکلی حیرت انگیز برگزار شد. در این مناظره که با حضور 8 کاندیدا برگزار شد، رویکرد ضعیف و عجیب برنامه ریزان و طراحان این مناظره، باعث شد کاندیداهای ریاست جمهوری تحقیر شده و شعور مخاطب نادیده گرفته شود.

به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ این مناظره که هم به لحاظ شکل دکور و هم برگزاری آن بی شباهت به مسابقات تلویزیونی نبود ، باعث ناراحتی گسترده شد و البته بسیاری نیز با ارسال SMS های طنز، ناخرسندی خود را در این مورد نشان دادند و نوشتند «سه چراغ، یک زنگ و مرحوم نوذری؛ آنچه این مناظره کم داشت»

محمد سلطانی‌فر استاد ارتباطاات طی یادداشتی می نویسد:

به عنوان یک کارشناس حوزه ارتباطات به جرات می‌توانم بگویم آن چیزی که روز قبل به عنوان اولین مناظره تلویزیونی کاندیداها صورت گرفت نوعی رفع تکلیف صدا و سیما در برگزاری مناظره‌ها بود. مناظره اصولی دارد که در تمام دنیا از زمانی که اولین مناظره‌ها در تلویزیون بین نیکسون و مخالفانش شکل گرفت تاکنون به اشکالی برگزار می‌شود که طی آنها مردم به خوبی اختلاف سلیقه و حتی اختلاف عمقی بین کاندیداها و دیدگاه‌های مختلف را می‌شناسند.

درست است که اصول اولیه آنها، مثل بی‌طرفی، عدم دخالت، رعایت اصول عدالت در موضوع و زمان توسط صدا و سیما شکل گرفت (و حتی این موارد در سال 88 به خوبی دنبال شد) اما بیان مشکلات کشور در سه دقیقه و مخالفت با آن در 5/1 دقیقه توسط رقبا نه تنها بیان اختلاف دیدگاهی را در پی نداشت بلکه فقط رفع مسوولیتی بود که از سوی صدا و سیما شکل گرفت. این برنامه فاقد جذابیتی بود که از قبل صدا و سیما اعلام کرده بود و ادعا می‌شد یکی از بزرگ‌ترین نوآوری‌های سازمان است و بیشتر اشتراک نظر کاندیداها را مشخص کرد نه اختلاف دیدگاه‌ آنها را.

تعدد کاندیداها، نبود زمان لازم و طولانی شدن بحث‌ها بهانه‌هایی بود که شاید صدا و سیما را بر آن داشت که به این شیوه به اصطلاح مناظره‌ها را جمع و جور کند و البته شکل اجرای آن هم بیشتر شبیه به مسابقات هوش بود تا مناظره. نه مشکلات کشور آنقدر ساده و کم‌اهمیت است که در دقایقی چند بتوان از دیدگاه‌های مختلف آن را حل و فصل کرد و نه اهمیت موضوعات آنقدر کم، که فقط با قطع شدن صداهای کاندیداها بتوان به آن پرداخت.

در این برنامه مردم متوجه شدند همه کاندیداها مثل هم هستند و هیچ نقطه برتری را برای هیچ‌کدام از آنها نمی‌توان مشخص کرد. به نظر می‌رسد صدا و سیما در برگزاری این مناظره‌ها در طول دو هفته و ده روز آینده باید تجدیدنظر کند.

مناظره‌ها باید به صورت دو نفره برگزار شود تا با عمیق‌تر شدن در موضوعات جلوی شعار دادن کاندیداها گرفته شود تا واقعا به نتایج صحیح برسد. مناظره‌های سال 88 به‌رغم ضعف‌هایش (مثل عدم دخالت مجری در بی‌قانونی‌ها و هتک حرمت‌ها و حتی عدم‌ مداخله در موضوعات) بسیار زنده‌تر و جذاب‌تر و گیراتر از این مناظره‌ها یا اظهارنظرها بود.

 با مناظره‌ها مطالب بسیاری از بین اختلاف دیدگاه‌های کاندیداها ظاهر خواهد شد و به درک بیشتر مخاطبان در انتخاب آینده‌شان کمک می‌کند. در مدت کوتاه فقط می‌شد به شعارها پرداخت و هیچ‌کدام قابلیت مخالفت‌ها و روشن‌تر شدن ابعاد آن را نداشت.

سوال اینجاست که چرا صدا و سیما به جای مناظره اقدام به پخش این برنامه‌های کم‌عمق و دادن تریبون به کاندیداها جهت پخش شعارهای خود کرده است و نتوانست هیچ چالش جدی بین آنها ایجاد کند و آنها را به فضای کم‌عمق و سطحی بکشاند؟ آیا نگرانی‌های واقعی از مواجه شدن دیدگاه‌ها و اختلاف‌ها در بین مردم می‌بود که اگر این باشد حق مردم است که برای آینده و انتخاب خود و ایجاد حماسه سیاسی بدانند چه تفاوت‌هایی وجود دارد و آنها را ریشه‌یابی کنند، نه اینکه فقط با برداشت سطحی چند دقیقه‌یی از آنها عبور کرد. آیا حق مردم در پربیننده‌ترین برنامه تلویزیونی این بود؟