راهاندازی خط تولید انبوه موشک کوتاهبرد جدید در ایران
احمد وحیدی، وزیر دفاع ایران، از راهاندازی خط تولید انبوه موشکهای کوتاهبردی به نام «حِرز نهم» در ایران خبر داد که به گفته او فناوری پیچیدهای در آن بهکار رفته و قابلیت بکارگیری در شب را دارد.
به گزارش واحد مرکزی خبر ایران احمد وحیدی افزود که این موشک «تحرک بالایی» دارد و «میتواند اهداف موردنظر را در ارتفاع پست و کوتاه شناسایی و ردیابی کند و به صورت هوشمند هدف قرار دهد.»
وی در ادامه گفت که: «این سامانه قابلیت اتصال به شبکه پدافند کشور را دارد و قادر است در کمتر از چند دقیقه برای مقابله با تهدیدات آماده و فعال شود.»
این موشک که با واژه عربی «حرز» به معنای طلسم دفع بلا نامیده شده از سوی وزیر دفاع ایران به عنوان یکی از «کمنظیرترین پدافندها در این برد در دنیا» توصیف شده است.
احمد وحیدی با ذکر اینکه «این نخستین پدافند هوایی برد کوتاه پسیو قلمداد میشود» گفت: «سامانه موشکی برد کوتاه میتواند حلقهای از حلقههای پدافند هوایی کشور را پوشش دهد و با راهاندازی آن، توانمندیهای پدافند هوایی وارد مرحله جدیدی شده است.»
وزیر دفاع ایران افزود: «سامانههای پدافندی ما در حوزه برد متوسط و کوتاه حدود ۸۵ درصد پوشش هوایی را تأمین میکند از این رو میتوان گفت که ۸۵ درصد صحنههای درگیری هوایی را با محصولات بومی پوشش میدهیم.»
احمد وحیدی در ادامه اظهار داشت که: «برنامههایی در دستور کار است و امیدواریم در آیندهای نه چندان دور سامانه برد بلند را که جزو پیچیدهترین و سختترین کارهاست و در تراز عالی جهانی قرار دارد، تولید کنیم.»
اظهارات وی درخصوص برنامه تولید موشکهای برد بلند در حالی است که قدرتهای غربی همواره نسبت به ادامه چنین برنامهای از سوی جمهوری اسلامی و احتمال استقرار کلاهک هستهای بر روی موشکهای دوربرد ایران ابراز نگرانی کردهاند.
پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا، در گزارشی تازه نوشت که جمهوری اسلامی در دو سال آینده، به شرط برخورداری از کمکهای خارجی، میتواند اولین موشک قارهپیمای بالیستیک خود را آزمایش کند و آمریکا را در تیررس خود قرار دهد.
گزارش یاد شده در ادامه میگوید که ایران در اولین سالهای ۲۰۰۰ میلادی تحت پروژه کوثر به تلاش خود برای تولید موشکهای با برد ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلومتر ادامه داد، موشکهایی که از آنها به نام شهاب ۵ یا شهاب ۶ یاد میشد.
این پروژه و ساختن شهاب ۵ و ۶ احتمالا در سالهای بعد در دیگر برنامههای موشکی ایران تلفیق شد که یک بخش آن به تولید موشکهای بالیستیک عاشورا و سجیل انجامید و بخش دیگر آن به ساختن راکت ماهوارهبر سفیر منتهی گردید.