دید و بازدید نوروزی در میدان ایرانیان لس‌آنجلس
لس‌آنجلس شهری که به خاطر بیشترین تعداد ساکنان ایرانی در خارج از کشور به آن لقب "تهرانجلس" هم داده شده، یکی از شهرهایی است که مراسم چهارشنبه‌سوری، نوروز و سیزده‌بدر هر سال در مناطق مختلف آن به طور گسترده‌ای جشن گرفته می‌شود.
روز یکشنبه ۲۴ مارس برای دهمین سال پیاپی، ایرانیان ساکن جنوب کالیفرنیا در "پرشن اسکوئر"، محله ایرانی‌نشین وست‌وود که در سال ۲۰۱۰ میلادی رسما توسط شهرداری لس‌آنجلس، "میدان ایرانیان" نامگذاری شد، گرد هم آمدند تا ضمن تماشای برنامه‌های هنری و رقص و پایکوبی، به دیدوبازدید نوروزی با دیگر هموطنان خود بپردازند.
بیژن خلیلی یکی از روسای جامعه ایرانیان آمریکا -موسسه برگزارکننده جشن- درسال ۲۰۰۳ میلادی با ارائه تقاضانامه‌ای از طرف صاحبان مشاغل ایرانی خیابان وست‌وود به شورای شهر، خواستار دریافت مجوزی برای برگزاری مراسم جشن نوروزی در این محل شد.
او که مدیر شرکت کتاب، اولین کتابفروشی ایرانی شهر نیز هست، می‌گوید: "از سال ۲۰۰۴ تا امروز هر سال این برنامه را برگزار کرده‌ایم و هر سال هزاران ایرانی از مناطق مختلف برای دیدوبازدید نوروزی در این محل جمع می‌شوند."
وست‌وود تقریبا اولین جای شهر بود که رستوران‌ها، کتابفروشی‌ها، فروشگاه‌های صنایع دستی و آلات موسیقی ایرانی در آنجا پا گرفت و پاتوق ایرانیان در لس‌آنجلس به شمار می‌رود. همینجا بود که نخستین چایخانه و ساندویچ‌فروشی ایرانی به نام "عطاری" در سال ۱۹۷۴ میلادی ایجاد شد و با هجوم مهاجران در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، امروز یکی از پرطرفدارترین اماکن صرف غذا و دسرهای سنتی ایرانی به شمار می‌رود.
برنامه دیدوبازدید نوروزی امسال در میدان ایرانیان لس‌آنجلس از ساعت ۱۰ صبح شروع شد و تا ساعت ۵ بعد از ظهر ادامه یافت
برنامه دیدوبازدید نوروزی امسال از ساعت ۱۰ صبح آغاز شد و با حضور جمعیت کثیری که زیر آفتاب گرم بهاری لس‌آنجلس با اتومبیل، اتوبوس‌های مخصوص و یا پای پیاده به همراه اعضای خانواده خود به محل برگزاری این جشن آمده بودند، تا ساعت ۵ بعد از ظهر ادامه یافت.
بهمن مجلل، مسئول سازماندهی جشن می‌گوید: "ما فقط سه ساعت برای چیدن غرفه‌ها، پرچم‌ها، یک صحنه بزرگ برای اجرای برنامه‌های هنری، دکوری به شکل حافظیه و یک هفت‌سین بزرگ وسط خیابان وقت داشتیم. بعد از برنامه هم تا وقتی که همه شرکت‌کننده‌ها محوطه را خالی نکنند، اجازه نداریم چیدمان را برداریم. اما باید ساعت ۷ عصر خیابان را پاک و پاکیزه تحویل بدهیم. البته بیشتر اوقات، دوستان ایرانی به قدری بهشان خوش می‌گذرد که حاضر نیستند اینجا را ترک کنند."
امسال هم مثل سال‌های گذشته، صدها نفر از ایرانیان ضمن دیدار از غرفه‌های مختلف، از جمله غرفه تعلیم رایگان نواختن سازهای ایرانی و غرفه حمایت از مهاجران تازه‌وارد، به تماشای هنرنمایی افرادی مشغول شدند که در حال اجرای نمایش‌های خنده‌دار، اجرای رقص‌های شرقی در لباس‌های رنگارنگ و آوازخوانی و اجرای موسیقی شاد بودند.
عده‌ای از آنها هم برای گرفتن عکس یادگاری، سراغ هفت‌سین بزرگی می‌رفتند که وسط خیابان با بادکنک‌های رنگی و پرچم‌های ایران و آمریکا تزئین شده بود. برخی دیگر هم به سراغ کتابفروشی‌ها و صفحه‌فروشی‌ها می‌رفتند.
داخل چیدمانی که به شکل حافظیه ساخته شده است، خانم "ارما"، پیشگوی آمریکایی، به زبان انگلیسی برای مردم فال حافظ می‌گیرد: "من از سال‌ها پیش با اشعار حافظ آشنا و از همان وقت مرید او شدم. حافظ یک فیلسوف تمام‌عیار و شاعری رند و هشیار بود که حتی امروز هم می‌تواند با ما ارتباط روحی برقرار کند. برای همین هم مردم عادی تا حد زیادی با اشعار او احساس نزدیکی می‌کنند."
رابرت، آمریکایی دیگری است که در اطراف محل برگزاری این مراسم زندگی می‌کند: "من هرسال اینجا می‌آیم. این همه شور و هیجان برایم تماشاییه. اینکه مردم وسط خیابان می‌رقصند و بخصوص غذاها و موسیقی ایرانی را خیلی دوست دارم."
در مقابل اغلب مغازه‌های ایرانی بساط آش رشته، باقالی پخته، ساندویچ و پیراشکی به راه است. با فرارسیدن گرمای ظهر، بازار بستنی و فالوده هم گرم می‌شود و مقابل بستنی‌فروشی "گل و بلبل" صف بلندی از بچه‌ها و بزرگسالان تشکیل می‌شود.
گروهی از نوجوانان ایرانی از چند محله آن طرف‌تر برای دیدار با دوستانشان به پرشن‌اسکوئر آمده‌اند. فرزین ۱۶ ساله می‌گوید: "وقتی بچه بودم، با مادر و پدرم می‌آمدیم اینجا. از اینجا خاطره دارم. حالا هم با بچه‌های مدرسه می‌آییم تا همه بچه‌ایرانی‌ها برای یک روز با هم باشیم."
یکی از برنامه‌های فرهنگی امسال، پرده‌برداری از پرتره خاله بهار، نمادی از وجه زنانه و باروری و نوزایی بهار بود.
خانم پیرایه خلیلی، نویسنده، شاعر و مبتکر این طرح، با اشاره به نقش نمادها و اسطوره‌ها در زندگی و فرهنگ مردم می‌گوید: "عمونوروز یک شخصیت نمادین نوروزی است که به زندگی مردم برکت و فراوانی اهدا می‌کند، اما در این تصویرسازی نمادین و در نمایندگی فصلی که مظهر زایش باروری و نوزایی است، از وجوه زنانه خبری نیست به جز ننه‌سرما که چهره عبوسی از زن و دوران سالمندی او ترسیم می‌کند. برای همین هم خواسته‌ایم با نمادی همچون خاله بهار در کنار عمو نوروز تصویر وصال، باروری، نوزایی و تعادل وجوه مردانه و زنانه هستی را تکمیل کنیم."
نوروز در میدان ایرانیان لس‌آنجلس
