حذف نوکیشان مسیحی از «خانواده ایرانی»
وحید وحدت حق
مسیحیان ایران را می شود به دو بخش تقسیم کرد. مسیحیان قومی مانند ارمنی ها و آشوری ها و ایرانی هایی که در چند دهه گذشته به مسیحیت گرویدند و به نام نوکیشان مسیحی شهرت دارند. هر دو گروه هم به اشکال مختلفی در نظام جمهوری اسلامی ایران، شاهد فشار و سختگیری هستند.
نظام جمهوری اسلامی به طور معمول در زبان دیپلماتیک و یا بیانیه ها و واکنش ها اظهار نظرها، این طور می گوید که اقلیت های به رسمیت شناخته شده مذهبی ایران، بخشی از «خانواده ایرانیان» هستند. گزارش ها و آمارها و حرکت های عملی حاکمیت اما چیز دیگری نشان می دهد. این گزارش ها گویای یک واقعیت است که در نظام جمهوری اسلامی ایران، یک شهروند مسلمان دارای حقوق بیشتری نسبت به یک غیر مسلمان است.
احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در گزارش اخیر خود با اشاره به وضعیت اقلیت های دینی در ایران نوشته است: «نزدیک به یکصد بهایی در زندان‌های ایران به‌سر می‌برند و این عدد رو به افزایش است.»
آقای شهید همچنین در گزارش خود گفته است: « مسلمانان سنی، دراویش و مسیحیان در ایران با تبعیض و آزار روبه‌رو هستند و از اواسط سال ۲۰۱۰ بیش از ۳۰۰ مسیحی در ایران دستگیر شده‌اند.»
این هم البته یکی دیگر از مسائل وضعیت دینی و مسلمانان در ایران است، نظام حاکم فقهی و قضایی، اجازه ترک دین به شهروندان نمی دهد. هرکس که مرتکب این کار شود در صورت تعقیب قضایی، ممکن است با مجازات هایی سنگین از جمله اعدام روبرو شود.
نظام جمهوری اسلامی ایران البته تمامی گزارش های انتقادی و کارشناسی را هم رد می کند و آن را «توطئه» و یا «اتهام ها و یا حرف های آمریکا و اسرائیل» می داند. اگر هم کسی روی موضوع حقوق بشر کار کند، عموما با مهر عامل موساد، عامل سرویس های بیگانه و دیگر برچسب ها روبرو خواهد شد.
آخرین گزارش ها از فعالان آزادی ادیان در ایران، حاکی است در ایران ۱۳ مسیحی پروتستان هنوز در زندان هستند که کشیش فرشید فتحی و کشیش بهنام ایرانی در میان آنها هستند .اتهامی که کشیش فتحی با آن روبرو است، «پخش و توزیع انجیل به زبان فارسی» است.
کلیسای جنت آباد تهران در ۱۹ ماه مه ۲۰۱۲ به دلیل دعا خواندن به زبان فارسی بسته شد، که نشان می دهد نظام حاکم از هرگونه امکان آشنایی مردم با انجیل، هراسان است و جلوی آن را می گیرد.
نظام جمهوری اسلامی ایران البته تمامی گزارش های انتقادی و کارشناسی را هم رد می کند و آن را «توطئه» و یا «اتهام ها و یا حرف های آمریکا و اسرائیل» می داند. اگر هم کسی روی موضوع حقوق بشر کار کند، عموما با مهر عامل موساد، عامل سرویس های بیگانه و دیگر برچسب ها روبرو خواهد شد.
آن گونه که محبت نیوز گزارش داده بود، نزدیک به دو سال پیش و در آوریل ۲۰۱۰ یک مسیحی به نام علی گلچین در ایران دستگیر شد، آن هم به این اتهام که «تعداد زیادی انجیل داشته است.» آقای گلچین بعد از اینکه چندین بار آزاد و دوباره دستگیرو با دادن وثیقه های بالا دوباره آزاد شد بالاخره از ایران فرار کرد.
مثال دیگر، یوسف ندر خانی است که در سن ۱۹ سالگی مسیحی شد و گفته شد به این کشیش مسیحی در زندان فشار آورده بودند که با خواندن و مطالعه کتاب «بشارت عهدین» که نوشته ملا محمد صادق و تحت تایید ـآیت الله بروجردی در سا ل ۱۹۵۷ میلادی است، دوباره به اسلام برگردد.
کمی بعد از آزادی ندرخانی، در ۸ سپتامبر ۲۰۱۲، کشیش آمریکائی ایرانی سعید عابدینی دستگیر شد. او مدتی مسئول بیش از صد کلیسای خانگی در ایران بود. در حال حاضر به هشت سال زندان محکوم شده است.
نماینده اقلیت آشوری در مجلس اسلامی که «یوناتان بت کلیا» نام دارد، در دسامبر ۲۰۱۲ علنا به سیاست های حاکمیت ایران علیه اقلیت های مسیحی، انتقاد کرده بود.
در ۱۵ سپتامبر ۲۰۱۲ شبکه خبر مسیحیان ایران گزارش داده بود که در کلیسای شمعون غیور شیراز به مسیحیان دیگر اجازه غسل تعمید داده نمی شود.
قابل ذکر است که غسل تعمید یکی از مهمترین آیین های مسیحیت است. در واقع دین مسیحیت بدون غسل تعمید و بدون بشارت معنای خود را از دست می دهد. گفته شده که یک مامور دولت مرتب به کلیسای شمعون غیور سرکشی می کند و مصمم است که به قول خودش «پای مسیحیان را از کلیسا قطع کند.»
شماری از رسانه های تندرو در ایران از جمله خبرگزاری فارس، در نوشته ها و موضع گیری های خود مدعی هستند که دیانت مسیحی، «امنیت ملی ایران را به خطر می اندازند و جوانان ایران را گمراه می کند.»
خبرگزاری مهر در ۱۲ ماه مه ۲۰۱۱ به نقل از آیت الله محمدتقی مصباح یزدی گزارش داد: «در راستای مبارزه با مسیحیتی که دارد در بعضی استان ها رواج پیدا می کند کارهایی انجام گرفته و هزینه هایی هم صرف شده، اما به این دلیل که برنامه و نظارتی وجود ندارد بازدهی نداشته است.» وی در جریان این سخنرانی خواهان تعقیب «روشمند» مسیحیان شد.
می توان این طور نتیجه گیری کرد که سیاست سرکوب اقلیت های دینی در ایران، بخشی از سیاست کلی نظام جمهوری اسلامی است که نشان می دهد به واقع آن بخش که اسمش را گذاشته اند «خانواده ایرانی» همه را دربر نمی گیرد.