۲۳بهمن؛ سالگرد یکی از دلخراشترین اتفاقات در فوتبال ایران

عبدالرضا گلشنی (نفر دوم سمت چپ که با ستاره آبی مشخص شده)هافبک تیم منتخب ایلام در مسابقات سراسری جام قدس بود، اینجا در مراسم بزرگداشت کشته شدگان مسابقه فوتبال چوار شرکت داشته و کمی بعد خودش هم بر اثر یکی دیگر از بمباران ها، در اوج فوتبالش و در ۲۷ سالگی کشته شد

مهدی رضائی مجد در تاریخ دهم اسفند ۱۳۶۵در منطقه عملیاتی شلمچه کشته شد و برادران پورزند هم درست دو هفته بعد و در تاریخ ۲۴ اسفند همانسال و در جریان بمباران منزل مسکونیشان در تهران کشته شدند.

سانسور اخبار دلخراش و یا کمبود امکانات خبررسانی در روزهای جنگ باعث شد، تا خبر کشته شدن ورزشکاران دیگر شهر های ایران آنطور که باید انعکاس پیدا نکند.

یکی از شهر هائی که در چند نوبت ورزشکارانش قربانی جنگ شدند ایلام بود.

زمستان سال ۱۳۶۵، مردم شهر ایلام همچون دیگرسالهای دوران جنگ، برای در امان ماندن از حملات هوایی ارتش عراق، مجبور به ترک خانه‌های خود شدند.

مردم ایلام با تخلیه شهر و پناه بردن به روستاهای اطراف، در انتظار پایان حملات هوائی ارتش عراق و بازگشت به خانه های خود بودند. تنها سرگرمی آن روز های جوانان و نوجوانان رانده شده از خانه هایشان، فوتبال و برگزاری مسابقات دوستانه بین روستاهای مختلف بود.

 
در این عکس، از راست کاظم صید علیخانی، بازیکن سابق پرسپولیس، همایون بهزادی و حمید جاسمیان دیده می شوند، که دو نفر آخر؛ در برگزاری اولین مراسم بزرگداشت یاد قربانیان بمباران مسابقه فوتبال چوار؛ بعد از بیست و سه سال و ثبت این روز در تقویم فدراسیون فوتبال ایران، نقش زیادی داشتند.

روز ۲۳ بهمن ۱۳۶۵، به کمک حسین هزاوه بخشدار چوار، یک مسابقه دوستانه فوتبال بین دو تیم منتخب جوانان زیر ۱۸ سال ایلام و منتخب بخش چوار برگزار شد. بازی تا دقیقه ۵۵، با نتیجه دو بر یک به سود جوانان ایلام درجریان بود که زمین مسابقه توسط هواپیماهای عراقی بمباران شد .

بر اثر آن بمبباران ۵ تماشاگر که همگی خردسال بودند، حمیدرضا رضایتی داور مسابقه و ۹ بازیکن از دو تیم به نام های مجتبی ناصری، یونس تلوکی، علی عباسی، صید محمد زارعی، حسین هزاوه، علی نجات کرمی، عبد الرزاق مهدیه، جهانگیر کاوه و محمد کمالوند کشته شدند که علی نجات کرمی بازیکن جوانان ایلام، آنموقع عضو تیم ملی فوتبال نوجوانان ایران هم بود.

دکتر مصطفی نعمتی، یکی از بازماندگان آن مسابقه می گوید: من آنروز هافبک چپ تیم جوانان ایلام بودم، هنوز دقایقی از نیمه دوم نگذشته بود که یک هواپیمای عراقی در آسمان ظاهر شد. چون پرواز هواپیما های عراقی از آسمان ایلام برایمان موضوعی تکراری بود، به بازی خود ادامه دادیم. چند دقیقه بعد مقابل دروازه تیم چوار؛ منتظر ارسال توپ بودم که باشنیدن فریاد مربیانمان؛ متوجه حمله دو هواپیمای عراقی به زمین مسابقه شدم و توانستم خودم را به کنار زمین برسانم و روی زمین دراز بکشم. در یک لحظه که به آسمان نگاه کردم،چند شیء سیاه را دیدم که بطرف زمین می آمدند. بعد هم صدای انفجار و دود غلیظی که همه جا را گرفته بود و اجساد تکه تکه شده بازیکنان دو تیم که قابل شناسائی نبودند."

در سال ۱۳۸۸ و پس از گذشت ۲۳ سال از بمباران آن مسابقه فوتبال؛ با همت جوانان ایلامی جریان این مسابقه فوتبال خونبار، به گوش مدیران فوتبال ایران رسید و سی‌و پنج دقیقه باقی‌مانده آن مسابقه ناتمام؛ با انجام یک مسابقه نمادین بین تیم های منتخب ایلام و هنرمندان برگزار شد. پشتکار جوانان ایلامی و همکاری برخی از نام آوران فوتبال همچون همایون بهزادی و حمید جاسمیان؛ فدراسیون فوتبال را بر آن داشت تا روز ۲۳ بهمن را " روز شهدای زمین فوتبال چوار" در تقویم سالیانه خود درج کنند.

از دیگر ورزشکارانی که در ایلام قربانی جنگ شدند، میتوان از عیسی آستوی، بازیکن تیم ایلام جوان و عبدالرضا گلشنی، بازیکن دارائی ایلام نام برد. عبدالرضا گلشنی عضو تیم منتخب ایلام در مسابقات سراسری جام قدس بود که در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۶۵ بر اثر یکی دیگر از بمبارانهای هواپیما های عراقی کشته شد.