اسرائیل؛ انتخاباتی برای حمله به ایران؟
بنیامین نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل، تابستان گذشته
فرین عاصمی
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل اعلام کرده اگر حزب او در انتخابات سراسری برنده شود و او بار دیگر به نخستوزیری انتخاب شود، برنامه هسته‌ای ایران و به گفته او تهدید این کشور علیه اسرائیل، در اولویت‌های کاری او قرار خواهد داشت.
انتخابات سراسری اسرائیل درحالی برگزار می‌شود که رسانه‌ها از احتمال قوی پیروزی آقای نتانیاهو خبر می‌دهند.
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، بنیامین نتانیاهو گفته که در دولت بعدی‌اش نخواهد گذاشت که ایران به سلاح هسته‌ای دست یابد. اتهامی که ایران بارها آن را رد کرده است.
بعضی از رسانه‌های بین‌المللی می‌گویند اسرائیل بمب اتم دارد و ششمین کشوری است که به ساخت سلاح هسته‌ای دست پیدا کرده است. اسرائیل به همراه پاکستان، هند و کره شمالی عضو ان.پی.تی، معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای نیست.
بنیامین نتانیاهو در چهار سال گذشته که نخستوزیری اسرائیل را بر عهده داشت، همواره از خطر هسته‌ای شدن ایران سخن گفته و ابراز اطمینان کرده بود که ایران با دستیابی به سلاح هسته‌ای در راستای شعار خود یعنی نابودی اسرائیل قدم خواهد برداشت.
مئیر جادوانفر، بنیانگذار شرکت تحلیل مسایل اقتصادی و سیاسی خاورمیانه و تحلیلگر مسایل اسرائیل و خاورمیانه درباره اینکه ایران واقعا تهدیدی برای اسراییل محسوب می‌شود، می‌گوید:« شکی در آن نیست که دولت ایران یک تهدید است. ولی آیا دولت ایران یک تهدید بقایی برای اسرائیل است که می‌تواند موجودیت اسرائیل را به تهدید بکشاند؟ به نظر من نه. دولت اسرائیل یک ابرقدرت است و به نقل از رسانه‌های بین‌المللی بمب اتم دارد و من هیچوقت فکر نمی‌کنم که آقای خامنه‌ای برای حمایت از فلسطینی‌ها حاضر شود علیه اسرائیل وارد جنگ اتمی شود.»
بنیامین نتانیاهو چهار ماه پیش در مجمع عمومی سازمان ملل تصویری به دست گرفت و با کشیدن خط قرمز بر روی یک بمب گفت که ایران نباید به توانایی غنی‌سازی اورانیوم در حد بالا دست یابد و اگر اورانیوم غنی‌شده با غلظت بیست درصد به حد کافی انبار کند، می‌تواند بمب هسته‌ای بسازد.
آیت‌الله خامنه‌ای در پیامی که در فروردین ماه سال ۱۳۸۹ به کنفرانس بین‌المللی «خلع سلاح و عدم اشاعه» در تهران فرستاد گفت که کاربرد سلاح هسته‌ای حرام است و تلاش برای مصونیت بخشیدن ابنای بشر از آنچه بلای بزرگ می‌دانست را وظیفه همگان دانست.
آقای خامنه‌ای در شهریور ماه سال ۹۱ در دیدار با بان‌گی‌مون، دبیرکل سازمان ملل در تهران به او گفت که این موضع بر اساس اعتقادات دینی و نه برای خوشامد آمریکا و کشورهای غربی است.
آقای نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل با کشیدن خط قرمزی بر روی یک بمب گفت که آستانه تحمل کشورش تا اواخر بهار یا اوایل تابستان سال ۲۰۱۳ میلادی، سال جاری است.
ضرب‌الاجل تعیین شده توسط آقای نتانیاهو مورد حمایت آمریکا قرار نگرفت. با این‌حال باراک اوباما پس از پیروزی دوباره در انتخابات ریاست‌جمهوری گفت که کشورش نخواهد گداشت برنامه هسته‌ای ایران به مرحله تولید بمب هسته‌ای برسد. مقام‌های ایران این اتهام را رد می‌کنند و می‌گویند ایران خواهان دست‌یافتن به سلاح هسته‌ای نیست.
سولی شاهوار، رییس مرکز عزری و استاد مطالعات ایران و خلیج‌فارس در دانشگاه حیفا درباره اینکه درصورت انتخاب مجدد بنیامین نتانیاهو به نخستوزیری اسرائیل گزینه حمله نظامی به ایران چقدر محتمل است، می‌گوید:« آقای نتانیاهو خیلی واضح موضوع مخالفتش با هسته‌ای شدن ایران را بیان کرده. پس موضوع اینکه حمله خواهد شد یا نه مربوط به تحولاتت در منطقه است. مثلا اگر ایران نزدیک‌تر به آن خط قرمز شود و هیچ راه دیگری مثل تحریم‌ها و مذاکرات هیچ نتیجه‌ای ندهد و احتمال قوی است که چنین حمله‌ای به ایران شود. اما فکر می‌کنم اگر فعالیت‌های کشورهای غربی در موضوع هسته‌ای ایران هیچ نتیجه‌ای ندهد، احتمال حمله نظامی اسرائیل بیشتر می‌شود.»
از سوی دیگر مئیر جاودانفر، استاد دانشگاه هِر‌‌تزلیا و تحلیلگر مسایل اسرائیل می‌گوید احتمال حمله نظامی اسرائیل به ایران کم است:« به نظر من بستگی به این دارد که دولت آینده اسرائیل متشکل از چه گروه‌هایی باشد. اگر آقای نتانیاهو گروه‌های راستی، افراطی یا دینی را عضو دولت ائتلافی خود بکند، حداقل ما شاهد افزایش تهدیدهای دولت اسرائیل به ایران خواهیم بود. آیا اینکه این تهدیدها تبدیل به عمل شود، به نظر من امکان زیادی ندارد زیرا اسرائیل برای حمله به ایران به حمایت دولت آمریکا احتیاج دارد و الان دولت آقای اوباما تمایلی به حمله به ایران ندارد.»
بنیامین نتانیاهو درحالی در آستانه انتخابات سراسری از خطر بزرگ ایران هسته‌ای سخن گفت که اهود اولمرت، نخست‌وزیر پیشین اسرائیل جمعه گذشته با انتقاد شدید از به گفته او ولخرجی‌های بی‌نتیجه نتانیاهو در بلندپروازی‌های ماجراجویانه بخاطر ایران گفت که نخست‌وزیر اسرائیل و تیمش در سال گذشته میلادی که دنیا را با تهدید حمله به ایران ترساندند، آخر سر کاری نکردند.
اهود اولمرت در مصاحبه خود با شبکه دوم تلویزیون اسرائیل گفته که طرح‌های پرهزینه نتانیاهو در مورد ایران راه به جایی نمی‌برد و بودجه کشور به هدر رفته است.
بنیامین نتانیاهو در پاسخ به رادیوی سراسری اسرائیل و رادیو ارتش این کشور گفت که این سخنان غیر مسوولانه است و اسراییل امکانات خود را برای حمله و امور دفاعی در ارتباط با نبردهای احتمالی و خطراتی که دور و نزدیک این کشور را تهدید می‌کند، تقویت کرده است.
سولی شاهوار، استاد مطالعات ایران و خلیج‌فارس در دانشگاه حیفا درباره اینکه آیا در اسرائیل تاکنون پول زیادی برای طراحی حمله به ایران صرف شده یا نه می‌گوید:« در مورد این موضوع چند سال است که بحث می‌شود. پیش از اینکه آقای نتانیاهو به نخستوزیری برگزیده شود هم این بحث بود. پس این موضوع از زمان آقای نتانیاهو شروع نشد اما او این موضوع را بیشتر دنبال کرد. در مورد اینکه آیا این مخارج بیخود است یا واجب است باید به تهدیدهایی که علیه اسراییل مطرح می‌شود، نگاه کرد. در اسرائیل دو نفر هستند که دیدگاهشان نسبت به تهدید ایران فرق دارد. آقای اولمرت فکر می‌کند که باید با ایران کنار آمد و تهدیدهای ایران لفظی است. از سوی دیگر آقای نتانیاهو است که این تهدیدها را جدی می‌گیرد و آمادگی و تمرینات نظامی را افزایش داده که اسرائیل آماده‌تر باشد.»
اهود اولمرت هم در آستانه انتخابات سراسری اسرائیل گفته که صرف‌نظر از این که چه کسی در اسرائیل در قدرت باشد، این کشور به ایران اجازه نخواهد داد که به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند.
مئیر جاودانفر، کارشناس امور خاورمیانه و تحلیلگر مسایل اسرائیل درباره رویکرد نامزدان انتخابات سراسری اسرائیل به برنامه هسته‌ای ایران می‌گوید:« از دیدگاه کاندیداهای نخستوزیری و انتخابات آینده در اسراییل، مساله ایران زیاد مطرح نشده است. گروه‌های چپی می‌گویند که باید با جامعه بین‌المللی درباره بحران هسته‌ای ایران همکاری کرد و این مساله تنها مشکل اسراییل نیست. گروه‌های راستی می‌گویند انتخاب همه گزینه‌ها را داریم و هیچ گزینه‌ای را نباید از دستور کار خارج کنیم. اما مساله‌ای که بین همه کاندیداهای اسرائیل مشترک است این است که هیچکدام نمی‌خواهند که دولت ایران مسلح به بمب اتم شود.»
در همین‌حال موسسه علوم و امنیت بین‌الملل که یکی از مراکز پژوهش‌های راهبردی در زمینه امور امنیت و دفاعی است، در گزارش جدید خود می‌نویسد مرکز آمریکایی « پروژه ایران» در سپتامبر سال ۲۰۱۲ میلادی، شهریور گذشته با انتشار گزارشی به نادرستی با استناد به تحلیل این موسسه نوشته بود که بعضی استدلال می‌کنند که بدون تحریم‌ها و دیگر فشارها و تهدید اسراییل، ایران تاکنون به سلاح هسته‌ای دست یافته بود.
موسسه علوم و امنیت بین‌المللی می‌گوید که این موسسه با چنین برداشتی موافق نیست زیرا همانگونه که مقام‌های رسمی اطلاعاتی آمریکا هم با اطمینان زیاد اعلام کرده‌اند، رهبر جمهوری اسلامی هنوز تصمیمی برای ساخت سلاح اتمی اتخاذ نکرده است.
با این‌حال موسسه علوم و امنیت بین‌الملل، احتمال دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای در صورت نبود فشارها را رد نمی‌کند.
مئیر جادوانفر، استاد و کارشناس خاورمیانه در تل‌آویو درباره اینکه فشارهای غرب و اسرائیل بر ایران تاچه حد مانع از ساخت سلاح هسته‌ای توسط ایران شده، می‌گوید:« به نظر من فشارهایی که تاکنون اسراییل بر ایران آورده بزرگترین تاثیری که داشته این بوده که انسجام بین‌المللی بین اروپایی‌ها بوجود آورده. به نظرم من دولت اسرائیل تاثیری جزیی داشته. بزرگترین دلیلی که دولت‌های اروپایی و آقای اوباما تصمیم گرفتند فشارها علیه ایران را افزایش دهند، اقدام‌های دولت ایران بوده. یکی حمله به سفارت انگلستان در تهران، دیگری کمک سپاه پاسداران به نیروهای طالبان در افغانستان برای حمله به نیروهای فرانسوی بود که این مساله انگیزه فرانسه را افزایش داد. سومین مساله ساختن سایت فوردو بود برای غنی‌سازی اورانیوم که آمریکا را غافلگیر کرد و در مجموع اقدام‌های دولت ایران به نیت دولت اسرائیل برای بوجود آمدن انسجام بین‌المللی علیه برنامه هسته‌ای ایران کمک کرد.»
اسرائیل تاکنون بارها ایران را تهدید کرده که به تاسیسات اتمی این کشور حمله خواهد کرد. ایران هم در مقابل گفته اگر اسراییل به این کشور حمله کند، تاسیسات اتمی و کارخانه‌های اسلحه‌سازی اسراییل را هدف قرار می‌دهد.
پیشتر فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی گفته بود موشک‌های ایران قادرند تا سیاست اسرائیل را هدف قرار دهند اما تحلیلگران نظامی در غرب، دقت و کارآمدی موشک‌های ایرانی را زیر سوال برده‌اند. اسراییل، آمریکا و کشورهای غربی بیم آن دارند که ایران به‌دنبال سلاح هسته‌ای باشد. اتهامی که ایران بارها آن را رد کرده است.
دولت ائتلافی بنیامین نتانیاهو از سال ۲۰۰۹ میلادی، چهار سال پیش قدرت را در اسرائیل در دست داشته و او در صورت موفقیت حزب تحت رهبری‌اش می‌تواند دوباره نخست‌وزیر شود.