در انتخابات آتی نباید حامیان احمدینژاد را بازنده تلقی کرد
با نزدیک شدن زمان برگزاری انتخابات ریاستجمهوری در ایران، توجه رسانههای غربی به آرایش نیروهای سیاسی در این کشور نیز افزایش یافته است. خبرگزاری آلمان در گزارشی به بررسی نامزدهای احتمالی در انتخابات آتی پرداخته است.
در گزارش خبرگزاری آلمان آمده است از آنجاییکه محمود احمدینژاد پس از دو دوره ریاست جمهوری دیگر نمیتواند برای سومین بار متوالی خود را نامزد کند، در پی معرفی جانشینی از نزدیکان خود است.
در رسانههای داخلی ایران از دستکم ۴۰ نامزد احتمالی در انتخابات آتی نام برده میشود، اما هنوز با اطمینان نمیتوان گفت که چه افرادی واقعاَ پا به میدان خواهند گذاشت. نظام جمهوری اسلامی برای گرم نگاهداشتن فضای انتخاباتی و حضور مردم، مجبور به برگزاری انتخاباتی "رقابتی" است. زیرا در غیر اینصورت و با تکرار تجربه تلخ انتخابات ۸۸، امید به هرگونه انتخابات برای همیشه نزد ایرانیان از بین خواهد رفت.
اما آنچه که بیش از نامزد مناسب برای انتخابات آتی ایران جلب توجه میکند، اوضاع نابسامان سیاسی و اقتصادی و یافتن راهحلهای مناسب برای آن است. احمدینژاد وعده داده بود که در دور دوم ریاستجمهوریش اوضاع بهتر خواهد شد، اما واقعیتهای اقتصادی تصویر دیگری را نشان میدهد.
افزایش مخالفان احمدینژاد
در این گزارش آمده است که تحریمها سبب کاهش درآمدهای نفتی شده و ارز ملی ایران نیز در عرض چند ماه یکسوم ارزش خود را از دست داده است. احمدینژاد که زمانی مورد حمایت رهبر جمهوری اسلامی و اغلب گروههای اصولگرا بود، حال با جبههای از مخالفان گوناگون روبرو است.
اگر زمانی اصلاحطلبان، تنها منتقدان جدی احمدینژاد در نظام جمهوری اسلامی به حساب میآمدند، حال با وخامت اوضاع اقتصادی اصولگرایان نیز به صف مخالفان دولت پیوستهاند. بسیاری از حامیان پیشین احمدینژاد حال از منتقدان سرسخت وی به شمار میآیند. نزدیکان احمدینژاد، همچون اسفندیار رحیممشایی از سوی اصولگرایان "جریان انحرافی" خوانده میشوند.
کار طاقتفرسای رئیسجمهور آتی
محمود احمدینژاد و اسفندیار رحیممشایی
خبرگزاری آلمان به نقل از یک روزنامهنگار اصلاحطلب مینویسد: «باید با جانشین احمدینژاد همدردی داشت، زیرا که وی تنها وارث مشکلات خواهد بود.»
اختلافات احمدینژاد و برادران لاریجانی که ریاست دو قوه مقننه و قضایی را برعهده دارد، در روزهای اخیر آشکارا شدت یافته است. در دور نخست ریاستجمهوری احمدینژاد، علی لاریجانی از همنظران وی به شمار میآمد و به مدت دو سال نیز ریاست هیات ایرانی در مذاکرات اتمی با غرب را برعهده داشت، اما احمدینژاد بهتدریج او را کنار نهاد.
این گزارش نامزدی احتمالی حسن روحانی در انتخابات ریاستجمهوری آتی را یک پدیده جالب ارزیابی میکند. حسن روحانی در دوران خاتمی رئیس هیات ایرانی در مذاکرات اتمی بود و با رویکردی عملگرایانه حتی به مرز توافق با گروه پنج بهعلاوهی یک نیز نزدیک شد. وی یکی از نزدیکان اکبر هاشمی رفسنجانی به شمار میآید.
احمدینژاد را نباید دست کم گرفت
خبرگزاری آلمان به نقل از یک جامعهشناس ایرانی درباره انتخابات پیشرو مینویسد: « تلاشهای آتی احمدینژاد دارای اهمیت است. نباید او را حذفشده تلقی کرد.»
بنا به ارزیابی خبرگزاری آلمان نمایش روسی "پوتین/ مدودف" در ایران به سختی قابل تقلید خواهد بود، زیرا اسفندیار رحیممشایی نه تنها از حمایت روحانیت ایران برخوردار نیست، بلکه "خاری در چشم" آنان محسوب میشود. نظرات مشایی درباره اسرائیل و "ایرانیت" جمعی از اصولگرایان حامی خامنهای را به مخالفت علنی با وی کشانده است.
بیشک احمدینژاد امیدوار است که در دور بعدی یکی از نزدیکان خود ریاست قوه مجریه را برعهده گیرد، تا وی پس از یک دوره تنفس دوباره بر کرسی ریاستجمهوری بنشیند.
عدم تغییر در سیاست خارجی
تحلیلگران سیاسی به خوبی آگاهند که اختیارات مقام ریاستجمهوری در ایران محدود و مشروط است. خبرگزاری آلمان به نقل از یک دیپلمات خارجی در تهران مینویسد که با انتخاب رئیسجمهور جدید "نباید انتظار داشت که تغییرات زیادی در سیاست خارجی و اتمی ایران بوجود آید."
اما تصمیمات و راهکارهای مدیریتی رئیسجمهور ایران میتواند در عرصه اقتصاد و سیاست داخلی تاثیرگذار باشند.
بر اساس گزارش خبرگزاری آلمان دولتهای اصولگرا و اصلاحطلب هیچیک قادر به تغییر برنامه اتمی و بهبود مناسبات ایران با آمریکا و اسرائیل نبودهاند و این مسائل کلیدی همچنان در حوزه اختیارات علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی قرار دارد.