با مرگ طالبانی، چه بر سر عراق می آید؟
مجله"فورین پولیسی" چاپ آمریکا آینده عراق پس از مرگ رئیس جمهور"جلال طالبانی" که هم اکنون بدلیل سکته مغزی در بیمارستان بستری میباشد را مورد بررسی قرار داد.
پایگاه خبری تحلیلی انتخاب : مجله"فورین پولیسی" چاپ آمریکا آینده عراق پس از مرگ رئیس جمهور"جلال طالبانی" که هم اکنون بدلیل سکته مغزی در بیمارستان بستری میباشد را مورد بررسی قرار داد.
به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ؛ "پیتر غالبریس" سفیر سابق آمریکا در کرواسی و نویسنده این گزارش که شفق نیوز هم آنرا مطالعه کرد،عقیده دارد که طالبانی تنها شخصیت سیاسی عراق است که توافقی و اتحاد گرا است.
وی که نویسنده کتاب "نهایت عراق" نیز میباشد،در مقاله اش از دوستی عمیق و 25 ساله اش با رئیس جمهور طالبانی میگوید و او را اولین رئیس جمهور عراقی توصیف کرد که پس از هزاران سال در کشوری که مهد تمدن بشمار میرود،از راه انتخابات دموکراتیک انتخاب شده است.
نویسنده،طالبانی را دارای شخصیتی یکسان قلمداد کرد و البته او را تنها شخص در میان نخبگان سیاسی از این لحاظ قلمداد کرد،وی افزود: او یک شخصیت قدرتمند کورد نیز باقی ماند و هنگامیکه از وطن صحبت میکرد منظورش اقلیم کوردستان بود و از حقوق اقلیم با در نظر گرفتن قانون اساسی عراق کاملاً دفاع کرد.
وی از سِمَت تشریفاتی خود بعنوان رئیس جمهور عراق،بهترین استفاده را کرد و شروع به کم کردن اختلافات میان شیعیان،سنیان و کوردان نمود،ضمن اینکه در آخرین وساطت خود موفق شد با تنظیم توافقنامه ای میان بغداد و اربیل،نیروهای مسلح هر دو جانب را مجاب کند تا از از مناطق مورد نزاع و حوالی کرکوک عقب نشینی کنند.
او بارها نیز میان شیعیان و سنیان و حتی میان احزاب شیعه با شیعه میانجیگری کرد،او شخصیت منحصر بفردی دارد و گرمای خاصی به نشستها میدهد،او میهمانان خود را به گرمی در آغوش میگیرد و حتی در هنگام میهمانی و بر سر سفره غذا،خود شخصاً اقدام به پذیرائی از میهمانش مینماید.
این مسائل باعث میشود او شخصیت بدون جایگزینی باشد،اعتقادها بر این است که کوردان میخواهند یک شخصیت کورد دیگر را جایگزین او کنند،اما در حقیقت کوردان خواستار استمرار او در این سِمَت میباشند زیرا او شخصیت مسلطی بر رهبران سیاسی جدید عراق دارد ضمن اینکه مشکل عملی وجود دو رهبر کورد را نیز حل نمود.
اما امروز کوردان به منصب ریاست جمهوری اگر شخصیت دیگری جایگزین طالبانی شود اهمیت چندانی نمیدهند،آنها از حکومت عراق حقوق قانونی نفت و اجرای همه پرسی در مورد کرکوک و دیگر مناطق مورد نزاع را میخواهند ضمن اینکه نخست وزیر "نوری مالکی" را بزرگترین مانع در تحقیق این اهداف قلمداد میکنند و از عواقب میل به دیکتاتوری بیم دارند.
کوردان در صوتیکه قرار باشد شخص دیگری جایگزین طالبانی در منصب ریاست جمهوری شود؛ در صورتیکه خواهان درخواستهای آنان از مالکی باشد انعطاف پذیری هم نشان خواهند داد.
نویسنده مقاله به نقش رئیس جمهور در جلوگیری از سلب اعتماد از نخست وزیر "نوری مالکی" که احزاب کورد و طرفداران "ایاد علاوی" نخست وزیر سابق عراق به آن نزدیک شده بودند نیز اشاره ای می نماید.
وی می افزاید: حکومت اقلیم کوردستان و توان نظامی پیشمرگه نیز به موضع قدرتی در مقابله با مالکی تبدیل شده،اقتصاد شکوفا و روابط مناسب خارجی بخصوص با ترکیه همسایه نیز مزید بر علت است،در حالیکه مالکی با همتای ترک خود"رجب طیب اردوغان" روابط خوبی ندارد و بغداد نیز در اربیل نفوذی ندارد.
نویسنده سپس به نقش طالبانی و بارزانی در زمان جنگ طائفه ای اشاره نمود که این دو شخصیت مهم کورد توانستند پناهگاه ایمنی برای مسیحیان و دیگر کسانی که از این جنگ گریختند،ایجاد کنند ضمن اینکه ارتباط طالبانی با سران سنی مذهب حتی قبل از قرار گرفتنش در پست ریاست جمهوری را مهم دانست زیرا باعث شد آنها احساس نکنند که در حاشیه قرار گرفته اند.
نویسنده در پایان می افزاید: درست است که شخصیتهای فراوانی میتوانند جایگزین رئیس جمهور شوند،اما طالبانی جای خالی را در عراق بجای میگذارد که هیچکدام از شخصیتهای سیاسی در عراق نمیتواند این جای خالی را پر کند.