شیوع بیماری شبه-سارس در منطقه خاورمیانه
شیوع بیماری سارس در سال ۲۰۰۳ در هنگکنگ جنجالبرانگیز شد
مجله فوربز در گزارشی که روز چهارم آذرماه منتشر کرد از لزوم جدی گرفتن احتمال «یک بیماری همهگیر دیگر» نوشته است که نشانههای آن این بار در منطقه خاورمیانه و کشورهای عربستان سعودی و قطر مشاهده شده است.
فوربز مینویسد: «آن طور که درباره اکثر بیماریهای همهگیر شایع است، به ظاهر تا قربانیانی بر اثر ابتلا به بیماری جان خود را از دست ندهند کسی وقوع بلایی همهگیر و مُهلک را جدی نمیگیرد.»
این نشریه در ادامه تصریح میکند که اگر «چنین هم باشد، وقت آن رسیده که به نوعی ویروس شبه-سارس که در عربستان سعودی و قطر پخش شده توجه کنیم».
از مجموع شش مورد ابتلا به این ویروس که تا زمان تنظیم مطلب مجله فوربز گزارش شده، دو مورد به مرگ بیماران منتهی شده و این «خود حاکی از میزان خطر و مرگ و میر احتمالی ناشی از فراگیر شدن این ویروس جدید است».
به گزارش خبرگزاری رویترز، سازمان جهانی بهداشت نیز در اواخر ماه سپتامبر سال جاری در واکنش به مشاهده موارد ابتلا به ویروس فوق، با صدور هشداری اعلام کرد نوعی ویروس که تأثیر آن بر انسان تاکنون پوشیده بوده موجب بروز نوعی بیماری در یک مرد قطری شده که به تازگی از سفر عربستان سعودی بازگشته است.
این خبرگزاری ادامه میدهد که در عربستان نیز، در موردی دیگر، به تازگی شخصی در اثر ابتلا به همین ویروس جان خود را از دست داده است.
روز جمعه، سوم آذرماه، سازمان جهانی بهداشت با صدور اطلاعیهای از ثبت چهار مورد دیگر از مشاهده بیماری جدید و یک مورد فوت بیمار خبر داد.
عامل بیماری جدید یک «ویروس کرونا» است که موجب بروز عوارضی شبیه بیماری سارس (نشانگان تنفسی حاد) در شخص میشود.
بیماری سارس در سال ۲۰۰۲ در کشور چین پیدا و به سرعت پخش شد و در نهایت ۱۰ درصد از هشت هزار نفر مبتلا به این بیماری در سراسر جهان را به کام مرگ کشاند.
عوارض این بیماری شامل سرفه، مشکل تنفسی و تب بالاست. این مرض نیز مانند دیگر بیماریهای تنفسی از طریق ذرات ویروسی منتشر شده، به وسیله سرفه و عطسه در محیط پخش میشود و شخص را آلوده میکند.
سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده است که هم اکنون دستاندرکار تحقیق درباره سرمنشاء این بیماری جدید شبه-سارس است.
بیانیه این سازمان جهانی توضیح میدهد که «از دو مورد جدید ابتلا به ویروس تازه که در عربستان سعودی مشاهده شده یک نفر جان خود را از دست داده و دیگری بهبود یافته است».
به ظاهر هر دو این بیماران اعضای یک خانواده بوده و در خانهای مشترک زندگی میکردهاند.
با این همه پرسش آن است که با چنین اوصافی آیا جای نگرانی جدی وجود دارد؟ باید گفت که در این مرحله شاید پاسخ این سؤال منفی باشد. اگرچه از سوی دیگر باید اذعان کرد که هم اکنون اطلاعات کافی در دست است که نشان میدهد بیتوجهی نیز گزینه چندان عاقلانهای نخواهد بود.