دستاوردهای آخرین سفر احمدی نژاد به نیویوک
حسین علیزاده (دیپلمات پیشین در فنلاند)
در حالی که طی هشت سال ریاست دولت جمهوری اسلامی، احمدی نژاد هیچ دیدار دوجانبه ای از قاره سبز یا همان اروپا (که متجاوز از ۳۰% تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص داده است) نداشت و دو د یدار او از ژنو و رم، صرفاً در چارچوب اجلاس های بین المللی انجام شده بود، وی هشت سال متوالی برای سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کرده است.
اما کارنامه دستاوردهای او در این هشت سفر را می توان به شرح زیر ارزیابی کرد:
رییس دولتی در کسوت ریاست غیرمتعهدها
چندی پیش از این طی اجلاس پر هزینه ای (۶۰۰ میلیون دلار)، کنفرانس سران کشورهای غیرمتعهد در تهران برگزار شد که طی آن محمد مرسی در دیداری پنج ساعته از تهران، ریاست این سازمان را از مصر به ایران تسلیم کرد.
هشتمین حضور احمدی نژاد در مجمع عمومی در حالی انجام شد که بر خلاف سال های پیشین وی علاوه بر ریاست دولت جمهوری اسلامی، ریاست جنبش عدم تعهد (سازمانی با بیش از ۱۲۰ عضو) را نیز برعهد داشت.
حضور سران و مقامات ارشد ۱۹۳ کشور جهان در مجمع عمومی فرصت مغتنمی است که سران کشورها در حاشیه برگزاری مجمع ، دیدارهای دوجانبه و بعضا چندجانبه با یکدیگر داشته باشند.
احمدی نژاد در سال های پیش ملاقات هایی مثلا با برلوسکنی نخست وزیر ایتالیا در حاشیه مجمع عمومی داشته است. اما امسال حکایتی دیگر رقم خورد.
تنها چهار دیدار
بنا به اعلام سایت ریاست جمهوری ایران و تصاویر منتشر شده در این سایت، احمدی نژاد طی چهار روز اقامت خود و هیات ۱۲۰ نفره همراه در نیویورک صرف نظر از ملاقات با وزیرخارجه ترکیه، تنها با سران چهار کشور از کوچکترین، فقیرترین و کم تاثیرگذارترین کشورها در عرصه بین الملل دیدار و گفت وگو داشت. این کشورها عبارت بودند از:
- کومور ( ۱۵۲مین کشور از نظر تولید ناخالص داخلی با مساحت ۲۲۳۵ کیلومتر مربع، جمعیت ۸۰۰ هزار نفر)
- سوازیلند ( ۱۲۲مین کشور از نظر تولید ناخالص داخلی با ۱۷۰۰۰ کیلومتر مربع، جمعیت ۱ میلیون نفر)
- سنت وینسنت (۸۰مین کشور از نظر تولید ناخالص داخلی با ۳۸۹ کیلومتر، جمعیت ۱۲۰ هزار نفر)
- بولیوی (پس از گویان فقیر ترین کشور امریکای جنوبی، ۱۲۵مین مین کشور از نظر تولید ناخالص داخلی)
جای شگفت است که نه تنها هیچ یک از اعضای برجسته جنبش عدم تعهد مثل مصر و هند و اندونزی حاضر به ملاقات با احمدی نژاد نشدند که هیچ یک از کشورهای اسلامی یا کشور های عربی و حتی هیچ یک از کشورهای همسایه مثل افغانستان و پاکستان و عراق نیز دیداری با احمدی نژاد نداشتند.
گفتنی است که سایت ریاست جمهوری ایران مدعی شد که احمدی نژاد در دیدار جمعی از دانشجویان و اساتید دانشگاه های آمریکا به پرسش های آنان پاسخ گفت. این در حالی است که این سایت در گزارش خود از این دیدار حتی نام یک تن از اساتید و دانشجویان امریکایی را ذکر نکرده است.
حضور رسانه ای پررنگ
هرقدر ملاقات های دوجانبه احمدی نژاد کم رنگ بود، حضور او در برابر رسانه ها بیشتر بود. در هشتمین سفر خود نیز احمدی نژاد تلاش داشت حضور پررنگ رسانه ای داشته باشد اگرچه باید گفت که این علاقه مندی او نیز نسبت به سال های پیش بسیار کم رونق تر از قبل بود.
بنا به اعلام سایت ریاست جمهوری ایران در طول این سفر وی هشت مصاحبه جداگانه ای با رسانه ها داشت که عبارت بودند از: خبرگزاری سی ان ان (انگلیسی و اسپانیولی)، آسوشیدپرس، پی بی اس،الجزیره انگلیسی، شبکه ان اچ کی ژاپن، روزنامه واشنگتن پست و شبکه عربی زبان المیادین.
درخواست اسرائیل برآورده شد
پیش از انجام سفر اخیر محمود احمدی نژاد به نیویورک، «رئوبن ریبلین» رییس پارلمان اسرائیل (کنست) از سران جهانی خواسته بود از ملاقات با محمود احمدی نژاد در نیویورک خودداری کنند. این که سران کشورهای جهان آیا به درخواست اسرائیل مایل به دیدار با احمدی نژاد نشدند بحث دیگری است اما انجام سفری که از پیش معلوم بود دیدارهای درخور توجهی در آن صورت نخواهد پذیرفت، عملاً انزوای احمدی نژاد و دولت جمهوری اسلامی را آن گونه که اسرائیل می خواست بر پرده آفتاب افکند.
تکرار مکرر رسوایی ها
چنین واکنش هایی در حالی اتفاق می افتد که کاملا قابل پیش بینی بودند. کافی است به سفر اخیر محمود احمدی نژاد برای شرکت در اجلاس زمین در برزیل مراجعه کرد که از میان صد کشور جهان، احمدی نژاد فقط توانست با رییس جمهور سریلانکا دیدار کند حتی خانم دیلما روسف رییس جمهور برزیل نیز حاضر به ملاقات با احمدی نژاد نشد و نهایتا احمدی نژاد بدون حضور حتی یک مقام برزیلی در هنگام ورود و هنگام خروج فقط با محافظ های برزیلی عکس یادگاری انداخت. - مراجعه شود به مقاله ای از نویسنده در رادیو فردا با عنوان: سفر احمدی نژاد به برزیل: جهل یا تجاهل نسبت به پروتکل های سفر.
در پی بالاگرفتن موج اعترضات رسانه های داخلی به رسوایی که احمدی نژاد در برزیل دامن زده بود، رامین مهمانپرست، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران با چشم پوشیدن بر تمام تشریفات نادیده گرفته شده در سفر احمدی نژاد به برزیل گفت: «عملاً امکان پذیر نبود که در یک اجلاس دو روزه مقامات ۱۰۰ کشور با رییس جمهوری کشور میزبان ملاقات دو جانبه داشته باشند.»
اینک سخنگوی وزارت خارجه باید پاسخگو باشد چرا و چگونه در هشتمین سفر احمدی نژاد رییس دولت جمهوری اسلامی و رییس جنبش عدم تعهد به نیویورک حتی یک کشور همسایه حاضر به ملاقات با او نشد؟
هشتمین و آخرین سفر احمدی نژاد به نیویورک در حالی پایان یافت که وی به خواست و اراده خود سال به سال افول ستاره اقبالش را که به لطف رهبر جمهوری اسلامی (نه خواست مردم) به او اعطا شده بود، به رؤیت جهانیان رساند تا نه تنها نشانی باشد بر افول ستاره اقبال او بلکه افول ستاره اقبال جمهوری اسلامی در عرصه بین الملل. رژیمی با چنین انزوا چگونه خواهد توانست در برابر توفان های پیش رو مقابله کند؟