فیلم ضد اسلامی و اتهام زنی آیت الله خامنه‌ای در پیامی کوتاه

مجید محمدی ( جامعه شناس )

آیت الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، در واکنش زودهنگام به انتشار فیلم "معصومیت مسلمانان" اطلاعیه‌ای صادر کرده و در این اطلاعیه که ریختن نفت بر آتشی بی ثمر و مخرب است، دستکم مرتکب دو اتهام زنی بیمورد شده است:
 
 
اتهام اول
 
 
او در این بیانیه (مورخ ۲۳ شهریور ۱۳۹۱) می گوید: "متهم اول در این جنایت [اهانت به پیامبر]، صهیونیسم و دولت امریکا است." اما از روز روشن تر است که این فیلم نه توسط دولت ایالات متحده و دولت اسرائیل تهیه شده و نه مقامات دولتی نقشی در تولید و توزیع و ترویج آن داشته‌اند. بیش از همه خود اسلامگرایان به ترویج این فیلم که بیننده‌ی بسیار محدودی در سایت یوتیوب پیش از جار و جنجال داشت کمک کرده‌اند.
 
 
علی خامنه‌ای برای بیان این اتهام بی اساس وانمود می کند که نمی داند فیلمسازی در ایالات متحده بر خلاف جمهوری اسلامی تحت کنترل و نظارت دولتی نیست و وفاداران به کاخ سفید سالانه دهها میلیون دلار برای ساختن فیلم‌های سفارشی بودجه دریافت نمی کنند. 
 
 
آقای خامنه‌ای در این موضوع نیز به سراغ نظریه‌ی توطئه رفته و برای فیلمی که هنوز تهیه کننده و کارگردان آن روشن نبوده (اسامی منتشره در روز ۲۲ شهریور اسم مستعار بودند) پشت صحنه درست کرده است: "پشت صحنه‌ی این حرکت شرارت بار، سیاستهای خصمانه‌ی صهیونیسم و امریکا و دیگر سران استکبار جهانی است که به خیال باطل خود می خواهند مقدسات اسلامی را در چشم نسل‌های جوان در دنیای اسلام از جایگاه رفیع خود فروافکنده و احساسات دینی آنان را خاموش کنند."
 
 
در ساعاتی پس از انتشار بیانیه‌ی علی خامنه‌ای روشن شد که یکی از دست اندرکاران فیلم یک مصری مسیحی قبطی (به نام نکولا باسلی نکولا) بوده است که خود را یک اسرائیلی- امریکایی معرفی کرده است. او حتی برای استخدام برخی بازیگران، فیلمنامه را با تغییر در اختیار آنها قرار داده و نامی از پیامبر اسلام در آن نیاورده است. بر اساس گزارش‌های پلیس وی دارای سوء سابقه (دزدی هویت افراد و تقلب بانکی در استفاده از چک های غیر واقعی) نیز بوده و در گذشته به ۲۱ ماه زندان محکوم شده است.
 
 
دست اندرکار دیگر فیلم یک مسیحی است به نام استیو کلاین که در جنگ عراق حضور داشته و در دوره‌ای با یک برنامه‌ی رادیویی مسیحی در خاورمیانه همکاری داشته است. البته هنوز دقیقا روشن نیست که چه کسی منابع مالی فیلم را تامین کرده، فیلم چگونه ساخته شده و مهم تر از همه چه کسی ۱۴ دقیقه‌ی موجود از آن را به زبان عربی ترجمه کرده و در یوتیوب منتشر کرده است. در سال ۲۰۰۹ فیلمی با عنوان "جنگجویان صحرا" ثبت شده که تهیه کننده یا کارگردان آن سَم باسیل نام دارد و احتمالا همین فیلم است.
 
 
ظاهرا علی خامنه‌ای از همه‌ی امور عالم و نیات افراد قبل از انتشار اخبار و گزارش‌ها باخبر است و قبل از روشن شدن موضوعات می تواند مرتکبان را تشخیص دهد و عامل و مباشر را معرفی کند. اگر اندکی آزادی رسانه‌ها در کشور وجود داشت چنین رهبری را که بدون اطلاع اظهار نظر می کند نقره داغ می کردند. البته در عبارات فوق، او خود را به نادانی از این موضوع می زند که اعمال حکومت دینی در ایران بیش از هر اقدامی اسلام را در چشم نسل جوان ایران فروافکنده است.
 
 
اتهام دوم
 
 
اتهام دیگر وی حمایت دولت‌های غربی از منتقدان یا مخالفان اسلام است: "اگر از حلقه‌های قبلی این زنجیره‌ی پلید یعنی سلمان رشدی و کاریکاتوریست دانمارکی و کشیش‌های امریکایی آتش زننده قرآن حمایت نمی کردند و ده‌ها فیلم ضد اسلام را در بنگاههای وابسته به سرمایه داران صهیونیست سفارش نمی دادند، امروز کار به این گناه عظیم و غیرقابل بخشش نمی رسید." آیت الله خامنه‌ای می داند که دولت‌های غربی نمی توانند مثل خود وی دهان‌ها را ببندند و صداها را خاموش کنند چنان که وفاداران به وی در لندن و نیویورک و هامبورگ مدرسه و نشریه دارند و دیدگاه‌های علی خامنه‌ای را بسط و نشر می دهند. 
 
 
او اول اتهامی می بافد و به دولت‌های غربی نسبت می دهد (و یک کشیش را به کشیش‌ها تبدیل می کند) و برای اثبات درست بودن مدعای دولت‌های غربی (مبنی بر این که موضع متفاوتی با منتقدان اسلام دارند) از آنها  غیر ممکن طلب می کند: "سیاستمداران امریکا اگر در ادعای دخالت نداشتن خود صادق‌اند باید عاملان این جنایت شنیع و پشتیبانان مالی آن را که دل ملت‌های مسلمان را به درد آورده اند، به مجازات متناسب با این جرم بزرگ برسانند."

او باز با تمسک به اتهام زنی تظاهر می کند که نمی داند دولت‌های غربی مثل حکومت وی نمی توانند شهروندان را به خاطر بیان یک موضوع یا انتقادی کوچک از رهبر کشور سال‌ها در زندان نگاه دارند یا شکنجه کنند یا به دست عوامل خود در عقب ون خفه کرده و در بیابانها رها سازند. دولت‌های غربی برخلاف چهره‌ای که خامنه‌ای از آنها عرضه می کند مجبورند از آزادی بیان و جان شهروندان خود حتی اگر اتهامی متوجه آنان باشد حمایت کنند و نه این که حامی انتقاد از اسلام باشند.