آقای ضرغامی! مخاطب را «جیگر» فرض کرده اید؟!
سایت انتخاب می نویسد :
مصطفی حق بین - سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ پس از آبروریزی و افتضاح صداوسیما در تحریف سخنان مرسی که سوگمندانه در عرصه بین الملل نیز بازتاب گسترده ای داشته است ، جناب آقای ضرغامی رییس سازمان صداوسیما در اظهارنظری کم نظیر ، «خستگی» و «اشتباه لفظی» را عامل اصلی تحریف سخنان رییس جمهور مصر خواندند.
به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ در این مورد ، تنها چند موضوع و سئوال به ذهن نگارنده رسیده که بد ندیدیم با خوانندگان محترم نیز در میان بگذاریم:
1. جناب ضرغامی طبعاً نمی توانند انکار کنند که «امانتداری» در «ترجمه» ، شرط اول است ، حتی اگر اظهارات سخنران بی ربط و از سر بی اطلاعی باشد ، اگر ایشان تمایلی به پذیرش این اصل ندارند ، نباید اصراری به پوشش زنده اجلاس یا هر نشست و اتفاق دیگری داشته باشند.
2 . اصل تحریف ، نشاندهنده پذیرش «بی احترامی به شعور مخاطب» از سوی سازمان صداوسیماست. سازمانی که نه فقط چنین اتفاقی را که گاه اخبار بین الملل را چنان وارونه جلوه می دهد که انگشت تحیر و تعجب به دندان می گیرند.
3. فرض بگیرید این اتفاق ناگوار بار دیگر در صدا و سیما بیافتد ، آیا در چنین شرایطی که مخاطب احساس می کند به شعورش توهین شده ، برای جناب ضرغامی بهتر نیست که به جای گریز به صحرای کربلا، «اشتباه عمدی» را بپذیرد؟ به واقع ، این همه آسمان ریسمان کردن برای فرار یک کلمه «عذرخواهی» است؟! خب عذرخواهی نکتید ، ابراز تاسف کنید! نمی پذیرید ، «ابراز تاسف» هم نکنید ، اما اشتباهتان را بپذیرید!
سئوال اساسی ام این است، آیا جناب ضرغامی به عنوان مدیر بزرگترین رسانه ایران، نمی دانند بهترین راه برای برافروختن آتش عصبانیت مخاطب و برخی اعراب، هر چیزی جز توسل به دروغ است؟!
4. حال سراغ اصل اظهارات ایشان می رویم که عذر بدتر از گناه است . ایشان گفته اند: «تحریفی در کار نبوده و مشکل، به خاطر خستگی و اشتباه مترجم بوده است!»
آقای ضرغامی! می دانید چه می گویید؟! اشتباه چه با چه؟! فرضاً اگر به جای سوریه ، جناب مترجم گفته بودند «روسیه» قابل گذشت بود و می شد چنین اشتباهی را به حساب خستگی گذاشت! اما فاصله «سوریه» تا «بحرین» ، فاصله کمی نیست؟ چگونه است که جناب مترجم ، از فرط خستگی کلمات دیگر را با یکدیگر اشتباه نگرفتند و فقط در این یک مورد خاص «اشتباه» کردند؟!
جناب مهندس! مخاطب را چه فرض کرده اید (به قول یکی از خوانندگان «انتخاب» ، گویی جناب ضرغامی مخاطب را «جیگر» فرض کرده که البته سخنی است ناخوشایند اما مملو از واقعیت) ، آیا اساساً چیزی در مورد «شعور مخاطب» به گوش تان خورده است؟ وقتی جنابعالی پس از تاکیدات رهبر معظم انقلاب ، بالاخره پذیرفتید که گاهی به دانشگاهها بروید و گاهی هم پاسخگو باشید ، جواب تان به همین سئوال دانشجویان ، خود نشاندهنده ی آن است که تا چه برای شعور مخاطب ارزش قائلید:
به گزارش سرویس سیاسی «انتخاب» ؛ ضرغامی در پاسخ به سوالی درباره علت عدم حضور وی در جمع‌های دانشجویی گفت: یکی از این دلایل این است که عملکرد ما همواره روی آنتن و مقابل چشم مردم است و نیازی به توضیح دادن دائمی ندارد.
این یعنی جناب ضرغامی، صرف «روی آنتن بودن» را دلیلی برای عدم پاسخگویی می داند! پس احترام به مخاطب چه می شود؟ به واقع ، چه می توان گفت؟
در ادامه جلسه پرسش و پاسخ با دانشجویان، آقای ضرغامی با اعتماد به نفس تمام، پس از توضیح کافی و اقناع ملت ایران برای تحریف سخنان مرسی، به تمجید تام و تمام از سازمان تحت مدیریت خود پرداخته و می فرمایند: پوشش نشست تهران واقعاً عالی بود!
5. ایشان در مورد ماجراهای پس از انتخابات ریاست جمهوری 88 می گویند که دلی پر از سخن دارند که نمی توانند آنها را به زبان بیاورند! در این مورد ، پاسخ به جناب ایشان باشد به وقت و موقعش که اینک سخن گفتن در مورد آن ، خلط مبحث است ، اما آقای ضرغامی! بسیاری از اتفاقات ناگوار آن روزها، نتیجه همین نوع تفکر جنابعالی بود که اینک به شکلی عیان، در مورد آن سخن می رود. «ندیدن برخی اشتباهات» و «ایده آل نشان دادن شرایط» (چیزی که اینک نیز وجود دارد) عارضه ایست که ظاهراً سازمان تحت مدیریت شما بدان دچار است، اگر باور نمی کنید یکبار اخبار تلویزیون را در مورد «عدم پوشش مشکلات و گرانی ها» و در عین حال «پوشش اخباری در مورد شرایط ایده آل» و از طرفی نشان دادن «شرایط وخیم اقتصادی غرب» مرور کنید!
البته نظر نگارنده این است که آقای ضرغامی نیتش خیر است و به خیال خود در حال خدمت به مردم و نظام است ، او احتمالاً پیش از تحریف سخنان مرسی، تصور می کرده چنین اقدامی باعث جلوگیری از ثلمه ای عظیم به کشور و اسلام و .... می شود ...
6. زمزمه های حضور آقای ضرغامی گاه و بیگاه در عرصه ریاست جمهوری شنیده می شود ، بی آنکه بخواهیم به این موضوع بپردازیم این نکته را یادآوری می کنیم که کشور ایران چند سالیست ، بیش از پیش گرفتار معصل «دروغ» و «فرار از پاسخگویی» و امثال آن شده ، تقاضای ما از جناب ضرغامی این است که بالاغیرتاً با این تفکر، نزدیک صندلی ریاست جمهوری نشوید!
7. و آخر سخن آنکه حق آن است که اشتباهات مکرر آقای ضرغامی در مدیریت صداوسیما که طی یک ماه اخیر و در ماجرای زلزله اخیر آذربایجان، به عدد دو (حداقل) افزایش یافته ، نیاز است که با واکنش مجلس شورای اسلامی مواجه شود ، از ایشان دعوت به عمل آورده و تذکری جدی داده تا از این پس ، ان شالله شاهد چنین اتفاقی نباشیم ؛ اتفاقی که کم کم (با بازی برخی دول عربی) تبدیل به یک افتضاح بین المللی شده است و تبعات آن، علی ظاهر تا دیرباز دامنگیر کشور خواهد بود.
توضیح: پیشتر از ملت ایران به خاطر انتخاب این تیتر پوزش می طلبم