به مناسبت سی امین سالگرد درگذشت اینگرید برگمن، ستاره معصوم و دلفریب سینما
زیبایی طبیعی، طبع آرام و استعداد چشمگیر اینگرید برگمن را به یکی از ستارههای سرشناس "عصر طلایی هالیوود" مبدل ساخت. تماشاگران شیفتهاش بودند، هالیوود او را میستود و منتقدان او را ترکیبی از "دلفریبی و معصومیت" لقب میدادند.
اینگرید برگمن از مادری آلمانی و پدری سوئدی در استکهلم متولد شد. پس از فوت والدینش در سالهای کودکی به نزد اقوامش فرستاده شد. در سن ۱۷ سالگی در یک مسابقه هنرپیشگی توجه داوران را به خود جلب کرد و توانست بورس تحصیلی تئاتر سلطنتی در استکهلم را به دست آورد.
استعداد چشمگیرش در بازیگری به زودی کشف شد و در سال ۱۹۳۲ نخستین پیشنهادها برای ایفای نقش در فیلمها به سویش روانه شد. بازی درخشان اینگرید برگمن در سال ۱۹۴۶ در نمایشنامهی " Joan of Lorraine" (تصویر) جایزه "تونی" را برایش به ارمغان آورد. این جایزه از سال ۱۹۴۷ هر ساله به نقشهای ایفا شده و تولیدات نمایشی برادوی داده و به عنوان مهمترین جایزه عرصه تئاتر آمریکا شناخته میشود.
اینگرید برگمن در نقش الزا لاند در فیلم "کازابلانکا" در کنار همفری بوگارت یکی از به یادماندنیترین نقشهای خود در سینما را به جای گذاشت. زوج برگمن و بوگارت در این فیلم به یکی از عاشقانهترین زوجهای تاریخ سینما تبدیل شدند.
اینگرید برگمن و روبرتو روسلینی، کارگردان شهیر ایتالیایی نخستین فیلم مشترکشان را در سال ۱۹۴۹ ساختند. برگمن که در آن زمان متأهل بود، به روسلینی دل بست و از او باردار شد. انتشار این خبر رسوایی و جنجال بزرگی در آمریکا به راه انداخت. اینگرید برگمن اندکی بعد از همسرش، یک دنداپزشک سوئدی، طلاق گرفت و همراه با روبرتو روسلینی به رم رفت. این دو در سال ۱۹۵۰ با یکدیگر ازدواج کردند.
سه فرزند حاصل زندگی مشترک اینگرید برگمن و روبرتو روسلینی بود. در تصویر آنها به همراه پسرشان روبرتو اینگمار و دوقلوهای دختر ایزابلا و ایزوتا در خانهی تابستانیشان در حومهی شهر رم دیده میشوند. برگمن یک فرزند دختر نیز از ازدواج پیشیناش داشت.
اینگرید برگمن و کری گرانت در سال ۱۹۴۶ در فیلم "بدنام" ساخته آلفرد هیچکاک در کنار یکدیگر قرار گرفتند. بوسه مشهور این دو در این فیلم، در آن زمان به عنوان طولانیترین صحنهی بوسه در تاریخ سینما به ثبت رسید. برگمن و گرانت ۱۲ سال بعد بار دیگر در فیلم "Indiscreet" همبازی شدند.
کری گرانت و اینگرید برگمن دوستان خوب یکدیگر در هالیوود به شمار میرفتند. در سال ۱۹۵۶ زمانی که جایزه اسکار بهترین هنرپیشه زن برای بازی در فیلم "آناستازیا" به اینگرید برگمن تعلق گرفت، کری گرانت برای دریافت جایزه به جای وی به روی صحنه رفت. برگمن در آن زمان هنوز آمادگی رویارویی با جامعه آمریکا را به دلیل رابطه جنجالیاش با روسلینی نداشت.
تصویری از برگمن به همراه فرزندانش در رم.
در سال ۱۹۵۷ اینگرید برگمن و روبرتو روسلینی از یکدیگر جدا شدند. یک سال پس از آن برگمن با لارس اشمیت، تهیهکننده سوئدی ازدواج کرد که این پیوند در سال ۱۹۷۵ شکسته شد.
اینگرید برگمن نزدیک به نیم قرن در برابر دوربین بازی کرد و جوایز مهم بسیاری از جمله سه جایزه اسکار بدست آورد. او یک بار در مورد خود گفته بود: «من پشیمان نیستم. اگر نگران این بودم که مردم در موردم چه میگویند، هیچوقت نمیتوانستم آنگونه زندگی کنم که کردم.» برگمن در روز ۲۹ اوت سال ۱۹۸۲ در شهر لندن پس از چند سال مبارزه تسلیم سرطان سینه شد و درگذشت.