بررسی عملکرد نفر به نفر کاروان ایران در المپیک

دیگر ورزشها - تاریخی، بهترین لقبی است که می‌توان برای کاروان المپیک ایران در لندن به‌کار گرفت.

                         

مرتضی رضایی: کسب چهارمدال طلا، پنج نقره و سه برنز غیر قابل پیش‌بینی اما شدنی بود. امسال هفدهم شدیم و شاید این رتبه در قیاس با کشورهایی مثل آمریکا و چین و بریتانیا چندان چشمگیر نباشد اما ارزش زیادی برایمان دارد. در المپیک قبل پنجاه و یکم شدیم و همین اختلاف عددی خودش دلیلی است برای یک موفقیت، موفقیتی که با غیرت، همت، مصدومیت و حتی بدون حضور مربیان در برخی از رشته‌ها به‌دست آمد. ایران با بهداد، حمید، امید و قاسم طلایی شد و با پرتاب احسان، تلاش سجاد، صبوری نواب و درایت محمد رنگ نقره‌ای به خودش گرفت. برنز هم با شایستگی بر سینه کیانوش و کمیل و احسان نشست تا این افتخار تاریخی رقم بخورد.

المپیک با همه هیجاناتش تمام شد و همه‌چیز رفت تا چهارسال دیگر در برزیل. باید گفت که شروع برای افتخار‌آفرینی دیگری در آن مسابقات از همین حالا هم دیر است و اگر قرار است تغییر و تحولی صورت بگیرد، مدیری برکنار شود و مربیان خارجی به همراه ورزشکاران به این رقابت‌ها نروند چه بهتر که همین حالا تکلیف را مشخص کنند. ورزشکاران ایران پتانسیل افتخار‌آفرینی‌‌های زیادی را دارند و تزریق کمی روحیه، اعتماد و البته حمایت می‌تواند حماسه تاریخی دیگری را توسط آنها رقم بزند. نگاهی به این جدول به خوبی نشان می‌دهد‌‌؛ تغییرات در فدراسیون‌های مختلف چه نقشی در موفقیت یا ناکامی ورزشکاران صاحب شانس مدال ایران داشته است.