نخست وزیر سابق اسرائیل: هیچ دلیلی برای حمله به ایران وجود ندارد

در حالی که این روزها گزارش های بی شماری در رسانه های اسرائیلی از نزدیک بودن زمان حمله اسرائیل به تأسیسات هسته ای ایران خبر می دهد، اهود اولمرت نخست وزیر پیشین اسرائیل در حمله ای شدید به نخست وزیر و وزیر دفاع کشورش گفت که «هیچ دلیلی برای حمله به ایران، چه حال و چه در آینده نزدیک، وجود ندارد».

به گزارش «وای نت نیوز»، تنها ساعاتی پس از سخنان روز یکشنبه بنیامین نتانیاهو در دولت اسرائیل در مورد اینکه «خطر هسته ای شدن ایران بزرگ تر از هر تهدید دیگری برای اسرائیل است»، اهود اولمرت مسئولان کنونی اسرائیل را به «اغراق گویی» و «تلاش برای ایجاد درام» و «وحشت افکنی» در مردم متهم کرد.

اهود اولمرت یکشنبه با حضور در برابر دانشجویان مجتمع آکادمیک «اونو» در اسرائیل گفت، بر اساس گزارش های اطلاعاتی اسرائیل و غربی و سایر همپیمانان، «حمله به ایران هیچ توجیهی ندارد و ادعای اینکه دارد دیر می شود، اغراق است».

آقای اولمرت گفت «من در میان مردم خود زندگی می کنم و نداهای آنها را می شنوم و وحشت را در چهره مردم می بینم؛ این وضع به توان ما در مقابله با تهدید ناشی از ایران هیچ کمکی نمی کند؛ شرایط را برای ما دشوار می کند و ما را مستهلک می کند».

نخست وزیر پیشین اسرائیل در سخنرانی یکشنبه خود نتانیاهو و اهود باراک را تلویحی متهم ساخت که کشور را از راه ایجاد هراس اداره می کنند و از آندو خواست که به ارزیابی ها و نصایح مقامات امنیتی و نظامی کشور که مخالف حمله هستند، گوش فرا دهند.

رسانه های اسرائیل تأکید دارند که نه تنها اکثر مقامات ارشد پیشین نظامی و اطلاعاتی اسرائیل بشدت مخالف حمله اسرائیل به ایران هستند بلکه ژنرال بنی گانتس رییس ستاد کل ارتش اسرائیل نیز قاطعانه با این اندیشه مخالفت می ورزد و ژنرال گانتس در این دیدگاه از حمایت شیمون پرز رییس جمهوری اسرائیل نیز برخوردار است.

بنیامین نتانیاهو در واکنش به مخالفت های ژنرال گانتس به تازگی آشکارا واکنش نشان داد و گفت «تصمیم گیرنده اصلی، کادر سیاسی است و کادر نظامی باید فرمانبردار باشد».

اهود اولمرت با اشاره به این اختلاف شدید میان ژنرال گانتس و نتانیاهو گفت «درست است که نخست وزیر از حق تصمیم گیری برخوردار است اما کمتر سابقه داشته است که بسیاری از کارشناسان و مقامات کشور قاطعانه یک نظر واحد را (در مخالفت با حمله اسرائیل به ایران) یکصدا تکرار کرده باشند و لذا باید به استدلال های این افراد به دقت گوش داد».

آقای اولمرت که بنا به ادعای رسانه های غربی او صادر کننده دستور حمله هوایی اسرائیل در روز ششم اکتبر سال ۲۰۰۷ به تأسیسات هسته ایِ در حالِ تکمیل سوریه در منطقه دیرالزور بود، درسخنان انتقادی یکشنبه خود افزود «در زمان ما نیز مسایل مشابهی وجود داشت اما چه در زمان اقدام لازم و چه قبل یا بعد از آن، حتی یک کلمه هم علنی بیان نشد».

اهود اولمرت و وزیرانی که در دولت او بودند، با گذشت پنج سال از حمله هوایی منتسب به اسرائیل علیه سوریه، تا به امروز از آن حمله هیچ سخنی نگفته اند؛ این اتفاقاً بنیامین نتانیاهو رهبر وقت اوپوزیسیون اسرائیل بود که دو سه هفته پس از آن حمله در شبکه اول تلویزیون اسرائیل به افشاگری پرداخت و گفت «نخست وزیر مرا دعوت کرد و یک تصمیم مهم را به آگاهی ام رساند و بعد دیدم که این تصمیم خطیر و شجاعانه با موفقیت کامل اجرا شده است و به او شادباش گفتم».

آقای اولمرت یکشنبه به نتانیاهو توصیه کرد که امر مقابله با خطر هسته ای ایران را «بدور از بحث عمومی و بدون آنکه بذر هراس دردل مردم بکارد دنبال نماید و بدون آنکه موجب تقابل (در مناسبات اسرائیل) با عواملی (آمریکا) شود که این عوامل برای امنیت اسرائیل بسیار حیاتی هستند».

نخست وزیر پیشین اسرائیل در مورد موعد مناسب برای اقدام، گفت «ایران هنوز تا رسیدن به مقطع غیر قابل بازگشت در برنامه اتمی اش، فاصله دارد؛ من می گویم که ایران به آستانه هسته ای شدن نظامی که اقدام اسرائیلی را چه حال و چه در آینده نزدیک بطلبد، نرسیده است؛ اظهاراتی از این دست که مدعی است که اقدام اجتناب ناپذیر شده است، بازتاب دهنده حقیقتی نیست که برای تشکیلات امنیتی کشور آشنا باشد».

نخست وزیر سابق اسرائیل بر «تعهد» کشورش در «رعایت ملاحظات و منافع آمریکایی» تأکید نهاد و گفت «ایران به مرحله ای نرسیده است که ما را به ارزیابی مجدد بکشاند؛ فکر می کنم که درست نیست که ما از کشورهای دیگر غفلت کنیم؛ مسئولانه نیست؛ کسانی (سیاستمداران کنونی اسرائیل) می خواهند این تصور را القا کنند که دیدگاه آمریکا (در مورد ایران) مبهم است؛ اغراق کردن خردمندانه و مسئولانه نیست و به امنیت راهبردی کشور اسرائیل کمکی نمی کند؛ مناسبات ما با آمریکا کم اهمیت نیست».

اهود اولمرت در اواخر سال ۲۰۰۸ پس از آنکه رسانه ای در اسرائیل او را به رشوه خواری متهم کرد و در حالی که اتهام هنوز تنها در سطح رسانه ها بود و کیفرخواستی علیه او ارائه نشده و پلیس نیز از وی بازجویی نکرده بود، از نخست وزیری استعفا داد؛ روند چهار ساله دادگاهی که به تازگی به پایان رسید، نشان داد که قریب به اتفاق اتهامات وارده به آقای اولمرت نادرست بوده است.

از آغاز سال ۲۰۰۹ با رفتن اهود اولمرت از نخست وزیری و رهبر شدن دوباره بنیامین نتانیاهو، روند صلح اسرائیلی- فلسطینی به اغمای کامل رفت؛ مناسبات اسرائیل با آمریکا دستخوش تنش شد و انزوای سیاسی اسرائیل در منطقه و جهان تشدید گردید.

با وجود این ها و علیرغم رفع بسیاری از اتهامات وارده به آقای اولمرت، هنوز از احتمالی برای بازگشت دوباره او به عرصه سیاست اسرائیل سخن نرفته است.