بررسی روزنامه های تهران؛ شنبه ۲۱ مرداد
روزنامه های اول هفته تهران در عنوان های اصلی خود از نشست مشورتی برای اوضاع سوریه نوشته و کوشیده اند این همایش کم رونق را پراهمیت نشان دهند. مقالاتی درباره دیر بودن اقدام ایران برای حل بحران سوریه و مقالاتی علیه قطر و ترکیه از جمله دیگر مطالب این روزنامه هاست.
ایران همه کاره سوریه، با نشستی دیرهنگام
تیتر و عکس صفحه اول ابتکار
کیهان از قول یک منبع خارحی نوشته عربستان هیچ کاره است همه کلیدهای سوریه دست ایران است تیتر اول کیهان با چاپ عکسی از اجلاس کم رونق حل مساله سوریه در تهران، به عنوان بازتاب نشست مشورتی سوریه در تهران چنین است "ایران با دیپلماسی تاثیرگذار می تواند بحران سوریه را حل کند"
مسعود سلیمی در سرمقاله جهان صنعت پرسیده که چرا ایران این قدر دیر وارد صحنه بحران سوریه شده و نوشته ایران که می‌توانست و می‌تواند در کنار دیگر همسایگان سوریه در حل بحران این کشور کمک کرده، از میانه‌های بروز این مشکل می‌توانست وارد ماجرا شود و حتی زمانی که کوفی‌عنان در سفر خود به تهران و بعدها در فرصت‌های گوناگون به اهمیت نقش و حضور ایران در حل بحران سوریه پای فشاری می‌کرد، دستگاه دیپلماسی تهران باید با انعطاف بیشتری در این راستا با دیگر مهره‌های کلیدی وارد گفت‌وگو می‌شد.
نکته دیگر نویسنده این مقاله به رفتن جلیلی به سوریه و گفت‌وگو با بشار اسد برمی‌گردد؛ سفری که باید با هدف میانجیگری میان طرفین جنگ صورت گرفته باشد در حالی که به نظر می‌رسد یک طرف ماجرا از قلم افتاده است، در صورتی که کوفی‌عنان هنگامی که بحث میانجیگری را پیش می‌کشید، هر دو طرف جنگ را مدنظر قرار می‌داد.
سرمقاله جهان صنعت تاکید دارد که در میان کشورهای حاضر در نشست تمامشان در زمره دوستان سوریه اند به غیر از عراق به عنوان همسایه و چین که در شورای امنیت همراه با روسیه تاکنون از دمشق حمایت کرده، هیچکدام تاکنون نقشی عملی و مثبت در گره‌گشایی از این بحران ایفا نکرده‌اند.
جعفر قنادباشی هم در مقاله ای در اعتماد درباره سطح هیات‌های شرکت‌کننده در اجلاس تهران نوشته می‌توان گفت حضور سفرای کشورهای شرکت‌کننده در این اجلاس مطلوب است. مضاف بر اینکه پیچیدگی شرایط سوریه این اجازه را نمی‌دهد تا با فراغ‌بال به انجام دعوت‌های مرسوم دیپلماتیک از هیات‌های بلندپایه دیپلماتیک کشورهای مختلف اقدام شود.
توجه به این نکته که امریکایی‌ها هم برای تصویب قطعنامه علیه سوریه در مجمع عمومی سازمان ملل از سفرای ۱۳۰ کشور جهان در سازمان ملل استفاده کرده‌اند، نشان می‌دهد که یارکشی در سطح سفرا هم اهمیت ویژه‌یی دارد.
نویسنده مقاله اعتماد درباره غیبت کشورهایی نظیر مصر و لبنان در این اجلاس نوشته در کشور مصر هنوز مرسی اداره امور مربوط به سیاست خارجی را در دست نگرفته است، بنا براین با در نظر گرفتن نقش نظامیان حکومت سابق در سیاست‌های خارجی مصر و اینکه روابط ایران و مصر هنوز برقرار نشده است. در لبنان نیز شرایط داخلی اجازه نمی دهد.
هرمیداس باوند در مصاحبه ای که مردم سالاری آن را منعکس کرده در پاسخ این سئوال که هدف ایران از برگزاری نشست مشورتی برای سوریه چه بود؟ گفته من فکر می‌کنم هدف ایران این بوده که در وضع موجود سوریه ساماندهی انجام گیرد اما به نظر می‌رسد برای این کار خیلی دیر شده است. یعنی روند امور منتهی به وضعیتی شده که ساماندهی داخلی را در چارچوب موجود غیر ممکن ساخته است.
خبرنگار روزنامه پرسیده آیا اقدام به برگزاری این نشست می‌تواند به معنای تغییر نگاه ایران به بحران سوریه باشد؟ و این استاد دانشگاه پاسخ داده بله. از نظر ظاهری می‌تواند نوعی تغییر رویه محسوب می‌شود اما همان طور که اشاره شد، با توجه به وضع موجود و تحولات در جریان و نیز احتمالاتی که در پیش است، دیگران چنین تجمعی را مفید تشخیص نمی‌دهند و معتقدند که فرایند این جریان به طور گریز ناپذیری منتهی به یک تغییر خواهد شد. لذا چنین اقداماتی را بی فایده می‌دانند.
ابتکار در سرمقاله خود نوشته حال مردم سوریه به اتفاقات هفده ماه گذشته می‌نگرند و آنچه از دست داده اند با آنچه بدست آورده اند مقایسه می‌کنند آنان حالا به نیکی دریافته اند که گویا به گروگان منافع قدرتهای بزرگ درآمده اند برای مدعیان خون‌های روان، گرسنگی کودکان، ویرانی شهرها و تخریب اموال و آوارگی مردم هیچکدام مهم نیست توده مردم به نیکی دریافته اند که تا پیش از این فارغ از تفاوت‌های ایدئولوژیک و برفراز اختلافات قومی دارای زندگی مسالمت آمیز بودند؛ ولی حالا به نام علوی وتسنن رو در روی هم ایستاده اند و با گلوله‌های رنگارنگ به جنگ هم برخاسته اند.
نویسنده این مقاله گمانه زنی کرده که مردم سوریه اصلاحات می‌خواستند ولی تجزیه کشور خود را هرگز تصور نمی‌کردند ولی حال خود شاهدند که چطور زمینه‌های تجزیه طلبی در درون آن سرزمین مهیا می‌شود و صداهای جدایی طلبی بیم شکستن حریم سرزمینشان را نشان می‌دهد ملت سوریه حالا متوجه شده که دارد انتقام تحولات”خاورمیانه” و هزینه موازنه قوا در صحنه رقابت‌های بین‌المللی را می‌پردازد.
پیشرفت با توقف هسته ای
جوان روزنامه وابسته به سپاه پاسداران در تیتر درشت اول خود به نقل از منابع اسرائیلی از برآورد یک نهاد اطلاعاتی آمریکا از پیشرفت حیرت انگیز هسته ای ایران خبر داده .
این خبر به نقل از روزنامه هاآرتص در تیتر اول نشریه سپاه امده اما در متن آن اضافه شده که: آمریکا اعلام داشته در برداشت اطلاعاتی سابق خود تغییری احساس نمی کند و همچنان معتقد است ایران از دستیابی به بمب هسته ای فاصله دارد.
عراق پیشرو صادرات نفت، ایران وارد کننده گندم از آمریکا
رضا زندی در گزارشی تحلیلی در شرق نوشته : تولید روزانه نفت ایران به دو میلیون و ۸۱۷ هزار بشکه در روز رسید. این را گزارش رسمی دبیرخانه اوپک می‌گوید. با این میزان تولید نفت، ایران رتبه دوم تولید‌کنندگان نفت اوپک را از دست داد. گزارش ماهانه دبیرخانه اوپک به نقل از منابع ثانویه بازار نفت، تولید نفت ایران را در ماه ژوئیه (ماه گذشته میلادی)، روزانه دو میلیون‌و ۸۱۷ هزار بشکه اعلام کرده است.
گزارش شرق توضیح داده شرکت ملی نفت به‌طور روزانه برگه‌ای منتشر می‌کند که در آن آمار دقیق تولید نفت ایران، به تفکیک میادین قابل رویت است. این برگه، محرمانه و فقط برای مدیران ارشد است. در عین حال، وزارت نفت هر ماه، آمار رسمی تولید نفت ایران را به دبیرخانه اوپک اعلام می‌کند. این آمار، الزاما همگون با اعداد برگه محرمانه نیست. اوپک، آمار رسمی تولید نفت کشورهای عضو را در جدولی جداگانه منتشر می‌کند. وزارت نفت برای نخستین بار در سال جاری، آمار رسمی تولید نفت در ماه ژوئیه را به دبیرخانه اوپک ارایه نکرد.
در دنباله این گزارش آمده: عراق فعلا بیرون از سهمیه‌بندی اوپک است. زمانی که این کشور در سهمیه‌بندی‌ها قرار داشت ایران و عراق هر کدام مجاز بودند به اندازه ۱۴درصد سقف تولید تعیین شده اوپک نفت تولید کنند. این درصد حتی در زمان جنگ تحمیلی صدام علیه ایران هم تغییر نکرد. اما اگر روند افزایش تولید نفت عراق و کاهش تولید نفت ایران ادامه یابد، روزی که قیمت نفت پایین بیاید و سهمیه‌بندی‌ها روی میز قرار گیرد، سخت می‌توان از سهم مساوی ایران و عراق در تولید کلی اوپک دفاع کرد.
شهرام صدوقی در مردم سالاری نوشته: از ابتدای امسال میزان واردات گندم از سایر کشورها به ایران افزایش یافته است و بطور مثال واردات این محصول استراتژیک از کشور آمریکا با رشد دوبرابری روبرو بوده است.با توجه به اهمیت امنیت غذایی و به‌ویژه نقش تعیین‌کننده گندم در بسیاری از مبادلات و مجادلات جهانی، خودکفایی در تولید این محصول به‌عنوان یکی از اولویت‌های اساسی بخش کشاورزی بسیاری از کشورهای جهان و ایران مطرح است. زمانیکه طرح خودکفایی گندم هشت سال پیش در دولت آقای خاتمی استارت خورد،کارشناسان پیش بینی قطع واردات این محصول کشاورزی به کشورمان را داشتند اما نه تنها اینطور نشد بلکه امروز شاهد رشد میزان واردات گندم به کشور هم شده ایم.
کارتون علی دیواندری، اعتماد
کشور ما که تا ۵۰ سال پیش با تولید چهار میلیون تنی گندم پاسخگوی نیاز مصرف جامعه بود، از سال ۳۸ به بعد به دلیل کمبود تولید و افزایش مصرف سرانه، نیازمند واردات شد و این وابستگی هر سال افزایش یافت و در برخی سال‌ها مجبور شد بیش از یک میلیارد دلار برای واردات گندم هزینه کند.
شرط‌هایی برای اصولگرایان
مصطفی ایزدی در مقاله ای در اعتماد پیرامون مسائل داخلی و انتخاباتی نوشته از بازیهای عجیب و غریبی که برخی اصولگرایان در میدان سیاست داخلی راه انداخته‌اند، این است که برای حضور رقیب خویش یعنی اصلاح‌طلبان، در صحنه‌های گوناگون شرط و شروط می‌گذارند. در کجای دنیا سراغ دارید که یک جناح سیاسی خود را مالک کشور و متولی رقابت سیاسی بداند و با جناح سیاسی دیگر برخوردهایی از موضع ریاست و برتری‌جویی داشته باشد؟
به نوشته این مقاله امروز اصولگرایان در برخورد با نیروهای اصلاح‌طلب دچار یک نوع سردرگمی بی‌سابقه شده‌اند و نمی‌دانند در موضوع انتخابات با رقیب چه کنند. گاهی به منظور سرپوش گذاشتن بر اختلافات درون‌جناحی و مخفی نگه داشتن پراکندگی لاعلاج جناح متعلقه، سخن از ضرورت حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات به میان می‌آورند و گاهی برای رفع نگرانی و ترس از حضور مقتدرانه رقیب که مبادا منجر به پیروزی در میدان رقابت انتخاباتی شود، برای جبهه اصلاحات خط و نشان می‌کشند. فرض کنیم این رفتارهای متناقض برخی اصولگرایان در عالم سیاست، جدی و بعضا از موضع خودشیفتگی باشد. در این صورت مردم نیز می‌توانند برای حضور دوباره آنان یعنی مدعیان اصولگرایی یکسری شرط‌های معقول کنار هم بگذارند.
پرسش‌های روز اقتصاد
احمد میرمطهری در سرمقاله دنیای اقتصاد نوشته از یک سو رییس بانک مرکزی صحبت از ایجاد ستاد در آن بانک برای جنگ اقتصادی می‌کند و از سوی دیگر سخنگوی وزارت امورخارجه گفته است: بحران اقتصادی در کشور نیست.شرایط اقتصادی امروز کشور را هرچه می‌خواهیم خطاب کنیم اما در تصویر فعلی اقتصاد ایران می‌توان مشخصه‌هایی را دید که برای اصلاح آن باید طور دیگری رفتار کرد. اگر برای سوالات اصلی مطرح در شرایط امروزاقتصاد پاسخی هست، باید به آن جنبه‌های اجرایی بخشید.
این استاد دانشگاه یادآور شده اقتصاد امروز ایران نمی‌تواند در چارچوب برنامه پنجم و سند چشم‌انداز و حتی بودجه مصوب سال ۱۳۹۱ حرکت کند، بلکه راهکار دیگری برای خروج از شرایط فعلی نیاز است و آن راهکار مستلزم جهت‌گیری‌های دقیق مالی، پولی و یک برنامه «دوره گذار» است. تشریح این راهکار برای تمامی فعالان اقتصادی از آنجا حائز اهمیت است، تا همه در یک دوره یک ساله از ثبات در روش‌ها، تصمیمات و سیاست‌ها مطمئن و مطلع شوند.
در انتهای مقاله دنیای اقتصاد آمده: فراموش نشود بحران اقتصادی در هر کشوری می‌تواند اتفاق افتد، کما اینکه امروز در بسیاری از کشورهای اروپایی هم اتفاق افتاده است و نباید به جای مقابله با بحران اقتصادی آن را زیر فرش مخفی کرد و حتی اسمش را هم نبرد؛ چرا که اگر اسمش هم نباشد رسمش هست.
چگونگی جبران زیان تعطیلی ها
روزنامه های مختلف زیان میلیاردها تومانی کشور از محل تعطیلات پنج روزه ای را محاسبه کرده اند که دولت همزمان با برپائی اجلاس غیرمتعهدها در تهران اعلام داشته، همزمان مسعود دانشمند در مقاله ای در آرمان نوشته تعطیلی ناگهانی و بی‌برنامه که در تقویم ملی وجود ندارد، گاهی پیش می‌آید ولی اینکه یکبار دو روز و بار دیگر پنج روزه می‌شود، این موضوع خودش مشکلات دیگری را در پی دارد. اما باید دید که دولت و طراحان چنین اجلاس‌هایی برای برگزاری چنین اجلاس‌هایی چه دیدگاهی دارند؟ در واقع باید دید طراحان چنین اجلاس‌هایی آیا دیدگاه اقتصادی هم دارند؟ اگر قرار است چنین اجلاسی برگزار شود برای مشکلات اقتصادی و عدم‌النفع آن چه راه و تمهیدی اندیشیده شده؟
نویسنده با این سئوال که از حضور چنین افرادی در کشور چه نفعی را می‌توان برای اقتصاد و منافع ملی کسب کرد؟ نوشته عدم‌النفع چند میلیاردی کشور را با یک روش بسیار معمول و معقول می‌توان کم کرد یا حتی به سود تبدیل کرد. اگر دولت یا پیشنهاد دهندگان به جای تک بعدی نگاه کردن به این قضیه و در نظر داشتن وجهه سیاسی قضیه به فکر این بودند که در کنار مدعوین سیاسی این اجلاس هیات‌های اقتصادی را نیز دعوت کنند، این کار می‌توانست مایه دلگرمی بخش اقتصادی کشور باشد.
به نوشته این عضو اتاق بازرگانی و صنعت و معدن:ضرر این تعطیلات در مواردی می‌توانست تبدیل به سود هم بشود. چنین زمان‌هایی بهترین موقعیت برای جذب سرمایه‌گذاری و سرمایه‌گذار خارجی است. فقط همه این موضوعات بسته به این دارد که دولتمردان سیاست را از دید اقتصاد نگاه کنند یا اقتصاد را از دید سیاست.
بازرسی خانم‌ها توسط آقایان
به گزارش مردم سالاری خانواده‌هایی که در شب‌های عزاداری امسال به مسجد دانشگاه تهران رفته‌اند، با اقدامی عجیب از سوی حراست دانشگاه تهران مواجه شده‌اند.تا جایی که شرکت‌کنندگان ثابت مراسم‌های دانشگاه تهران به یاد دارند، در طول سالهای گذشته، مبادی ورودی دانشگاه تهران شاهد تفتیش و بازرسی نبوده است اما در سال جاری ، ماموران حراست دانشگاه تهران، به یکباره خانواده‌های شرکت کننده (آقایان و خانم‌ها و حتی کودکان) را تفتیش کرده اند.
به گزارش این روزنامه اگرچه این تفتیش با دستگاه‌های دستی الکترونیکی انجام می‌شود، اما نکته قابل توجه آن است که خانم‌ها هم در مبادی ورودی دانشگاه تهران توسط آقایان بازرسی می‌شوند؛ به این شکل که مامور مرد حراست دانشگاه، راکت الکترونیکی خود را دور تا دور بدن زنان حرکت می‌دهد و در صورت به صدا درآمدن آژیر آن، باید کیف یا وسایل شخصی خانم‌ها را مورد بازرسی ریزتر قرار دهد!
با ورزشکاران چه کنیم، با دوپینگی ها
کارتون روز: مدال ها و فراموشی، هادی حیدری، شرق
مهرداد رسولی در سرمقاله تهران امروز با اشاره به گفته های رئیس کمیته ملی المپیک ایران مبنی بر تشکیل کمیته مردمی برای کمک به مدال آوران المپیک، نوشته این اظهار نظر آن هم در اوج موفقیت های خیره کننده ورزشکاران ایرانی کام اهالی ورزش را تلخ می کند. افکارعمومی و محافل رسانه ای با این پرسش مواجه شده اند که چرا به رغم کسب چندین و چند مدال‌رنگارنگ، شکاف عمیق بین فوتبال و ورزش های دیگر همچنان خودنمایی می کند؟
نویسنده پرسیده چرا یک فوتبالیست تمام شده لیگ برتری از تیم بزرگ پایتخت که دست بر قضا از بودجه دولت ارتزاق می کند دستمزد چند میلیاردی می‌گیرد اما برای قدردانی از کشتی‌گیر یا وزنه بردار و تکواندوکاری که چهار سال برای مدال المپیک سختی کشیده گلریزان می گذارند؟ آیا دست‌خوش ۱۰۰ میلیون تومانی که وصول شدنش شامل مرور زمان خواهد شد برای محمد بنا که ۷ سال از عمرش را به پای کشتی فرنگی ایران گذاشت کافی به نظر می رسد؟
مقاله تهران امروز تاکید دارد بعد از نمایش قابل ملاحظه کاروان ورزشی ایران در بازیهای المپیک لندن انتظار می رفت به وضعیت ورزشکارانی که طی چند سال گذشته از سفره کم مایه و پرهیاهوی ورزش ایران سهم چندانی نداشته‌اند و مهجور واقع شده‌اند توجه بیشتری شود اما انگار اظهارات مدیران ورزش ایران آغاز یک ماجرای تکراری است. ورزشکاران قهرمان و مدال‌آور ایران هنوز روزهای بعد از بازیهای آسیایی را فراموش نکرده اند.
محمدحسین روانبخش در ستون طنز مردم سالاری نوشته این روزها المپیک در حال برگزاری است ورویم به دیوار، گلاب به روی همه گرفتاران گرانی و تورم، هوش و حواس خیلی‌ها را برده است، کسانی که با توجه به اینکه مملکت هیچ مشکلی ندارد و گل و بلبل‌تر از همیشه است، دوست داشتند بروند و المپیک را مثل برادر علی‌آبادی از نزدیک تماشا کنند یا خودشان هم به همراه ورزشکاران رژه بروند و این طوری باعث انبساط خاطر همه جهانیان شوند؛ اما متاسفانه استکبار جهانی این بار به سرکردگی لندن، مانع از حضورشان شد و این طوری شد که علی‌آبادی تنهایی رفت و آن کارهای تماشایی را در المپیک انجام داد و حضورش در المپیک، مثل حضورش در اوپک، سوژه‌‌ای تاریخی شد.
نویسنده مردم سالاری اضافه کرده: او فقط برای ورزشکاران ایرانی مدال آور پیام تبریک نمی‌فرستد، بلکه برای سرکرده دوپینگی‌ها، یعنی برادر سابق باراک اوباما در روزگار پیروزی انتخاباتی این دوپینگی، پیام تبریک فرستاده بود.