مخالفت رییس ستاد کل ارتش اسرائیل با حمله نظامی به ایران

بنی گانتس

میترا فرهمند ( اسرائیل )

همزمان با سفر لئون پانه تا وزیر دفاع آمریکا به اسرائیل، روزنامه اسرائیلی هاآرتص نوشته است که ژنرال بنی گانتس رییس ستاد کل ارتش اسرائیل با حمله نظامی کشورش به تأسیسات هسته ای ایران مخالف است و نخست وزیر و وزیر دفاع اسرائیل زمانی که بخواهند در زمینه حمله به ایران تصمیم نهایی را بگیرند، ضروری است که به مخالفت های ارتش توجه کنند.

 
در حالی که رسانه های اسرائیل در آغاز سفر آقای پانه تا به اسرائیل ارزیابی کرده اند که وزیردفاع آمریکا برای اطمینان یافتن از خودداری اسرائیل از آغاز حمله یکجانبه به اسرائیل به این کشور رفته است، هاآرتص نوشته است که نخست وزیر و وزیر دفاع اسرائیل همچنان حامی حمله باقی مانده اند.
 
عاموس هرئل روزنامه نگار با سابقه در روزنامه لیبرال و مخالف دولت، سه شنبه در مقاله ای نوشته است که ژنرال گانتس که بودن او در مقام ریاست ستاد کل ارتش اسرائیل مدیون نخست وزیر و وزیر دفاع نیست، نظرات خود را در مخالفت با حمله به ایران به آگاهی شماری از وزیران ارشد رسانده است و در صورتی که نخست وزیر و وزیر دفاع نیز بخواهند مسئله حمله را در کابینه هشت نفره پست های حساس امنیتی و سیاسی به رای گیری بگذارند، دیدگاههای ژنرال گانتس را در مخالفت با چنین حمله ای خواهند شنید.
 
روزنامه نگار اسرائیلی یادآور می شود که بنی گانتس ژنرالی نبود که نتانیاهو و باراک برای احراز
 پست ریاست ستاد از سوی او تمایل داشتند؛ اشتیاق جدی هردوی آنها این بود که ژنرال یوآو گالانت (که به موافقت با حمله به ایران آوازه یافته بود) به این مقام برسد و او را منصوب کردند اما هنوز جوهر انتصاب خشک نشده بود که ماجرای زمینهایی که او در اطراف خانه اش در کیبوتص «عامیکام» دارد، مسئله ساز شد و مانع از رسیدن او به ریاست ستاد گردید.
 
در زمانی که ژنرال گالانت با اطمینان، خود را برای بدست گرفتن ریاست ستاد کل ارتش آماده می کرد، ژنرال گانتس برای خروج از ارتش و کندن همیشگی اونیفورم نظامی آماده می شد و حتی برای ادامه تحصیل در آمریکا ثبت نام کرده بود اما نتانیاهو و باراک چاره ای نداشتند جز آنکه گانتس را در صدر ریاست ستاد کل ارتش قرار دهند و لذا گانتس رسیدن به ریاست ستاد ارتش را اصلاً وامدار نتانیاهو و باراک نمی داند.
 
نظر به مخالفتی که ژنرال گانتس با رویه اهود باراک در قبال ایران دارد، امیر اورن یک روزنامه نگار دیگر هاآرتص هفته گذشته متن یک نامه خیالیِ رییس ستاد کل ارتش اسرائیل را در زمینه کناره گیری از این مقام در صورت تصمیم حمله به ایران، منتشر کرده بود؛ اما عاموس هرئل می نویسد که ژنرال گانتس چنین استعفایی را انجام نخواهد داد و حتی در صورت دریافت دستور به آغاز حمله به ایران، با وجود مخالفت، به پا می ایستد و مانند یک نظامیِ خوب، سلام داده و آن را اجرا خواهد کرد.
 
عاموس هرئل یادآور می شود که ژنرال گابی اشکنازی رییس پیشین ستاد کل ارتش اسرائیل نیز که نظرات مخالف زیادی در برابر اهود باراک داشت، دستورات او را اجرا می کرد و تنها زمانی که از ارتش خارج شد، عمق مخالفت های خود را با سیاست های باراک برملا کرد.
 
بنوشته آقای هرئل، ژنرال گانتس همانند اکثر وزیران کابینه امنیتی اسرائیل بر این باور است که حمله به ایران تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا (در ششم نوامبر) «اشتباهی گرانبار» خواهد بود.
 
هاآرتص یادآور می شود که اهود باراک از پاییز گذشته از عبارتی که خود فکر می کند، ابداع نبوغ گونه خود است هر چه بیشتر استفاده می کند؛ «فضای مصونیت»؛ او معتقد بود که پس از «سه، چهار فاز» صبر کردن، دیگر اسرائیل باید اقدام کند زیرا پس از آن «بسیار دیر» خواهد شد.
 
به باور اهود باراک، پیش از آنکه ایران بتواند شمار بیشتری دستگاههای سانتریفیوژ برای غنی کردن اورانیوم به دل کوههای استان قم در «فردو» وارد کند و بخش بزرگی از طرح غنی سازی اورانیوم خود را از حمله مصون کند، اسرائیل باید که اقدام لازم را انجام داده باشد.
 
اما بنوشته هاآرتص، بنظر می رسد که ایران دیگر خاطر جمع شده است که به این «فضای مصونیت» رسیده است؛ و اثبات این مدعا این که دیگر هیچیک از افسران ارشد اسرائیل در سخنان علنی خود، از این عبارت ابداع شده در ارتش در مورد ایران استفاده نمی کنند.
 
در همین حال، بنوشته هاآرتص، بنظر می رسد که نتانیاهو و باراک توانسته اند که باراک اوباما را نسبت به جدیت قصد خود در حمله به ایران متقاعد کنند و جامعه جهانی را نیز تشویق به تشدید تحریم ها علیه ایرانی کرده اند که مردم آن این روزها در صف های طولانی برای گرفتن مرغ با بهای اندکی کمتر می ایستند و مأیوس و خشمگین با یکدیگر در صف ها کلنجار می روند و پول کشورشان نیمی از ارزش خود را از دست داده است.
 
عاموس هرئل می نویسد که در زمینه وجود «تعهد عمیق» در نتانیاهو و باراک نسبت به امنیت کشورش تردیدی ندارد اما اگر زمانی مسئله حمله به ایران، به نشست موعود کابینه هشت نفره پست های حساس امنیتی و سیاسی برسد، این وزیران باید سیلی از پرسش ها را از نخست وزیر، وزیر دفاع، رییس ستاد کل ارتش و رییس موساد مطرح کنند.
 
از جمله پرسش هایی که بنوشته این روزنامه نگار چپگرای اسرائیلی، وزیران پست های حساس باید از مسئولان ارشد کشور خود بپرسند این است که بمباران از سوی اسرائیل چه تفاوتی با حمله آمریکایی به تأسیسات هسته ای ایران خواهد داشت؟؛ آیا اسرائیل خود به تنهایی قادر است که عواقب بعدی و دامنه دار را در طول زمان برای حفظ نتایج دستآوردِ پس از حمله نخست، انجام دهد؟؛ و سرنوشت مناسبات اسرائیل و آمریکا در صورت بی اعتنایی اسرائیل به هشدارهای باراک اوباما، چه خواهد شد؟.
 
نویسنده این مقاله در همین حال می افزاید که نتانیاهو در حالی که یک ایدئولوگ است اما سیاستمداری است که مانند اوباما، نگران انتخاب دوباره خویش به رهبری کشور است و باید مسئولیت عواقب احتمالی حمله اسرائیل به ایران را، در صورتی که منجر به نتایج مورد نظر او نباشد، متحمل شود و باید بداند که با کمیسیون تحقیقی که در صورت شکست طرح حمله نظامی برپا خواهد شد، روبرو می گردد و در آنجا باید پاسخگو باشد که چرا علیرغم همه مخالفت هایی که از سایر مقامات کشور در نشست های محرمانه شنیده است، تصمیم به حمله را گرفته است؟.
 
عاموس هرئل در پایان مقاله خود می نویسد که زمان کنونی، «سرنوشت ساز» است و ضرورت دارد که رسانه های اسرائیلی «از خواب آرام» دوری کنند.
 
آقای هرئل در آغاز مقاله خود نیز نوشته بود که در میانه ی صف آرایی دیدگاههای موافق و مخالف حمله به ایران در میان سران اسرائیل، او اگر یک فرد مذهبی بود، هر بامداد برای سلامت ژنرال گانتس که مخالف حمله است، دعا می کرد.