تلخترین سرنوشت برای زهرا کوچولو
روزنامه ایران می نویسد :
وقتی دخترک را دیدیم، نمیتوانستیم باور کنیم، فرشته کوچولو در شکنجه گاه شیشهای پدر و مادرش چه کابوسی را بهجان خریده است. زهرا کوچولو ضعیف و نحیف بود و دست و پایش از گرسنگی میلرزید. اطراف لبهایش سوخته و زخم زیر بغلش اجازه نمیداد لباس بپوشد و البته این تنها زخم بدن این کودک نیست. زخمهای سطحی کوچک در جای جای بدن وی رخ نمایی میکند. دخترک روزهای اول از همه میترسید، مینشست و نمیخوابید. اما وقتی پرستار مهربان وی را حمام برد، موهایش را شانه کرد و زخمهایش را مداوا کرد، انگار به بهشت رفته است. در اینجا دیگر بهخاطر گریههایش کتک نمیخورد و اگر بگوید گرسنهاست با قاشق داغ روبهرو نمیشود. پرستارهای بیمارستان امام حسین(ع) اصفهان همه زهراکوچولو را دوست دارند. زهرا قربانی دیگری از کودکآزاری است. این دختر 3 ساله در خانه پدر و مادری شیشهای زندگی میکرد و به هر بهانهای کتک میخورد. اگر غذا میخواست، کتک میخورد، اگر بازی میکرد کتک میخورد و در خواب نیز این کودک آرامش نداشت و بیدار شدنهای پیدرپی زهرا کوچولو نشان میدهد که وی در خواب هم وحشت داشت.
دکتر مهرداد معمارزاده جراح کودکان و مسئول بخش کودکان بیمارستان امام حسین(ع) اصفهان که معالجه این کودک را برعهده دارد در مصاحبه اختصاصی به شوک گفت: وقتی کودک به بیمارستان انتقال یافت معاینات نخست وضعیت کودک را بحرانی نشان میداد و زهرا بشدت شکنجه شده بود.
ضربه محکمی به کمرش خورده است و همه جای بدن کودک جای زخمهایی است که بهخاطر سیگار یا قاشق داغ سوخته است. دور لب کودک زخم بود و مهمترین مشکل کودک زخم عمیقی بود که زیر بغل وی قرار داشت و جای کندگی بزرگی بود و آثار عفونت نیز در آن دیده میشد. در دهان و مری کودک سوختگیوجود داشت و درمان آن زمان بر بود.
وی افزود: زهرا کوچولو مدام به سردردهایی مبتلا میشود که البته در سیتی اسکن از سر کودک به مشکل خاصی بر نخوردیم و فکر میکنم این سردردها نتیجه شکنجههای مداوم این کودک 3 ساله است و به مرور و با گذشت زمان حل خواهد شد. کف پای کودک زخمهای عمیقی داشت که نشان میداد کودک با سیخ تنبیه شدهاست.
دکتر معمارزاده در ادامه گفت: این کودک از بدو ورود تحت مراقبتهای ویژه قرار گرفت. مشخص بود روزهای زیادی است که حمام نرفته بهطوری که موهایش بههم چسبیده بود و پرستاران با دلسوزی زهرا را به حمام بردند و زخمهایش را پانسمان کردند و هر روز پانسمان زخمها را عوض کردند.
وضعیت تغذیه کودک در حال درمان است و از همان بدو ورود با مکملهای مختلف سعی شد کودک به وضعیت مناسب برگردد و از آنجا که مری و دهان وی زخم بود نخست درمان آنها آغاز شد و سپس تغذیه مناسب وی ادامه یافت.
این پزشک متخصص گفت: همه مراحل درمانی زهرا انجام شدهاست و زخم زیر بغل او که مشخص نیست به چه دلیل ایجاد شده تنها معضل این کودک است و در کمیسیونهای پزشکی بحث عمل وی مطرح شده است که با توجه به بهبود وضعیت وی انجام عمل جراحی ضروری بهنظر نمیرسد.
وی در ادامه از صحبتهای خودکودک از شکنجههایش گفت: زهرا دختر بسیار باهوشی است اما وی لهجه خاصی دارد که معنی کلمات را نامفهوم میکند و تقریباً هیچکدام از پرسنل متوجه حرفهایش نمیشوند. اما تنها وقتی غذا میخواهد میتواند کلمات را واضح بگوید و گاهی نیز میگوید عروسک میخواهم، اسباببازی میخواهم که با همین کلمات پرستارها این وسایل را اختیار وی قرار میدهند.
این دختر بچه بهدلیل شکنجههایی که پشت سر گذاشته است، قطعاً دچار افسردگی میشود و به همین دلیل از ابتدای ورود به بیمارستان تحت نظر روانپزشک قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه وضعیت کودک روبه بهبود است و احتمال اینکه وی تا روز دوشنبه مرخص شود وجود دارد، گفت: پدر و مادر وی هر دو بازداشت هستند و زهرا دو برادر بزرگتر از خود و یک مادربزرگ دارد که به ملاقاتش میآیند و تقاضا دارند که کودک را مرخص کنند. اما در حال حاضر کودک تحت نظر بهزیستی است و باید با نظر قاضی تحویل داده شود.
وی با اشاره به اینکه اینکودک در سه سال عمر کوتاهش شکنجههای زیادی دیده است، گفت: با آنکه در مدتی که کودک در بیمارستان بستری بوده تحت نظر روانپزشک است اما درمان روحی کودک طولانی مدت است و باید با دارو و قرص حداقل یک سال بگذرد تا وی خاطرات تلخ شکنجهگاهش را فراموش کند.
لایحه حمایت از کودکان
در پیچوخمهای مجلس
اگر جایی صدای کودکی بلند نیست این معنا را نمیدهد که کودکآزاری رخ نداده است. کودک آنقدر بیدفاع است که حتی پای فرار و زبانی هم برای اعتراض ندارد.
سید حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران در مورد این پدیده شوم به شوک گفت: کودک آزاری پدیده چند وجهی است. که فرهنگی، اجتماعی، جنسی و خانوادگی را دربرمیگیرد و نباید به آن تنها از یک زاویه نگاه کرد. در واقع کودک آزاری معلول عوامل دیگری است که اگر این عوامل مدیریت نشود نمیتوان آن را کنترل کرد. در مرحله نخست باید به سیاستگذاریهای کلان در حوزه اجتماعی نظر داشت زیرا نگاه کلان به این حوزه بسیار تأثیرگذار است و میتواند پس از مدتی به کاهش یا حذف خشونت خانوادگی که کودکآزاری یکی از آنها است، رسید. در واقع تنها با قانون و آموزش نمیتوان آن را اصلاح کرد. وی در ادامه گفت: بچهای که در خانوادهای زندگی میکند که صلاحیت ندارد را باید از ریشه درست کرد.
ما تنها با کودک آزاری جسمی روبهرو نیستیم و در بسیاری از موارد با کودک آزاری روحی مواجه هستیم که چه بسا آثار آن از کودک آزاری جسمی مخربتر است زیرا کودک آزاری جسمی علائم اولیه دارد که این آزارها در کودکآزاری روحی مشهود نیست.
در واقع کودکان از آسیبپذیرترین افراد هستند که بشدت نیز در حوزه اجتماعی مظلوم واقع شدهاند، این در حالی است که خود حوزه اجتماعی در میان حوزههای جامعه بشدت در حاشیه واقع شده است و نوع نگاهی که به موضوع حمایت از کودکان داریم رویکرد قضایی است.
اما از سال 87 لایحهای در حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان در مجلس مطرح شد که در روز 26 آبان 90 به دولت اعلام وصول شد.
این لایحه اگر در مجلس تصویب شود و حتی اگر
30 درصد آن اجرا شود اعتقاد دارم که جزو پیشرفتهترین کشورها در حوزه حمایت از کودکان و نوجوانان میشویم.
وی اعتقاد دارد حوزه اجتماعی در مجلس نیز مظلوم واقع شده است و میگوید بهتر است همه تصمیمات اقتصادی و سیاسی نباشد و به وضعیت اجتماعی نیز بیتوجه نباشیم.
امروزه هر بچهای که به دنیا میآید یک کارت رشد دارد و ما نیاز داریم که کارت و رسیدگی به وضعیت هر ایرانی تا زمان مرگ ادامه پیدا کند.
رئیس انجمن مددکاری اجتماعی ایران در ادامه گفت: باید به این مسئله نگاه واقعبینانهای داشته باشیم.
باید این مسئله نهادینه شود که همان طور که پزشک خانواده مطرح شد و قرار شد هر خانواده یک پزشک داشته باشد باید این مسئله نهادینه شود که هر خانواده یک مددکار اجتماعی داشته باشد که ضرورت این مسئله زمانی نمود پیدا میکند که بدانیم آسیبهای روحی و روانی گاهی مخربتر از آسیبهای جسمی است.
وی با اشاره به لایحه مطرح شده گفت: در این مورد جلوگیری از آسیبرسانی به کودکان در سه فاکتور تعریف میشود.نخست سیستم اطلاعات دادن به کودک و کسانی که با کودک در ارتباط هستند که به این مورد پیشگیری سطح یک و آگاهی دادن بموقع میگویند.
اما مرحله دوم مداخله به موقع است که این اقدام سریع و به موقع اورژانس اجتماعی را میطلبد که باید زمینههای آن فراهم شود. مرحله بعد درمان کودک یا اطرافیان آن درون خانواده است و باید شرایط به گونهای فراهم شود که کودک در درون همان خانواده بزرگ شود.
اگر کودک در خانوادهای است که پدر و مادر معتاد است باید در نخستین قدم آنها را درمان کرد و در نهایت اگر اصلاحی صورت نگرفت کودک از آنها گرفته شود و به اقوام نزدیک سپرده شود.