حکایت فقر و ثروت در مدارس ایران و جهان
آیا مدارس درهمه جا یکسان هستند؟
کودکان در سراسر دنیا چگونه آموزش میبینند؟ هرچند تقریبا در همه کشورها معلم هنوز هم با گچ بر روی تخته سیاه مینویسد، اما اشکال کلاس درس بسیار متفاوت است. گاهی کلاس درس در هوای آزاد تشکیل میشود، گاهی هم کودکان چهارزانو بر روی زمین مینشیند. در بعضیاز کشورها هم شاگردان با لپتاپ آموزش میبینند.
کتابهای درسی دیجیتال
در کره جنوبی، آموزش بوسیله رسانههای دیجیتال صورت میگیرد. کامپیوتر و اینترنت در همه کلاسهای درس وجود دارد و دولت تصمیم دارد کتابهای الکترونیکی را جایگزین کتابهای معمولی درسی کند. کودکان خانوادههای کمدرآمد، تبلت و کامپیوتر رایگان دریافت میکنند.
آموزش در مناطق روستایی
یک تخته سیاه و چند نیمکت همه آن چیزی است که برای آموزش این کودکان در اختیار آنها قرار گرفته است. البته کشور آفریقایی غنا نسبت به همسایگان خود از سطح سوادآموزی بالاتری برخوردار است، زیرا شش سال اول مدرسه در این کشور رایگان است. هرچند ۹ سال مدرسه از نظر قانونی اجباری است، اما بسیاری از دانشآموزان در مناطق روستایی در میانه راه از آموزش باز میمانند، زیرا زبان آموزش در غنا انگلیسی است.
فراگیری نوشتن با نتبوک
این مدرسه در آلمان یک استثنا است. دانشآموزان این مدرسه نوشتن را بدون مداد و دفتر و با کمک اسمارتبورد و نتبوک فرامیگیرند. این مدل آموزش توانائی کودکان در کار با کامپیوتر را افزایش میدهد و از سوی دیگر شبکهای بودن کامپیوترها تقویت روحیه مشارکت و همکاری در بین کودکان میشود.
نقش آموزش پیشمدرسهای
آموزش پیشمدرسهای در کشورهای صنعتی از اهمیت ویژهای برخوردار است. تقریبا ۷۰ درصد از کودکان در کشورهای صنعتی و درحال توسعه از آموزش پیشمدرسهای برخوردار هستند. در کشورهای توسعه نیافته تنها ۳ کودک از ۱۰ کودک از این امکان آموزشی برخوردار هستند.
سد هزینهها در برابر آموزش
در کنیا کودکان میتوانند هشت سال بصورت رایگان به مدرسه دولتی بروند. اما والدین بسیاری از تامین هزینه اونیفورم مدرسه، کتاب، دفتر و قلم کودکان خود عاجز هستند. از سوی دیگر سطح آموزش در مدارس دولتی هم از کیفیت خوبی برخوردار نیست. آنها که توانایی مالی دارند، کودکان خود را به مدارس خصوصی میفرستند.
در مدرسه با اونیفورم
در انگلستان هیچ کودکی اجازه ندارد بدون اونیفورم در سر کلاس درس حاضر شود. چرا؟ زیرا این لباس باعث میشود تا کودک خود را جزئی از مدرسه بداند. از سوی دیگر آموزش در درجه اول قرار میگیرد و مد و پوشش فرصت تحت تاثیر قرار دادن کودکات را پیدا نمیکنند. در انگلستان، خانوادههای کمدرآمد برای تامین هزینه اونیفورم کمک هزینه دریافت میکنند.
کلاس در هوای آزاد
وقتی مدرسهای وجود ندارد، آموزش کودکان خانوادهای فقیر در پاکستان در هوای آزاد و در درون پارکها انجام میشود. دولت پاکستان هزینههای آموزش و پرورش را کاهش داده و به جای آن بر هزینههای نظامی افزوده است.
آموزش ابتدایی هدف اولیه
بخشهای وسیعی از جمعیت افغانستان، بخصوص دختران و زنان بخاطر جنگ داخلی و دشمنی طالبان با فرهنگ، به آموزش و پرورش دسترسی نداشتهاند. از هر ۱۰ زن تنها یک نفر توان خواندن و نوشتن دارد. این آمار در مورد مردان به ۴۰ درصد میرسد. این کشور هنوز هم از کمبود مدرسه، معلم و مواد آموزشی در رنج است.
تبعیض آموزشی در مورد دختران
در سودان جنوبی هم وضعیت مثل افغانستان است. از هر ۵ زن تنها یک نفر توانایی خواندن و نوشتن را دارد. آموزش دختران هدف اصلی بسیاری از سازمانهای کمکرسانی در این کشور است. سالهای طولانی جنگ داخلی، سیستم آموزشی این کشور را رو به نابودی برده است. در چند مدرسه باقی مانده کمبودها بخوبی احساس میشوند. بسیاری از مدارس حتی کتاب هم ندارند.
تفکیک جنسیتی
دختران و پسران در کنار هم در یک کلاس؟ در جمهوری اسلامی ایران این امر غیر ممکن است. حتی در مدرسه دختران یهودی و مسیحی نیز رعایت حجاب اسلامی ضروری است.
فقر مانع آموزش کودکان ایرانی
طبق اذعان مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار کودک و نوجوان زیر ۱۸ سال از چرخه آموزش در ایران بازماندهاند. این کودکان بدون تردید برای تامین هزینههای خانواده به عنوان کمک خرج مشغول به کار هستند. بسیاری از خانوادهها اکنون دیگر از پس تامین هزینههای تحصیل کودکان خود برنمیآیند.
مناطق محروم ایران
وضعیت آموزشی در مناطق دورافتاده و محروم اصلا قابل قیاس با شهرها نیست. این کودکان ایرانی از هیچ شانسی برای آموزش برخوردار نیستند و بزودی وارد چرخه کار در روستا خواهند شد.
دره عمیق بین ثروت و فقر
بهرغم آنکه برزیل جزو کشورهای صنعتی محسوب میشود، فاصله بین ثروتمندان و فقرای این کشور بسیار زیاد است. دانش آموزان در مناطق روستایی از امکانات کمی برخوردار هستند. دهقانان ساکن منطقه شمال شرقی برزیل جزو فقیرترین اقشار این کشور به حساب میآیند.