نوزاد ناخواسته به دست پدر کشته شد

شرق: مردی که فرزند ناخواسته‌اش را از پله‌ها به پایین پرت کرده و به قتل رسانده‌بود بعد از هفت سال، مجرم شناخته‌ و به حبس محکوم شد.

به گزارش خبرنگار ما، این مرد فروردین سال 84 دختر شش ماهه‌اش را از بالای پله‌ها به پایین پرت کرده و با بستن راه تنفسی‌اش او را به قتل رسانده بود.
وقتی ماموران پلیس در جریان این قتل قرار گرفتند که مادر نگار -دختر شش ماهه- کودکش را به بیمارستان رساند و گفت او از پله‌ها به پایین پرت شده‌است. پزشکان با انجام معاینه اولیه اعلام کردند دخترک جانش را از دست داده‌و احتمالا خفه‌شده است. به این ترتیب ماموران پلیس به بازجویی از مادر نگار پرداختند. این زن گفت: زمان حادثه دخترم را به شوهرم سپردم و به حمام رفتم چند دقیقه بعد وقتی بیرون آمدم شوهرم گفت: بچه از بالای پله‌ها به پایین پرت شده‌است و او برای ساکت کردنش، دستش را روی دهان بچه گذاشته و نگار مرده‌است.
بعد از اینکه جسد به پزشکی قانونی انتقال یافت، پدر نگار مورد بازجویی قرار گرفت. او گفت: قصدی در به قتل رساندن فرزندش نداشت. متهم با طرح این ادعا آزاد شد.
چند روز بعد مادر نگار شکایتی را به ماموران پلیس ارایه داد و مدعی شد شوهرش به عمد دخترش را کشته‌است. او گفت: من قبل از اینکه مراسم عروسی بگیریم و به خانه خودمان برویم، باردار شدم. شوهرم از این وضعیت ناراحت بود و می‌گفت باید بچه را سقط کنی. قبول نکردم و با اصرار زیاد بچه را نگه ‌داشتم. مجبور شدیم خیلی زود عروسی بگیریم. نگار که به دنیا آمد چند ماه بیشتر از مراسم عروسی ما نگذشته بود. شوهرم از او بدش می‌آمد و می‌گفت این بچه را دوست ندارد اما من عاشق دخترم بودم. بالاخره هم آن حادثه اتفاق افتاد و شوهرم نگار را کشت. فکر می‌کردم مرگ دخترم یک حادثه بود اما چند روز پیش وقتی با شوهرم سر موضوعی دعوا کردم او به من گفت نگار را به عمد کشته است.
این زن مدعی شد شوهرش در برابر او اعتراف کرده نگار را با مشت زده و از پله‌ها به پایین پرت کرده‌است. زن جوان گفت: شوهرم گفت نگار گریه می‌کرد با مشت ضربه‌ای به شکم دخترمان زدم و بعد از اینکه صورت نگار سیاه شد او را روی پله‌ها قرار داده و دستم را روی دهانش گذاشتم تا ساکت شود بعد هم از بالای پله‌ها به پایین پرتش کردم.
 پدر نگار با شکایت این زن، یک‌بار دیگر مورد بازجویی قرار گرفت. او اتهامش را رد کرد و گفت: حرف‌های زنم از سر عصبانیت است. من این ادعاها را قبول ندارم. درست است که نگار بچه ناخواسته بود اما من قصدی برای کشتن او نداشتم.
این در حالی بود که پزشکی قانونی مرگ کودک بر اثر خفگی را تایید و اعلام کرد آثار جراحت روی بدن نگار مشهود است.
از آنجایی که بازپرس مدارک علیه پدر نگار را کافی ندانست و گفته‌های مادر این کودک را قبول نکرد، رای بر برائت متهم و مختومه شدن پرونده داد. مادر نگار که حاضر به گذشت از خون فرزندش نبود، به این حکم اعتراض کرد و پرونده به شعبه 1142 دادگاه عمومی رفت تا به این اعتراض رسیدگی شود. قاضی بررسی‌کننده پرونده، اعتراض مادر نگار را پذیرفت و رای بر مجرمیت پدر نگار صادر کرد.
پرونده دوباره به دادسرا برگشت و باوجود اینکه پدر دختر شش‌ماهه همچنان مدعی بود به عمد دست به قتل دخترک نزده ‌است، کیفرخواست علیه او به اتهام فرزندکشی صادر و پرونده بعد از هفت سال پیگیری مادر نگار، به شعبه 113 دادگاه کیفری‌استان تهران فرستاده شد. در آغاز جلسه محاکمه نماینده دادستان تهران در جایگاه حاضر شد و درخواست صدور مجازات برای متهم را کرد. سپس مادر نگار خطاب به هیات قضات گفت: من از این مرد، فرزند دیگری هم دارم که حالا پنج ساله‌ است. با جان و دل از پسرم مراقبت می‌کنم اما هرچقدر این کودک برایم عزیز است نگار هم عزیز بود و حاضر نیستم از خون او بگذرم. نگار گناهی نداشت، پدرش او را دوست نداشت و به همین خاطر هم دخترک را کشت. شوهرم بعد از مدتی دچار عذاب وجدان شد و همه چیز را به من گفت و حالا هم باید مجازات شود.
سپس پدر نوزاد شش ماهه به عنوان متهم در جایگاه حاضر شد. او گفت: نگار فرزند ناخواسته بود اما نمی‌خواستم بکشمش. روز حادثه قرار بود با همسرم جایی برویم، او گفت: بچه را نگه‌دار تا به حمام بروم. نگار پیش من بود مرتب گریه می‌کرد و نمی‌دانستم باید چه کنم او را روی پله‌ها گذاشتم تا برایش عروسک بیاورم. همین که برگشتم دیدم نگار به پایین پله‌ها پرت شده‌است. خواستم ساکتش کنم دستم را روی دهانش گذاشتم. نمی‌خواستم خفه‌اش کنم اما خفه شد.
بعد از پایان جلسه دادگاه، هیات قضات این شعبه با ریاست دادرس محمدی‌ کشکولی تشکیل جلسه دادند و سه نفر از پنج قاضی تصمیم‌گیرنده رای بر مجرم بودن پدر نگار دادند. آنها با این استدلال که هر فردی می‌داند کودک شش ماهه را نباید سر پله گذاشت و متهم به عمد این کار را کرده‌ است، او را مستحق مجازات دانستند.
در رای صادره آمده ‌است: پزشکی قانونی در نظریه خود وارد آوردن ضربه به شکم دخترک را تایید کرده‌است. ضمن اینکه علت اصلی مرگ، خفگی کودک بوده که قبل از پرت شدن از پایین پله‌ها اتفاق افتاده‌است. پدر نگار دستش را روی دهان کوچک این دخترک گذاشته و او را کشته‌است.
او یک‌بار نزد همسرش اعتراف کرده که به عمد دخترش را کشته و شواهد و مدارک هم نشان می‌دهد که وی به عمد این قتل را انجام داده‌است. کینه‌ای که این مرد از دخترک داشت، انگیزه او برای قتل بود. پدر نگار اعتراف کرده دخترک را نمی‌خواسته و حتی از همسرش درخواست کرده‌ بود تا او را سقط کند.
اکثریت قضات با این استدلال، متهم را به سه سال حبس محکوم کردند. رای صادره مورد اعتراض پدر نگار قرار گرفت اما دیوان‌عالی کشور، آن را مورد تایید قرار داد و به این ترتیب پرونده این مرد برای اجرای حکم سه سال حبس به اجرای احکام فرستاده شد.