پیوند بینی مصنوعی به دست پژوهشگران ایرانی در لندن
بینی مصنوعی باید در بخشی از بدن انسان قرار گیرد تا روی آن، پوست رشد کند.
ساخت اندام های مصنوعی از دیرباز از آرزوهای بشر بوده و حالا در آزمایشگاه بیمارستان رویال فری لندن، دکتر اسکندر سیف علیان و گروهش بر روی ساخت اندام های مصنوعی کار می کنند.
جدیدترین محصول این گروه یک بینی مصنوعی است که از پلیمر ساخته شده و برای پیوند به یک بیمار آماده است.
دکتر سیف علیان، مدیر بخش «نانوتکنولوژی و طب ترمیمی» یونیورسیتی کالج لندن، در این باره می گوید: «در حال حاضر بیماری داریم که بینی اش سرطان داشته و همه آن را برداشته اند. از صورت بیمار، پیش از برداشتن بینی، سیتی اسکن کرده و برای ما فرستاده بودند. از روی سیتی اسکن بینی بیمار، یک قالب شیشه ای تهیه کرده ایم. سپس ماده ای را که تولید کرده ایم، درون این قالب می ریزیم. در این ماده، میلیاردها حفره کوچک وجود دارد که دیده نمی شود. سلول های بنیادی از بدن انسان می گیریم و در حفره های آن می گذاریم که رشد کند.»
به گفته دکتر سیف علیان رمز موفقیت این محصول، شاید این ویژگی ها باشد که هم محکم است و هم بدن آن را می پذیرد.
«این مواد، از نانوکامپوزیت است. یک مقداری نانوپارتیکال است و یک مقداری کامپوزیت. ما این را سنتز می کنیم. این ماده مثل عسل است و می توانیم به هر شکلی که بخواهیم درش بیاوریم.»
در مرحله بعد، این ماده باید به شکل اندام مورد نظر در آید. لیلا، از دیگر اعضای ایرانی این گروه، در این باره می گوید:
دکتر اسکندر سیف علیان، مدیر بخش نانوتکنولوژی و طب ترمیمی یونیورسیتی کالج لندن است
«این پلیمر را با استفاده از دستگاه "آلترا سینک اتمیزیشن" پخش می کنیم روی قالبهای شیشه ای که به صورت گوش، و بینی ساخته شده اند.»
نیاز به پوست
اما حتی بعد از طی این مراحل هم، بینی هنوز برای نصب روی صورت آماده نیست. بینی نیاز به پوست دارد، دکتر سیف علیان مراحل بعدی را این گونه شرح می دهد:
«ما امکان ساخت بینی را داریم ولی در حال حاضر امکان ساخت پوست نداریم. بنابراین باید بینی تهیه شده را در بخشی از بدن انسان قرار دهیم تا روی آن پوست رشد کند. بهترین جا روی پیشانی است که پوستی مشابه پوست صورت روی بینی رشد کند. ولی با توجه به شرایط بیمار و اینکه الان بینی روی صورت ندارد، شش هفته تحمل یک بینی روی پیشانی ساده نیست.»
او می گوید: «بنابراین الان چیزی شبیه بادکنک زیر استخوانِ دست بیمار گذاشته ایم. هر روز کمی بادش می کنیم که بیشتر باز بشود. الان تقریبا به اندازه بینی باز شده و جراح، بینی تهیه شده را درون این بالن می گذارد. حدود شش هفته باید آنجا باشد و هر هفته اسکن می شود که آیا بینی رشد می کند یا خیر؟ پوست روی آن پیچیده شده است یا خیر؟ وقتی پوست روی بینی را گرفت، جراح بینی را از زیر پوست دست می برد و روی صورت پیوند می زند. باید دقت شود که رگهایی که روی پوست جریان پیدا کرده اند، با دقت بریده شوند و سپس به رگهای صورت پیوند زده شوند.»
این اولین بینی مصنوعی است که با این روش ساخته می شود. دکتر علی اسماعیلی، رزیدنت جراحی پلاستیک و دیگر عضو گروه، می گوید با توجه به سابقه استفاده از این مواد در بدن انسان، امکان پذیرش آن توسط بدن بسیار بالاست.
«پیش از این برای گذاشتن بینی باید از استخوانهای ستون فقرات استفاده می شد. برای این کار سه تا چهار عمل جراحی لازم بود تا به نتیجه کامل برسد و این کلی عوارض داشت. امید ما این است که نیازی به این فرایند های طولانی نباشد. البته وضعیت تنفسی بیمار مهم است و بدن هم باید قبول کند و بینی را رد نکند.»
از این روش برای ساخت اندام های دیگر بدن از جمله قلب هم استفاده خواهد شد، هرچند هنوز امکان ساختن اندامهایی مثل مغز، ریه و کلیه که پیچیدگی زیادی دارند، وجود ندارد.