وزیر اتریشی: وزیر خارجه اسرائیل فردی غیر قابل تحمل است

آویگدور لیبرمن، وزیر امور خارجه اسرائیل 

وزیر دفاع اتریش گفته است حمله نظامی به ایران آتشی را در منطقه روشن خواهد کرد که کسی قادر به کنترل آن نخواهد بود. وی وزیر امور خارجه اسرائیل را فردی «غیر قابل تحمل» خوانده است.

 
به گزارش خبرگزاری فرانسه، نوربرت دارابوس در مصاحبه با نشریه‌ «دی پرسه» که روز یکشنبه منتشر شد گفته است: «درباره حمله احتمالی اسرائیل به ایران پرگویی شده است اما اگر جنگی سر بگیرد، بخش ‌هایی از جهان عرب که معمولا از منتقدان ایران به شمار می‌روند، با ایران ابراز همبستگی خواهند کرد.»
 
آقای دارابوس همچنین در سخنانی کم سابقه وزیر خارجه اسرائیل را فردی «غیر قابل تحمل» توصیف کرده است.
 
هر چند که آویگدور لیبرمن، وزیر امور خارجه اسرائیل در سه سال و نیمی که این پست را در دست دارد، هرگز از سوی جامعه جهانی با آغوش باز روبرو نبوده است، اما کمتر سابقه داشته است که سیاستمداری در جهان، آن هم در قلب اروپا، به روشنی شخصیت وزیرخارجه اسرائیل را تنفرانگیز بنامد.
 
وزیر دفاع اتریش در حمله بی سابقه خود به لیبرمن، حتی افزوده است که اسرائیل در گذشته از سوی سیاستمداران بهتری اداره می شد.
 
حمله شخصی یک دولتمرد اتریشی به یک مقام اسرائیلی از آن رو که مقامات اتریش و آلمان همواره در اظهارنظر درباره امور مرتبط با یهودیان و اسرائیل تلاش کرده اند سخنی نگویند که سابقه کشورهای آنها را در دهه های سی و چهل قرن گذشته به یادآورد، مورد توجه قرار گرفته است.
 
اتریش به عنوان زادگاه آدولف هیتلر و یک کشور آلمانی زبان، مورد حساسیت بخشی از یهودیان و اسرائیلی هاست.
 
تحلیلگران در غرب می گویند که لیبرمن با وجود پست بلندپایه ای که در دولت اسرائیل دارد، آگاهانه از سوی نخست وزیر اسرائیل، از مذاکرات مهم کشورش کنار گذاشته می شود و برای مثال از کمترین نقش درباره تلاش های سیاسی با فلسطینی ها برخوردار است یا کمتر به دیدار با سران غرب اعزام می شود.
 
باراک اوباما، رییس جمهوری آمریکا، نیز در سه سال اخیر حاضر به دیدار با لیبرمن نشده است.
 
با وجود این، لیبرمن که خود زاده شوروی پیشین است، در گسترش مناسبات اسرائیل با روسیه و جمهوری های شوروی پیشین نقش مهمی ایفاء کرده است، که آخرین نمونه آن، سفر ماه گذشته وی به جمهوری آذربایجان بود.
 
لیبرمن به خاطر اظهارنظرهای خود در باره اعراب شهروند اسرائیل، فلسطینی ها و یا خارجی های کارگر مقیم اسرائیل، بارها از سوی نهادهای حقوق بشری نکوهش شده است.
 
او از جمله از مدافعان طرحی بود که پیشنهاد می کرد اگر هر یک از شهروندان اسرائیل حاضر نشوند تا به «کشور یهود» سوگند یاد کنند، از تابعیت اسرائیلی محروم شوند؛ مهم ترین هدف لیبرمن، اعراب تابع اسرائیل بود. این طرح در هر حال حاضر از دستور کار خارج شده است.
 
جنجالی ترین اظهار نظر لیبرمن در مورد اعراب شهروند اسرائیل زمانی بود که آنها را به شیوه «عُمال نازی ها»، «همکاران تروریست ها» نامید.
 
لیبرمن رهبری حزب راستگرای «اسرائیل بیتینو» را بر عهده دارد که یکی از همپیمانان مهم در ائتلاف دولت کنونی اسرائیل است.
 
نظرسنجی ها نشان می دهد که او در انتخابات بعدی این کشور قدرت خود را کمابیش حفظ خواهد کرد زیرا یک و نیم میلیون نفر از روس ها و کسانی که از جمهوری های شوروی پیشین در بیست سال اخیر به اسرائیل رفته اند، اکثراً حامی لیبرمن هستند.
 
لیبرمن، ۵۳ ساله، در کیشینف در جمهوری مولداوی که آن زمان بخشی از شوروی بود، به دنیا آمد و هنگامی که بیست ساله بود، به اسرائیل مهاجرت کرد و هنوز با حفظ لهجه شدید روسی، سخن می گوید.
 
او فعالیت سیاسی خود را با پیوستن به حزب لیکود آغاز کرد و تا کنون در چهار دوره کنست عضو پارلمان بوده است.
 
از سیزده سال پیش پلیس اسرائیل سلسله پرونده هایی را علیه وی گشوده است اما هیچ یک از آنها تا کنون به محکومیت وی منجر نشده است.
 
لیبرمن در یهودی نشین «نوکدیم» در کرانه باختری زندگی می کند؛ این آبادی ها موجب خشم فلسطینی ها، آمریکا و جامعه جهانی است که این ساخت و سازها را «اشغال» سرزمین های فلسطینی تلقی می کنند.
 
اما لیبرمن با سران کنونی و پیشین موساد نیز در افتاده است؛ در نوامبر سال ۲۰۱۱ بود که هاآرتص از ملاقاتی میان لیبرمن با آویگدور لیبرمن برای رفع اختلاف ها در آستانه منصوب شدن تامیر پاردو به ریاست موساد خبر داد.
 
در حالی که وزیر دفاع اتریش اکنون لیبرمن را «غیرقابل تحمل» نامیده است، مارتین پرتز سردبیر نشریه «نیو رپابلیک» که یک حامی مهم اسرائیل است، پیشتر لیبرمن را «نئوفاشیست و یورگ هایدرِ اسرائیل» نامیده بود؛ یورگ هایدر رهبر افراطیون راستگرای اتریش بود.
 
حزب چپگرای اسرائیلی مرتص نیز در کارزار تبلیغاتی سال ۲۰۰۹ در انتخابات این کشور در اسناد داخلی خود نوشته بود که لیبرمن همان «ژان ماری له پنِ فرانسه، یورگ هایدرِ اتریش و ولادیمیر ژیرینوفسکیِ روسیه است».