سعید راد: ایرج قادری جزو بدنه سینمای ایران بود

ایرج قادری

ایرج قادری، بازیگر ، تهیه کننده و کارگردان سینمای ایران،  روز یکشنبه پس از یک دوره بیماری طولانی در تهران درگذشت. رادیو فردا با سعید راد بازیگر شناخته شده سینمای ایران در تهران گفت و گو کرده و نخست از او درباره همکاری مشترکش با آقای قادری پرسیده است:
 
سعید راد: آقای ایرج قادری به هر حال جزو محدود افرادی هستند که جزو بدنه سینمای ایران بودند. سال ها زحمت کشیدند. چه درحوزه کارگردانی و چه در حوزه بازیگری و به هر حال سبک خودشان را داشتند.
 
ایشان چند دهه در سینمای ایران تاثیرگذار بودند. فیلمی که من پیش از انقلاب برای ایشان کار کردم ، فیلم «هدف» و فیلمی که بعد از انقلاب برای ایشان بازی کردم فیلم «برزخی ها » بود. که فیلم های قابل تعمقی  بودند.
 
به هر حال ایشان سبک خودشان را داشتند. در حوزه سینمای بدنه یا به قولی سینمای تجاری کار می کردند و موفقیت های خاص خودشان را داشتند. به هر حال سینماگری بودند که تا آخرین لحظه سعی می کردند که فعال باشند و کماکان کار می کردند.
 
جایگاه و کارکتر آقای ایرج قادری را در تاریخ سینمای ایران چگونه می بینید؟
 
به هر حال ایشان جنس سینمای خودشان را داشتند که به سینمای تجاری بیشتر نزدیک بود، البته موفق هم بودند و تماشاگران خاص خودشان را هم داشتند.
 
برخی از فیلم هایشان مثل فیلم «برزخی ها» فوق العاده بود. فروش فوق العاده ای داشت و تماشاگر آن را خیلی پسندید.  سبک و سیاق خودشان را داشتند.
 
آقای قادری بعد از انقلاب نزدیک به ده سال اجازه فعالیت در حوزه سینما را نداشتند. اما پس از شروع فعالیت دوباره ساخته هایشان مثل فیلم «می خواهم زنده بمانم»، و یا فیلم «طوطیا» فروش خوبی داشت. به نظر شما چگونه بود که پس از چندین دهه فاصله، آقای قادری نشان داد که باز هم سلیقه مخاطب عام را می شناسد؟
 
این جا بحث «حرفه ای » بودن است. همان طور که گفتم هر کارگردانی سبک خودش را دارد، همان طور که آقای مهرجویی سبک خودش را دارد، آقای قادری هم سبک خودش را دارد.
 
به هر حال کسانی هستند که در بدنه سینمای ایران ماندنی بودند. برای اینکه متخصص کار خودشان بودند. هر کدام از آنها به نوع خودشان حرفه ای بودند و شناخت های خاص خودشان را داشتند.
 
شما مطمئن باشید مردم در هر دو جهت، چه سینمای متفکر، روشنفکرانه و هنری و با وجنات بهتراز یک سو و از سوی دیگر سینمای تجاری و به قول ما سینمای«بدنه» ، درک خودشان را دارند و اگر اینها در هر دوی این  جنبه ها استاد کار خودشان نبودند، هرگز ماندنی نمی شدند.
 
این ها جزو معدود افراد ماندنی در تاریخ سینمای ایران هستند. این ها کسانی هستند که در حوزه های مورد علاقه خودشان فعالیت می کنند و به هر حال چه درحوزه فیلم های تجاری و چه در حوزه فیلم های هنری ، ماندگارند.
 
این افراد خیلی انگشت شمارند. شاید باد چند دهه بگذرد که کسی در یکی از ژانرهای خاص سینما ماندنی شود. همان طور که گفتم هر کسی کیفیت و فرم و سبک نگاه خودش را دارد، ولی افرادی مانند آقای قادری در انجام کارهایشان موفق بودند و به همین دلیل هم در بدنه سینمای ایران مانده اند. من هم با ایشان دو فیلم کار کردم. روحشان شاد باد.