محققان آکسفورد همکار نویسنده شکسپیر را پیدا کردند

نخستین نسخه نمایشنامه «خوش است آنچه هست پایانش خوش»

بر اساس تحقیق پژوهشگران دانشگاه آکسفورد، نمایشنامه "خوش است آنچه هست پایانش خوش" علاوه بر ویلیام شکسپیر نویسنده دیگری نیز دارد.

بر اساس این تحقیق، تحلیل دقیق مجموعه لغات، قافیه بندی، سبک و جمله بندی این نمایشنامه، این احتمال را که توماس میدلتون، نمایشنامه نویس، کمک نویسنده بوده، افزایش می دهد.

پروفسور لوری مگوایر از دانشکده زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه آکسفورد می گوید که براساس آخرین تحقیقات، نویسندگان در زمان شکسپیر به طور گروهی روی نمایشنامه ها کار می کرده اند. به گفته او «برای درک این مساله می توانیم یک استودیوی فیلم را تصور کنیم که گروهی از نویسندگان را به کارمی گمارد.»

براساس این کار تحقیقاتی گسترده، محتمل ترین و معقولانه ترین توضیح برای درک تفاوت ها در سبک و تناقض ها در متن نمایشنامه «خوش است آنچه هست پایانش خوش» دست داشتن بیش از یک نویسنده در نگارش آن است.

به طور مثال، صفت ruttish به معنای «هوس باز» در این نمایشنامه، نظر پژوهشگران را به خود جلب کرد – چرا که از این صفت، تنها در یکی از آثار میدلتون استفاده شده است.

پروفسور مگوایر و اما اسمیت از دانشکده زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه آکسفورد با تحقیقاتشان به این نتیجه رسیدند که توماس میدلتون، نمایشنامه نویس همعصر با شکسپیر به احتمال قریب به یقین کمک نویسنده نمایشنامه «خوش است آنچه هست پایانش خوش» بوده است.

خانم مگوایر می گوید که بیشتر نمایشنامه ها در آن عصر بیش از یک نویسنده داشته اند– اما مقام شکسپیر مانع از این می شده که به آثار او نیز با چنین نظری نگریسته شود.

نویسنده ها «اثرانگشت» ادبی خاص خود را دارند که آنها را از یکدیگر متمایز می کند و محققان می گویند که بررسی دقیق سبک این نمایشنامه از شکسپیر، اثر انگشت میدلتون را به طور واضح نشان می دهد.

توماس میدلتون نمایشنامه نویس انگلیسی که بین سال های ۱۶۲۷-۱۵۸۰ در لندن زندگی می کرد، از شکسپیر جوانتر بود و پروفسور مگوایر می گوید که جمله بندی مدرنتر او نیز در متن نمایشنامه مشخص است.

نام میدلتون بعدها با آثاری همچون «زنان، مراقب زنان باشید» جاودانه شد.

در آن زمان نمایشنامه ها باید سریع نوشته می شدند و اغلب گروهی از نویسندگان برای تولید یک نمایشنامه همکاری می کردند.

در این نکته که آیا نمایشنامه های منسوب به شکسپیر همه به راستی با قلم خودش بوده، همیشه شک وتردید وجود داشته است.