جشن سالانه کردهای یهودی ایرانی‌الاصل در اسرائیل
جشن صحرانه شباهت زیادی به مراسم سیزده‌بدر دارد
"صحرانه" یکی از دو جشن بزرگی است که هر سال کردهای یهودی ایرانی الاصل را در اسرائیل دور هم جمع می کند.
"صحرانه" (یا سیرانه) امسال آنها سه شنبه این هفته، در یکی از پارک های شهر کفار یونا، واقع در شمال تل آویو، برگزار شد.
برای افرادی مانند الیاهو غریب پور که ۶۰ سال پیش زادگاهش سقز را ترک کرده، این مراسم فرصتی است برای دیدار با دوستان، به راه انداختن بساط کباب و رقص سنتی کردها.
آقای غریب پور می گوید: "از همه شهرها اینجا می آیند، با هم حرف می زنند... در ایران همدیگر را می شناختیم، اینجا این طرف و آن طرف افتاده ایم. می خواهیم (دور هم) جمع شویم."
تعداد یهودیان کرد که از ایران به اسرائیل مهاجرت کرده اند، بین ۲۰ هزار تا ۵۰ هزار نفر برآورد می شود.
آنها عمدتا در شمال اسرائیل زندگی می کنند. شهر بیت المقدس و بندر اشدود (در جنوب) هم از مراکز مهم آنهاست.
موشه توکلی که خود را "بچه سنندج" معرفی می کند می گوید، کردهای یهودی ایرانی، در اسرائیل جامعه ای منسجم و متحد ندارند.
او می گوید نسل جوان تر، آن طور که باید و شاید زبان آرامی (زبان باستانی کردهای یهودی) را حفظ نکرده است.
داوید سالاری، که ۲۷ سال پیش ایران را ترک کرده می گوید: "من زبان کردی هم بلد هستم، از یادم نمی رود. ولی بچه ها، انگار نه انگار... می گویند فقط اسرائیلی هستیم."
این در حالیست که عده ای از اعضای این جامعه بر ایرانی بودن خود بیشتر تاکید دارند.
بیتا که در تهران بزرگ شده، می گوید: "ما دلمان می خواهد که بچه هایمان بدانند که از کجا آمده اند و ریشه اشان چیست. ایرانی هستند."
در بین کردهای یهودی ایرانی تبار، بعضی هم مانند یوخی نیسان، زن اسرائیلی ساکن کفار یونا، زبان های آرامی، کردی یا فارسی را فراموش کرده اند.
خانم نیسان، فقط عبری و کمی انگلیسی می داند.
او که می گوید پدر و مادرش اهل سقز و بانه هستند، برگزار کننده اصلی جشن "صحرانه" در کفار یونا بود.