آیا سیارههای کهن مسکن موجودات فضایی بودند؟
+82
رأی دهید
-22
انتشار خبر مربوط به کشف دو سیاره که در مدار یک ستاره دوازده میلیارد ساله در حرکت هستند، با تصورهای رایج که معتقد است ستارههای کهنسال و اولیه هیچ سیارهای ندارند در تضاد است.
وبسایت «دیسکاوری» یادآوری میکند که بر اساس فرضیههای علمی رایج دوازده میلیارد سال پیش عالم فضا در اولین مراحل تکوین خود و در سرآغاز تولید اجرامی فشردهتر از تودههای گاز هیدروژن و هلیوم بود و مواد خام کافی برای شکلگیری سیارههای خاکی و سنگی وجود نداشت.
بر مبنای یک چنین شناختی از مراحل تکوین فضا، همیشه این طور استدلال شده است که در آن دوران اولیه هیچ محیطی در فضا که احتمال شرایط زیست در آن فراهم بوده باشد وجود نداشته است.
ستاره کهنسالی که در روزهای اخیر کشف آن اعلام شد ظاهرا در محیط یک کهکشان قدیمی و رو به زوال قرار داشته، ولی به مرور کهکشان راه شیری آن را به سوی خود کشیده است. این ستاره همچون ستارههای خاموش دیگری که در فضا وجود دارند به خاطر قدمتشان اصطلاحا جرم آسمانی مرده تلقی میشود.
کشف دو سیاره در مدار این ستاره کهنسال و خاموش به علاوه کشف عناصر کربن در اشعههای قدیمی فضایی که سال گذشته روی داد، نشان میدهد که حتی در دوران اولیه تکوین فضا به حد کافی مواد و عناصر فشرده و سنگینی وجود داشته که میتوانستند به شکلگیری سیارهها و در نتیجه احتمال وجود نوعی حیات در محیط آنها منجر شود.
نویسنده وبسایت «دیسکاوری» یادآوری میکند تحقیقاتی که در سال ۱۹۹۹ توسط تلسکوپ فضایی «هابل» انجام شد هیچ سیارهای را در مدار ستارههای خاموش رصد نکرد. در سال ۲۰۰۶ نیز تحقیقات مشابهی توسط همین تلسکوپ فضایی انجام شد که در پایان ۱۶ مورد سیاره متشکل از گازهای داغ مشابه مشتری کشف شد. این کشف احتمال وجود سیارهها در دوران اولیه تکوین فضا را تایید کرده و راه را برای تحقیقات بعدی توسط تلسکوپ «کپلر» و شناسایی سیارههای بیشتری متعلق به این دوران گشود.
در این میان برخی از دانشمندان علوم فضایی معتقدند که محیط دوران اولیه تکوین فضا برای شکلگیری اجرام نسبتا آسیبپذیری مثل سیارهها مناسب نبوده است و تحت تاثیر شدت و قدرت تغییر و تحولات فیزیکی در محیط فضا، فقط اجرامی مثل ستارهها میتوانستند شکل بگیرند و به بقای خود ادامه دهند.
اگر در مراحل اولیه تکوین فضا نوعی از حیات وجود داشته است مسلما همچون نمونه کره زمین، میتوانسته از کربن موجود در عناصر شیمیایی محیط استفاده کند. حیات در محیط سیارههایی که به دور ستارههای کهنسال و خاموش امروزی در گردش بودهاند میلیاردها سال قبل از کره زمین آغاز شده و بنابراین برای تحول و تکامل میلیاردها سال فرصت بیشتری داشته است.
از این اطلاعات میتوان به این نتیجه رسید که احتمالا موجودات فضاییای وجود دارند که از ما انسانها بسیار پیشرفتهترند. ولی اگر چنین موجوداتی وجود داشته و دارند امروزه کجا هستند؟
نویسنده وبسایت «دیسکاوری» حدس میزند که چنین موجوداتی قاعدتا پس از میلیاردها سال تکامل از قالب و پیکر گوشتی نظیر انسان، خود را رها ساخته و به پدیده دیگری مثل ماشین یا موجودی غیرقابل تصور برای ما تبدیل شدهاند.
اما با توجه به میزان هوشمندی خارقالعادهای که این موجودات از آن برخوردار هستند عجیب است که تاکنون کاری نکردهاند که توجه دیگران را به سوی آنها جلب کند. نبود شواهدی در تایید وجود یک چنین موجودات یا پدیدههایی در عین حال میتواند دلیلی باشد در اثبات این که تمدن این موجودات طی میلیاردها سال تا چه حد پیشرفتهتر از انسانهاست.
مسلما پژوهش و جستجوهای دیگری در مورد احتمال وجود موجودات فضایی باستانی انجام خواهد شد. اما یافتههای تا به امروز این معما را اسرارآمیزتر کرده است. اگر فضا در دوران اولیه خود کربن تولید میکرده بنابراین باید در گوشهای و یا در پهنهای از عالم فضا یک نوع ذهن هوشمند شکل گرفته و وجود داشته باشد. شاید آن طور که هربرت جرج ولز، نویسنده رمانهای علمیخیالی میگفت: «آنها بسیار عظیم، محاسبهگر و غیراجتماعی هستند.»
آزادی نزدیک است - اصفهان - ایران
موجودات فضایی دیگه چیه!!اینها همش کشکه،هیچ موجود فضایی اصلا وجود نداره،اینها همش کار فراماسونها است،بشقاب پرنده ها همش تجهیزات آمریکا است که از دید ملتها پنهانش کردند،آمریکا تجهیزات فوق پیشرفته ای دارد که هنوز آنها را محرمانه نگه داشته است و فاش نکرده.
شنبه 19 فروردين 1391 - 02:55
sourena.de - اشتوتگارت - آلمان
از احمد جنتی سوال کنید شاید یادش باشه!!!
شنبه 19 فروردين 1391 - 05:00
Afshin London - لندن - انگلستان
اینکه موجود زنده ای در سیاره های دیگر وجود داشته باشه یا نه هنوز ثابت نشده ولی اینکه از یک موجود فرضی با هوشمندی خارقالعاده انتظار دارند که جلب توجه کنه خیلی غیرمنطقیه. برای مثال اگر انسانها موجودی باهوش در فضا پیدا کنند که از نظر علمی و اجتماعی از ما عقبتر باشد هیچوقت جلب توجه نخواهند کرد بلکه از دور آنها را زیر نظر گرفته و مطالعه خواهند کرد تا آنها روند تکامل را بصورت طبیعی ادامه دهند بنابراین موجود فرضی با هوشمندی خارقالعاده هیچ نشانی از خود برای ما نخواهد گذاشت
شنبه 19 فروردين 1391 - 07:42
hovakhshatare - تهران - ایران
احتمال این که در بین میلیاردها میلیارد ستاره و سیاره در جهان هیچ موجود هوشمندی به جز انسان وجود نداشته باشه تقریبا نزدیک به صفره. حالا چرا ما موجودات فضایی دیگه رو ملاقات نمیکنیم یا میتونه به قول افشین این باشه که اونها تمایلی برای ارتباط برقرار کردن با ما ندارند یا به دلیل دوری فاصله امکان مسافرت برای ما به سمت اونها یا برای اونها به سمت ما وجود نداره. نزدیکترین ستاره به زمین نزدیک به چهار و نیم سال نوری با ما فاصله داره. یعنی اگر با سرعت نور حرکت کنیم (که غیرممکنه) چهار و نیم سال دیگه میرسیم. یادتون باشه که سرعت نور 300 هزار کیلومتر بر ثانیه است در حالی که سرعت موشکهای فضاپیمای انسان حدود 11 کیلومتر بر ثانیه است، یعنی با سرعت فعلی موشکها 120 هزار سال طول میکشه که تازه ما به نزدیکترین ستاره برسیم! حتی اگه این سرعت رو هزار برابر کنیم باز هم 120 سال در راه خواهیم بود پس احتمال این که با موجودات هوشمند سیارات دیگه برخورد داشته باشیم واقعا کم خواهد بود اما این به این معنی نیست که اونها وجود ندارند.
شنبه 19 فروردين 1391 - 13:48
ARTEMIS-SW - .پاريس - فرانسه
آزادی نزدیک است - اصفهان - ایران. عجیب که معراج رفتن رهبر دینتان به آسمان و چانه زدن برای کاهش نماز از ۱۷۰ رکعت به ۱۷ رکعت را میپذیرید --- قسمت کردن ماه(((شق القمر))--- بودن موجود زنده ای به مدت ۱۲۰۰ سال ته چاه!!! و عمر افلاک ۷۰۰۰ سال طبق کتاب دینیتان و داستان خنده آور آدم و حوّا...و رانده شدن برای کوفت کردن یک سیب!!! آنوقت وجود موجود باهوش در صدها میلیارد سیّاره غیرممکن؟؟؟؟؟؟ حماقت تا کجا!!!!!!
شنبه 19 فروردين 1391 - 14:14