آیت الله هاشمی: اوایل مرا به نماز جمعه دعوت می کردند، اما دیگر نمی کنند

آیت الله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفتگویی با ویژه نامه آرمان داشته است که در آن از اخرین نمازجمعه ای که به عنوان خطیب حضور داشت می گوید.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی انتخاب، وی می گوید:اگر بخواهم به نماز جمعه بیایم و جمعیتی همانند نماز جمعه آخری بخواهد بیاید، مساله شکل دیگری به خودش می​گیرد.

متن کامل این گفتگو در پی می آید:

اگر حالت قهر پیدا نکند، بله. ولی من نمی​خواهم از این نظام جدا شوم و تا حدی که مقدور است و توان خدمت داشته باشم، می​مانم.

چرا به نماز جمعه نمی​روید؟

اگر بخواهم به نماز جمعه بیایم و جمعیتی همانند نماز جمعه آخری بخواهد بیاید، مساله شکل دیگری به خودش می​گیرد. بعلاوه اینکه مایلم افراد دیگری نماز جمعه را اقامه کنند. من همه حرف​ها را در نماز جمعه زده​ام.

الان ستاد نماز جمعه جمعه از شما دعوت می​کند؟

اوایل مدتی دعوت می​کردند که من نمی​رفتم. وقتی نرفتم، دیگر دعوت نمی​کنند.

مطرح بود که در آن نماز عده​ای با کفش نماز خواندند، تعبیری از شما شنیدیم که گفته​اید قبلا نماز نمی​خواندند الان با کفش آمدند و مرحله بعدی کاری می کنیم که کفش​ها را دربیاورند و...

نه. من نگفته​ام و جزو شایعات است. حالا همه دردها این نیست که چرا با کفش نماز خواندند، کارهای دیگر را بگویید.

به نظر شما در عرصه بین المللی وضعیت ایران در سال 90 مثبت بود؟

از اداره سیاست خارجی در حال حاضر راضی نیستم.

مثلا در مورد سوریه، وزیر خارجه قبلی یک موضع می​گیرند و وزیر جدید یک موضع دیگر...

علت این است که دو تا وزیر هستند. اگر عوض نشده بود، همان موضع قبلی بود. وقتی عوض می​شوند ممکن است چزهای دیگر هم بگویند.

الان نگرانی شما با توجه به اینکه 32 سال از انقلاب گذشته، چیست؟

در درجه اول یکپارچگی مردم. فکر می​کنم ما با اتحاد مردمی پیروز شدیم، با اتحاد مردمی دفاع کردیم و با انسجام توانستیم کشورمان را تا حدودی بسازیم و تا این مرحله پیش آمده​ایم. این مورد در دعواهای جناحی یک مقداری در حال مخدوش شدن است، آن هم با این نسل جوان و تحصیل کرده. بعد هم مدیریت کشور به گونه​ای است که می​بینید؛ بیکاری​ها، گرانی​ها، بداخلاقی​ها، دعواها و به علاوه فسادهایی که گوشه​هایی از آن در حال روشن شدن است. همه برای ما رنج آور است. از طرفی هم در مسائل خارجی مشکل داریم. باید بسیاری از ارتباطات خارجی طبیعی شود؛ اینها مرا رنج می​دهد.