کیهان :جان فورد، جان اشتاین بک و ارنست همینگوی عضو سازمان جاسوسی آمریکا بودند

پیام فضلی‌نژاد در کیهان نوشت:

فرمان «توسعه جنگ های سیاسی» ترجمه و نشر کتاب را «سلاح تبلیغات استراتژیک» می دانست. در نیمه دهه 1940.م سرویس خدمات استراتژیک OSS ) و 3 پروژه عظیم را اجرا کرد. یکی از آن ها «طرح بزرگ کتاب» نام داشت و دیگری، «پروژه ترجمه» بود که نسب از نسخه های سیاسی- امنیتی س رآیزایا برلین و جرج کنان می برد.147 همزمان با اجرای این پروژه ها در سرویس OSS، بنیاد فورد نیز انجام برنامه «انتشارات میان فرهنگی» را در دستور کار خود گذاشت و تاکید می کرد که هدف این طرح «مغلوب ساختن روشنفکران ضدلیبرال و چپ گرا در یک نبرد جدال برانگیز نیست، بلکه هدف آن است که از طریق روش های اصولی و منطقی، این افراد را به کناره گیری از ایدئولوژی شان اغوا سازیم.»148 چون به قول جوزف نای، نظریه پرداز قدرت نرم، «همیشه اغوا موثرتر از اکراه است.»149 یکی از تولیدات طرح «انتشارات میان فرهنگی» چاپ مجله درمونات با حمایت صندوق محرمانه کمیسیون عالی آمریکا بود که به مهم ترین مجله روشنفکری و بین المللی عصر خود تبدیل شد.150
شورای امنیت ملی آمریکا که یک سال پیشتر در 14 دسامبر 1947 براساس دستورالعمل A4 وظیفه انجام «عملیات مخفی سیاسی» را برعهده سازمان جاسوسی سیا گذاشته بود،151 این بار نیز اجرای قانون 10/2 را به سیا سپرد و دپارتمان هماهنگی سیاسی ( OPC ) برای پیشبرد آن تاسیس گشت تا به شکار جاسوس از میان فیلسوفان و روشنفکران بپردازد.152 همزمان، دستور دو «اقدام فوری» در MI6 نیز صادر شد. سال 1948، برای پیوستن متفکران به سیستم جاسوسی و استفاده از آنان در جنگ های سیاسی، دپارتمان پژوهش اطلاعاتی IRD ) در اینتلیجنس سرویس انگلستان به راه افتاد. اسم رمز پروژه این دپارتمان «عملیات ارشاد واقعی در جهان» بود153 و برای براندازی ایدئولوژی های ضدلیبرالیستی کوشید تا رهبران مذهبی، روشنفکران، داستان نویسان و روزنامه نگاران مشهور را به خدمت گیرد. 154 انگلیسی ها دومین قدم را در بهار 1949 برداشتند. دایره تحقیقات وزارت دفاع انگلیس کمیته ای ویژه را با حضور نمایندگان رهبران امنیتی کشور برای بررسی عضویت دانشمندان در آژانس اطلاعات و امنیت داخلی ( MI5 ) تشکیل داد.155 س ر فردریک بروندرت، رئیس کمیته، معتقد بود که آژانس باید به اجتماعی برای نخبگان علمی بدل گردد، چون تنها با استفاده از آنان می توان «جنگ جاسوسان» را پیش برد.156
نخستین نمونه «عملیات مخفی سیاسی» 2 دپارتمان تازه تاسیس در CIA و MI6 دخالت در انتخابات آوریل 1948 مجلس نمایندگان ایتالیا با هدف ممانعت از پیروزی قریب الوقوع کمونیست ها به شمار می رفت؛ یک الگوی عملیاتی موثر که به «کودتای انتخاباتی» مشهور است و با حمایت از حلقه های روشنفکری و انتشار یک مجله سیاسی آغاز گشت.157 طی 6 ماه (نوامبر 1947 تا آوریل 1948) سیا دلارهای خود را خرج حمایت از حزب دموکرات مسیحی ایتالیا کرد.158 در طول این مدت، اعضاء بلندپایه شورای امنیت ملی آمریکا تمام وقت خود را به شبکه سازی از روشنفکران و سیاستمداران لیبرال، سوسیال دموکرات و محافظه کار ایتالیا گذراندند تا یک «سازمان رای» منسجم علیه کمونیست ها پدید آید.159 به روایت روی گودسن، مورخ تاریخ عملیات سری سیا، تا این زمان هیچ کشوری مثل آمریکا با نقض همه اصول دیپلماتیک، وارد کارزار انتخاباتی در یک کشور اروپایی نشده بود.160
روشنفکران بزرگ در CIA
وقتی از من راجع به شغلم می پرسند، دست و پایم را گم می کنم. صورتم سرخ می شود و زبانم می گیرد. آن هم منی که در سایر موارد، اعتماد به نفسم معروف است.
هاینریش بل در «شغل من: خندیدن»
در اسناد عملیات PSB به عنوان بزرگ ترین عملیات جاسوسی قرن بیستم، از «علوم انسانی» به مثابه «الهیات جنگ سرد» یاد می شود و فیلسوفان و روشنفکران نیز «الهه های پاسدار » کشتی طلایی لیبرالیسم هستند،161 اما در ادبیات جاسوسی آن را به «جنگ های کثیف» تعبیر می کنند و از کارگزارانش به عنوان «افسران عملیات مخفی» نام می برند.162
بازخوانی تاریخ عملیات PSB، 6 فاز به هم پیوسته را نمایان می سازد که گرچه تفکیک آن ها از یکدیگر دشوار است، اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی سکانس به سکانس در ایران بازسازی گشت. فاز اول این عملیات، «ساخت حلقه های روشنفکری» زیر چتر سرویس های جاسوسی لیبرال است که یک دهه پیش از تاریخ تاسیس رسمی شورای برنامه ریزی روانی در ایالات متحده آغاز گشت؛ یعنی از سال 1942.م (1320ه .ش) که سرویس خدمات استراتژیک ( OSS ) در قامت اولین سازمان متمرکز اطلاعاتی ایالات متحده فعالیتش را آغاز کرد و تا سال 1983.م (1362ه .ش) به یک قدرت تئوریک بزرگ بدل گشت. در طول این 42 سال بزرگ ترین فلاسفه، جامعه شناسان، اقتصاددانان و هنرمندان غرب به خدمت سازمان های جاسوسی اروپا و آمریکا درآمدند. سرلشگر ویلیام داناوان، رئیس کل OSS دوست داشت که آن را به حیاط خلوت روشنفکران تبدیل کند و نام همه آن ها را در لیست جاسوسان حقوق بگیر خود ببیند.163 برای همین تنها با گذشت 5 سال، سرویس خدمات استراتژیک توانست چهره های برجسته ای را تحت نام «ارتش سری روشنفکران» گردهم آورد.164 در سال 1320 ارتش سری روشنفکران OSS شامل سه حلقه فلسفی- سیاسی، هنری و اقتصادی بود.165
ما همیشه این پندار را در ذهن داریم که هنرمندان اولین قربانیان نقشه های جاسوسی و سیاست های حکومتی هستند، اما به روایت آلفرد هیچکاک در فیلم طناب، گاهی میان «قدرت خلاقه هنرمند» با «قدرت خلاقه جنایت» رابطه مستقیمی برقرار است. نمونه این «رابطه مستقیم» را می توان زیر پوست دیگر بازیگران عملیات PSB دید؛ اسطوره های هنر مدرن. این نسل گرچه شعار «هنر برای هنر» می دادند، اما مانند متفکران لیبرال سرمایه داری آثار خود را در چارچوب هدف گذاری های امنیتی بلوک غرب آفریدند. از سال 1942 تا امروز، فقط بیش از 20 رمان نویس برجسته به استخدام سرویس جاسوسی آمریکا و اینتلیجنس سرویس انگلستان درآمدند166 و 9 حلقه هنری- ادبی را در کشورهای شوروی، چکسلواکی، رومانی، لهستان، مجارستان، آلمان، آمریکا، انگلستان و فرانسه رهبری کردند. ارنست همینگوی، جان اشتاین بک و جان فورد، از معروف ترین اعضاء حلقه هنری سرویس خدمات استراتژیک بودند. همینگوی (1961- 1898) در آن هنگام یک «جاسوس دوجانبه» به شمار می رفت و یک سال پیش از پیوستن به سرویس، در سال 1941 با اسم رمز آرگو جذب سازمان امنیت شوروی ( KGB ) گشت؛167 یعنی همان زمان که او را با رمان زنگ ها برای که به صدا در می آیند می شناختند. جان اشتاین بک (1968- 1902) که از پیشروان مکتب ادبی «سوسیال رئالیسم آمریکایی» و «نویسنده محرومین» لقب گرفته بود، سال 1939 رمان خوشه های خشم را منتشر کرد و به همراه جان فورد از هنگام تاسیس OSS به استخدام آن درآمد.168 فورد در سال 1940 نسخه سینمایی خوشه های خشم را ساخت و دومین جایزه اسکار را به کارنامه اش افزود. در سال 1942 با ساختن فیلم مستند نبرد میدوی برای سرویس خدمات استراتژیک توجه سرلشگر ویلیام داناوان را به خود جلب کرد و باز هم با اهداء جایزه اسکار بهترین فیلم مستند از او تقدیر شد. سپس رئیس کل سرویس، بی درنگ جان فورد را به سمت مدیر «بخش سینمایی» سازمان اطلاعات نظامی آمریکا برگزید.169 او رابط OSS با هالیوود شد تا به شناسایی و شکار فیلمسازان برای سرویس جاسوسی اش بپردازد.170 خدماتش چنان ارزشمند بود که سرلشگر داناوان او را در کنار ریچارد هلمز به سمت مشاور ارشد در امور جنگ روانی منصوب کرد.171 به سبب همین فعالیت ها و خصوصاً حمایت از جنگ ویتنام، ریچارد نیکسون چند روز قبل از مرگ جان فورد در سال 1973 مدال آزادی را به فورد داد.172